H Πρώην Μουσουλμάνα που Έφτιαξε ένα Tumblr για τις Γυναίκες που Εγκατέλειψαν το Χιτζάμπ

<p class="p1"><span class="s1">Πριν από περίπου ένα χρόνο, η Χίμπα Kριστ <a href="http://aveilandadarkplace.com/2013/05/14/between-a-veil-and-a-dark-place-online/">άρχισε να γράφει τις εμπειρίες της ως πρώην μουσουλμάνα και χιτζάμπι</a> (<a href="http://aveilandadarkplace.com/2013/08/03/the-hijab-suppression-and-objectification-part-one/">η χιτζάμπ διατηρεί την παράδοση της μουσουλμανικής σεμνότητας</a>) που ζει στις ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Μάρβα Μπέρο. Η 25χρονη φορούσε χιτζάμπ σε όλη την παιδική της ηλικία και την ενηλικίωση στη Σαουδική Αραβία και το Λίβανο και αποφάσισε να το αποχωριστεί όταν κατέφθασε στις ΗΠΑ. Τον ερχόμενο Αύγουστο κλείνουν δύο χρόνια από την απομάκρυνσή της από τη χιτζάμπ.</span></p>
<p class="p2"><span class="s1">Αυτή την εβδομάδα, η Κριστ, κατόπιν της </span>δημοσίευσης του λογαριασμού της στο Tumblr με τίτλο «Το Φωτογραφικό Ημερολόγιο Μόδας Μιας Πρώην Χιτζάμπι» βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Μια μέρα, μονάχα, αφότου το ξεκίνησε, συνειδητοποίησε ότι συντάχθηκε σχετικό άρθρο γι' αυτό στη σελίδα του <a href="http://www.mediaite.com/online/new-site-showcases-bodies-of-ex-muslim-women-whove-ditched-the-hijab/">Mediaite</a>. Η ίδια <a href="http://exhijabifashion.tumblr.com/about" target="_blank">περιγράφει</a> το Tumblr της ως «εορτασμό του σώματος και της μόδας, ειδικά για εκείνες που έχουν απορρίψει την ισλαμική σεμνοτυφία». Συνάντησα την Kριστ στο Κέντρο Ερευνών του πρόσφατου συνεδρίου των <em><a href="http://www.womeninsecularism.org/" target="_blank">Γυναικών στην Αθρησκεία</a></em>, όπου και μιλήσαμε γι' αυτό της το πρότζεκτ αναλυτικότερα.</p>
<p class="p2"> </p>
<p class="p2"><strong>VICE: Πώς θα χαρακτήριζες την αλληλεπίδραση μεταξύ του αθεϊσμού και του φεμινισμού και την απόφασή σου να βγάλεις το χιτζάμπ;</strong></p>
<p class="p2"><span class="s1"><strong>Χίμπα Κριστ</strong>: Η απομάκρυνσή μου από τη θρησκεία οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην αδυναμία μου να συμβιβαστώ με το ρόλο των γυναικών  και τα δόγματα σεμνότητας στο Ισλάμ και τις άλλες αβρααμικές θρησκείες. Το σώμα μου ελεγχόταν και στιγματιζόταν συνεχώς, η συμπεριφορά μου αστυνομευόταν. Πολύ συχνά τα ισλαμικά δόγματα αντιμετωπίζουν τα σώματα με ντροπή, συγκρίνοντας τις γυναίκες με αντικείμενα προς κατανάλωση, όπως τα μαργαριτάρια και οι καραμέλες. Η αραβική λέξη που χρησιμοποιούν στο Ισλάμ αναφερόμενοι σε μέρη του σώματος τα οποία πρέπει να καλύπτονται είναι ‘αουρά’ (عورة), μια λέξη η ρίζα της οποίας σημαίνει "ελάττωμα", "ατέλεια", "ψεγάδι". Στα αραβικά, τα ακάλυπτα σώματα των γυναικών αναφέρονται συχνά και ως ‘φιτνά’ (فتنة). Λέξη που περιγράφει τον πειρασμό και που, παράλληλα, περιγράφει την ανταρσία, τον εμφύλιο πόλεμο και τη διχόνοια. Μεγαλώσαμε, λοιπόν, ακούγοντας αυτά τα λόγια για το σώμα και τον εαυτό μας.</span></p>
<p class="p2"><span class="s1">Αλλά το σώμα μου δεν είναι ένα αντικείμενο διχόνοιας που πρέπει να καλυφθεί. Πολλοί από εμάς έχουμε εγκαταλείψει το Ισλάμ ή έχουμε απορρίψει τους κανόνες σεμνότητας του, επειδή αρνούμαστε να μας αντιμετωπίζουν έτσι, αρνούμαστε να αντιμετωπίζουν τα μαλλιά και τα άκρα μας ως επικίνδυνα και ως πειρασμούς όταν αυτά μένουν ακάλυπτα. Οι κινήσεις εορτασμού του σώματος και απόρριψης των δογμάτων σεμνότητας ολοένα και αυξάνονται, πολλές φορές μάλιστα πραγματοποιούνται από ανθρώπους βαθιά θρησκευόμενους</span>.</p>
<p class="p1"><span class="s1">Μετά από τόση διαστρέβλωση και τέτοιο περιορισμό, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντική η ύπαρξη ενός χώρου στον οποίο θα μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα, θα μπορούμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, θα μπορούμε να φορέσουμε ό,τι μας αρέσει  και θα μπορούμε, τελικά, να γιορτάσουμε τα σώματά μας χωρίς να αισθανόμαστε ντρόπη.</span></p>
<p class="p1"><span class="s1"><img src="http://assets.vice.com/content-images/contentimage/163448/ex-hijabi-2.jpg" alt="" /></span></p>
<p class="p1"><span class="s1"><strong>Ποια ήταν η πιο δύσκολη πτυχή του να είσαι πρώην χιτζάμπι;</strong></span></p>
<p class="p1"><span class="s1">Κάποια που φοράει χιτζάμπ, οφείλει να συμπεριφέρομαι αναλογώς (βλ. ως χιτζάμπι): Σεμνά, περιορίζοντας τη δημόσια παρουσία της, τη φωνή της, την επικοινωνία της με τους άλλους ανθρώπους. Κι όλα αυτά όχι λόγω προσωπικής πεποίθησης αλλά λόγω υποχρέωσης. Χρειάστηκε να καταβάλλω τεράστια προσπάθεια και να επιδείξω τεράστιο αυτοέλεγχο. Αναγκάστηκα να πω ψέματα με κάθε μέσο -με το σώμα μου, τις πράξεις μου, το πρόσωπό μου, τα λόγια μου-, να συμμετάσχω σε τελετές στις οποίες δεν πίστευα, να συμφωνήσω με καταστάσει τις οποίες στην πραγματικότητα απεχθανόμου, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό απέναντι στο μισογυνισμό, το ρατσισμό και την ομοφοβία.</span></p>
<p class="p1"><span class="s1">Κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιστορία. Προσωπικά, ούτε που μπορούσα να φανταστώ τη ζημιά την οποία θα επέφεραν στον ψυχισμό μου, τα ψέματα αυτά, το κρυφτό και ο φόβος. Και πόσο θα με δίχαζαν. Ούτε που μπορούσα να φανταστώ τις συνέπειες τόσων </span>χρόνων καταπίεσης – τη δυσφορία με την οποία θα γέμιζα, το πόσο ασύνδετη θα ένιωθα με το σώμα μου, πόσο εμμονικά θα με καταδίωκαν τα φαντάσματα αυτά του παρελθόντος. Ερχόμενη στην Αμερική, ήρθα αντιμέτωπη με το μετατραυματικό στρες, διαταραχή την οποία κατάφερα να ξεπεράσω μετά από έξι χρόνια σκληρής προσπάθειας και αφότου τόλμησα να αψηφίσω την άποψη της ίδια μου της οικογένειας. Τώρα όμως που είμαι επιτέλους ελεύθερη όλα είναι ξεκάθαρα στο μυαλό μου.</p>
<p class="p1"><span class="s1">Ίσως αυτό να είναι και το ισχυρότερο κίνητρο για 'μένα: η θεραπεία. Η απόκτηση ενός χώρου ελεύθερης έκφρασης δεν μπορεί παρά να δράσει λυτρωτικά και άρα θεραπευτικά για τις γυναίκες που μέχρι τώρα βίωσαν / βιώνουν τέτοιου είδους καταπί</span></p>
<p class="p1"><span class="s1"><img src="http://assets.vice.com/content-images/contentimage/163449/ex-hijabi-3.jpg" alt="" /></span></p>
<p class="p1"><span class="s1"><strong>Όπως και με πολλές άλλες προσπάθειες που κάνουν προοδευτικοί μουσουλμάνοι ή πρώην μουσουλμάνοι,  υπάρχει πάντα η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν για να προωθηθεί η ατζέντα της δεξιάς ή ακόμα και η αντι-μουσουλμανική μισαλλοδοξία στην Αμερική και στο εξωτερικό. Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με αυτό;</strong></span></p>
<p class="p1"><span class="s1">Πρόκειται για μια θεμιτή ανησυχία. Η αντι-μουσουλμανική μισαλλοδοξία είναι ένα πραγματικό και ατυχές φαινόμενο – και, μάλιστα, θα ήθελα να προσθέσω, ότι από τα βέλη της δεν γλιτώνουν ούτε οι, πρώην μουσουλμάνοι, άθεοι. Πολλοί μη-μουσουλμάνοι βιώνουν την αντι-μουσουλμανική μισαλλοδοξία. Η δεξιά, απ' την άλλη, που έχει ως μοναδικό στόχο να σπείρει τη διχόνοια αντί να συμβάλλει στην πρόοδο, αποτελεί έναν ακόμη λόγο ανησυχίας. Η μουσουλμανική μισαλλοδοξία πρέπει να καταδικαστεί κι εμείς πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί, έτσι ώστε να μην την καλλιεργούμε.</span></p>
<p class="p1"><span class="s1">Η πιθανότητα να γίνει κατάχρηση του έργου μας είναι πάντα πιθανή. Παρατηρείται μεγάλη πρόοδος στην εξασφάλιση των θεμελιωδών ελευθεριών σε αραβικές και μουσουλμανικές κοινωνίες, στην υποστήριξη του δικαιώματος στη θρησκευτική διαφωνία και την αποστασία. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αγνοήσουμε το πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται. Ελπίζουμε οι κινήσειςμας να αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο σαφείς και ανοικτοί όσον αφορά στο φιλελευθερισμό και τον αντι-ρατσισμό μας, προωθώντας την προσωπική ελευθερία και ό,τι αυτή πρεσβεύει.</span></p>
<p class="p1"> </p>
<div class="recommended-articles-wrap">
<h3>Πηγή: <a href="http://www.vice.gr">www.vice.gr</a> </h3>
<div class="recommended-articles"> </div>
</div>

Σχετικά άρθρα