Είδαμε το Κάποτε στη Νέα Υόρκη

<p>«Ζωή σαν τριαντάφυλλο»; Ας μην κοροιδευόμαστε… Η Marion Cotillard μετράει τα αγκάθια που τρυπούν την ηρωίδα της και κάνει συλλογή πληγών και κακοτεχνιών. Η επιστροφή της βραβευμένης με Όσκαρ ηθοποιού σε ένα ακόμα επιλεκτικό πρότζεκτ, δεν γίνεται το διαβατήριο της για μια ακόμα υποψηφιότητα. Μελοδραματικό με κλισε κακοτοπιές, πατιναρισμένο με σκόνη αλλά και φθορές, το κάποτε στη Νέα Υόρκη, στερείται οράματος και τείνει να είναι μια κομψή καρτ ποστάλ που ο παραλήπτης ενδέχεται να μην τη λάβει ποτέ.</p>
<p>Ο James Gray έχει αφήσει ένα σκηνοθετικό αποτύπωμα ανεξίτηλο πάνω στους ηθοποιούς με τους οποίους έχει συνεργαστεί στο παρελθόν, κάτι που προσπαθεί να κάνει και σε αυτή την ταινία, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες ανεπιτυχώς. Η Marion Cotillard και ο Joaquin Phoenix (Bruno) διατηρούν την κομψότητα των ασπόνδυλων χαρακτήρων τους, δυσκολεύονται όμως να αναγνωρίσουν τους ήρωες τους στο χαρτί και κατά συνέπεια να μεταμορφωθούν σε κάτι που στερείται ολοκλήρωσης ή στόχου.</p>
<p>Η ταινία, ένα μικρό ναυάγιο έξω από το Έλις Άιλαντ, γίνεται ένα όμορφο αξιοθέατο που μπορεί να συζητηθεί σε πηγαδάκια αλλά δεν θα σκιάσει την υπόλοιπη καθημερινότητα όσων το δουν.</p>
<p>Από τον Αλέξανδρο Ρωμανό Λιζάρδο</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα