<div><em><strong>Αναγνώστης μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </strong></em></div>
<div> </div>
<div><em><strong>Είναι καλό ή κακό να εκτονώνεις το θυμο σου; Έχω πολλά νεύρα από τη μια όταν τσακώνομαι νιώθω σαν να ξεσπάω αλλά μου χαλάει και τη διάθεση. Τα νεύρα μάλλον από τις οικπονομικές δυσκολίες αλλά και πολλά που συμβαίνουν στο σπίτι τσακωμοί με την οικογένεια πολλές φορές νομίζω ότι με επιβαρύνουν. Νιώθω ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει και πολύ συχνά αντιδράω άσχημα βρίζοντας και πετάγοντας πράγματα στη δουλειά, στο δρόμο με το αυτοκίνητο ακόμα και με φίλους που γίνονται αναίσθητοι σε κάποια ζητήματα. Αν δεν τα εκφράζω καταπιέζομαι και νιώθω άσχημα. Αλλά και να τα εκφράζω τα νεύρα ταράζομαι και με πιάνει πονοκέφαλος μετά. Τι να κάνω για να το χειριστώ καλά;</strong></em></div>
<div> </div>
<div><em><strong>Νίκος, 30 ετών από Ρόδο </strong></em></div>
<div> </div>
<div>Απευθύναμε το ερώτημά σας στον ψυχολόγο ομαδικό θεραπευτή, <strong>Δημήτρη Κατσαρό </strong></div>
<div><strong><br /></strong></div>
<div><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></div>
<div> </div>
<div>Αγαπητέ-τή αναγνώστη-τρια:</div>
<div> </div>
<div>Το να εκφράζει ένας άνθρωπος το θυμό του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Είναι απλά ανακουφιστικό για δύο λόγους: α)αφενός εκτονώνεται μια εσωτερική πίεση και β)αφετέρου εστιάζει ο άλλος την προσοχή του εκεί που φοβάται ο θυμωμένος ότι "δεν γίνεται αντιληπτός".</div>
<div>Η έκφραση του θυμού στους ανθρώπους έχει μια ευθεία αναλογία με το να πηγαίνουν στην τουαλέτα. Δεν αναρωτιόμαστε ποτέ αν είναι "κακό" να κάνουμε την ανάγκη μας. Παρ'όλο που δεν έχει ευχάριστη μυρωδιά ή όψη, η κένωση είναι απαραίτητη για την επιβίωση ενός οργανισμού. Έτσι είναι και η ψυχική πίεση. Οι ανατολίτες το λένε "ροή του τσι", ο Herbert Spencer σκέφτηκε την "υδραυλική θεωρία" πάνω σ'αυτό και εμείς στην Ευρώπη το λέμε, με σκοπό την απενοχοποίηση, "ελεύθερη έκφραση". Το ψυχικό όργανο δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Είναι ένας διαλογέας, ένα ηλεκτρικό πεπτικό σύστημα που ξεσκαρτάρει "Τι μένει και τι φεύγει" όσον αφορά τις πληροφορίες. Σ'αυτή τη διαδικασία πάντα υπάρχει η πέψη (το όνειρο) και η κένωση (η πράξη).</div>
<div>Οπότε το "καλό" και το "κακό" έχει να κάνει με την επιλογή του τόπου και του χρόνου που θα κενώσουμε, θα θυμώσουμε. Δε θα πηγαίνατε να κάνετε την ανάγκη σας στη μέση της λεωφόρου Κηφισίας, όπως δε θα φωνάζατε θυμωμένα μέσα σε μια εκκλησία κατά την τέλεση ενός μυστηρίου. Παρ'όλα αυτά μπορείτε να νιώθετε πίεση και ανάγκη να εκφράσετε, να απεκκρίνετε και οδηγώντας στην Κηφισίας και εν μέσω ενός γαμήλιου μυστηρίου. Ο τρόπος λοιπόν που λέμε κάτι (δηλαδή το πλαίσιο που αναλύεται σε χώρο και χρόνο) είναι που καθιστά επικοινωνιακό, δημιουργικό και ανακουφιστικό το όποιο συναίσθημά μας. Εφαρμόστε αυτή την αναλογία στη ζωή σας. Ετσι θα θυμώνετε μ'αυτό που σας θυμώνει και όχι με το γεγονός πως καταπιέζεστε από την ενοχή ή την ανημποριά έκφρασης. Έτσι αυτό το πλεόνασμα ψυχικής ενέργειας που αυτή τη στιγμή μοιάζει με άγχος και εκφράζεται ως πονοκέφαλος θα επενδυθεί πιο απολαυστικά και δημιουργικά για σας.</div>
Menu
