Ο σύζυγος μου πάσχει από κίρρωση του ήπατος λόγω αλκοόλ. Πόσο μπορεί να ζήσει ακόμη;

<div><span style="font-size: small;"><strong><span lang="EL" xml:lang="EL">Ρωτά η αναγνώστρια μας Λίζα Φ.</span></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><span lang="EL" xml:lang="EL"> </span></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong></strong><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο σύζυγος μου πάσχει από κίρρωση του ήπατος λόγω αλκοόλ. Τώρα έχει σταματήσει εντελώς να πίνει, επειδή φοβήθηκε ότι θα πεθάνει. Πόσο μπορεί να ζήσει ακόμη;</span></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><span style="text-decoration: underline;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></span></strong></span></div>
<div> </div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Απαντάει ο Γαστρεντερολόγος Απόστολος Πουλάκης</strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Το αλκοόλ αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα αίτια κίρρωσης του ήπατος στο Δυτικό κόσμο. Καθημερινή κατανάλωση πάνω από 40gr αλκοόλης για τους άντρες και 20gr για τις γυναίκες(δηλ. 2-3 ποτήρια κρασί) σε βάθος 10ετίας αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα αλκοολικής ηπατοπάθειας. Βέβαια από τους μακροχρόνιους χρήστες αιθανόλης μόνο ένα ποσοστό 10-35% αναπτύσσει λιπώδες ήπαρ και εξ αυτών μόνο 8-20% κάνουν κίρρωση.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"> Η επιβίωση των κιρρωτικών ασθενών είναι μικρότερη του γενικού πληθυσμού αλλά εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Σε αντιρροπούμενη κίρρωση η 5ετής επιβίωση για όσους απέχουν σταθερά και πλήρως από το αλκοόλ μπορεί να φτάσει το 90%. Αν όμως ο πάσχων συνεχίζει την κατανάλωση το ποσοστό αυτό πέφτει κάτω από 30%.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Τονίζω όμως πως αυτά τα νούμερα είναι στατιστικά. Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την εξατομικευμένη πρόγνωση όπως ο βαθμός της ηπατικής ανεπάρκειας, η ύπαρξη οισοφαγικών κιρσών και η αιμορραγία αυτών που μπορεί να αποβεί άμεσα μοιραία, οι λοιμώξεις, η ύπαρξη ασκίτη, συνοδά νοσήματα, η πιθανή ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκινώματος κ.α. Γι΄αυτό έχει σημασία η σωστή και τακτική παρακολούθηση από ειδικό με στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση των προβλημάτων και των επιπλοκών που θα ανακύψουν στην πορεία της νόσου.</span></div>

Σχετικά άρθρα