<div><span style="font-size: small;">Γράφει ο Πέτρος Κυριαζόπουλος – Ορθοπεδικός Χειρουργός, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών</span></div>
<div>
<p><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η Σκολίωση αποτελεί παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση και τη στροφή των σπονδύλων. Συχνά το βασικό πρόβλημα που προκύπτει μπορεί να είναι μόνο το αισθητικό (εφόσον η ΣΣ δεν είναι ευθεία αλλά σαν S ή C) αλλά σε βαριές μορφές μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα ή και στο νωτιαίο μυελό.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Συνηθέστερη μορφή σκολίωσης είναι η πρωτοπαθής η οποία μπορεί να είναι</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ιδιοπαθής (στο 80% των περιπτώσεων) άγνωστης αιτιολογίας</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• συγγενής (που οφείλεται σε σκελετικές ανωμαλίες των σπονδύλων)</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• άλλες σπανιότερες μορφές (νευρομυική κτλ)</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η σκολίωση μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση συμβαίνει μετά την ηλικία των 10 ετών και είναι ο πιο συχνός τύπος. Η βρεφική συμβαίνει σε παιδιά έως 3 ετών ενώ η παιδική σε παιδιά 4-10 ετών.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η ιδιοπαθής σκολίωση είναι κατά κανόνα ασυμπτωματική γι’αυτό συχνά διαφεύγει της προσοχής στα αρχικά στάδια. Η πρωτοπαθής σκολίωση είναι δύσκαμπτη, συνοδεύεται από στροφή των σπονδύλων και δεν διορθώνεται από τον ασθενή.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Άλλη μορφή σκολίωσης είναι η δευτεροπαθής η οποία μπορεί να είναι</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• αντισταθμιστική (λόγω ανισοσκελίας οπότε η κλίση της ΣΣ αντισταθμίζει την κλίση της λεκάνης)</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ανταλγική (λόγω πόνου στη ΣΣ)</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• άλλες σπανιότερες μορφές</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Χαρακτηριστικό της δευτεροπαθούς σκολίωσης είναι ότι δεν υπάρχει στροφή των σπονδύλων οι καμπύλες είναι κινητές και όταν εξαλειφθεί η αιτία που την προκαλεί η ΣΣ αποκαθίσταται πλήρως.</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Συχνότητα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">3-5%, με αυξημένη εμφάνιση στα κορίτσια (6/1)</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Αιτιολογία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Άγνωστη. Η κακή στάση στο διάβασμα ή οι βαριές σχολικές τσάντες δεν φαίνεται ότι παίζουν ρόλο. Πιθανόν να ευθύνονται κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και διατροφικοί παράγοντες.</span></p>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Κλινική εικόνα</strong></span></div>
<p><span style="font-size: small;">Όλα τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται από ορθοπαιδικό κατά τη διάρκεια της σκελετικής ανάπτυξης.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Τα σημεία της σκολίωσης είναι:</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ασυμμετρία ωμοπλατών</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ασυμμετρία λεκάνης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• δερματική πτυχή στην οσφυική χώρα (μέση)</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• κατά τη δοκιμασία επίκυψης υπάρχει ύβος (προπέτεια)</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η διάγνωση γίνεται με την εξέταση από τον ορθοπαιδικό η οποία περιλαμβάνει </span></p>
<p><span style="font-size: small;">• λήψη καλού ιστορικού</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• κλινική εξέταση</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ακτινολογικό έλεγχο (σε όρθια θέση, σε κατάκλιση, πλάγιες προβολές, με έλξη κτλ) με τον οποίο μετρώνται οι γωνίες των κυρτωμάτων</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Πρόγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες όσον αφορά την εξέλιξη της σκολίωσης είναι:</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• η ηλικία έναρξης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• το φύλο</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• η ηλικία εμφάνισης έμμηνης ρύσης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• σκελετική ηλικία</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• είδος καμπύλης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• ανατομική θέση καμπύλης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• γωνία σκολίωσης</span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η αντιμετώπιση της ιδιοπαθούς σκολίωσης χρειάζεται πείρα, ειδικές γνώσεις γύρω από την πάθηση και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων (είδος κυρτώματος, γωνία εντόπιση, ηλικία ασθενούς κτλ).</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• Συντηρητική αγωγή (σε γενικές γραμμές όταν η γωνία σκολίωσης είναι μικρότερη από 50ο )</span></p>
<p><span style="font-size: small;">o Σε γωνίες &lt;20ο συνιστάται παρακολούθηση κάθε 3-6 μήνες για να φανεί τυχόν εξέλιξη και επιδείνωση της σκολίωσης</span></p>
<p><span style="font-size: small;">o Σε γωνίες 25-40ο συνιστάται χρήση ειδικών κηδεμόνων ΣΣ τους οποίους φορούν τα παιδιά τις περισσότερες ώρες της ημέρας (σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού). Παλαιότερα σε θωρακικές ή υψηλές θωρακοοσφυικές σκολιώσεις γινόταν χρήση του νάρθηκα Milwaukee ο οποίος έφθανε πολύ ψηλά και δεν γινόταν εύκολα ανεκτός από τα παιδιά. Τώρα έχει σχεδόν εξολοκλήρου αντικατασταθεί από τον κηδεμόνα τύπου Boston που αφήνει ελεύθερο το άνω τμήμα της ΣΣ</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Γενικά η χρήση κηδεμόνων δεν βελτιώνει τη σκολίωση αλλά μάλλον συγκρατεί την επιδείνωση και γίνεται μέχρι την σκελετική ωρίμανση.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">• Χειρουργική αγωγή εφαρμόζεται σε γωνίες&gt; 40-50ο και όταν υπάρχει ακόμη σκελετική ανάπτυξη ή όταν εξελίσσεται με ταχύ ρυθμό και ανάλογα με την ηλικία.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Με τις νέες χειρουργικές τεχνικές έχει βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών με μεγάλου βαθμού σκολίωση δεν παύουν όμως να είναι μεγάλες επεμβάσεις και χρειάζεται πολύ καλός προεγχειρητικός έλεγχος του ασθενούς, κατάλληλη υποδομή στο χειρουργείο και μεγάλη εμπειρία εκ μέρους του χειρουργού αλά και του αναισθησιολόγου.</span></p>
<div><span style="font-size: small;">Πηγή: www.nowdoctor.gr </span></div>
</div>