Βαδίζει στο (σωστό) δρόμο της επιστροφής

Ο Σταμάτης Βούλγαρης καταγράφει τα θετικά και τα αρνητικά της εμφάνισης της ΑΕΚ κόντρα στη Νίκη και εξηγεί γιατί η «Ένωση» βαδίζει στο δρόμο της επιστροφής.

Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια (δίχως κανένα ίχνος υπερβολής), είδαμε μία ΑΕΚ που θύμιζε κάτι από τα παλιά. Πάει πολύς καιρός, από τη μέρα που είχα φύγει από το γήπεδο λέγοντας πως δεν πόνεσαν τα ματάκια μου με αυτό που έβλεπα. Η χθεσινή ΑΕΚ, ειδικά αυτή του πρώτου ημιχρόνου, έδειξε πως έχει μπει ήδη στο τρένο της επιστροφής. Όχι για να γυρίσει απλά στη Super League, αλλά για να παίξει, ελκυστικό, επιθετικό ποδόσφαιρο, πρωτοβουλίας.

Θα πρέπει εδώ να σημειώσω πως παρότι τα μηνύματα τα οποία εξέπεμψαν οι «κιτρινόμαυροι» ήταν άκρως ενθαρρυντικά, δε θα σηκώσω τον πήχη και θα περιμένω και άλλο για να βγάλω τα τελικά μου συμπεράσματα για το κατά πόσο αυτή η ομάδα μπορεί να πετάξει ψηλά. Και αυτό, γιατί η δυναμικότητα της Νίκης Βόλου δεν ήταν αυτή που περίμενα να δω. Θα ριψοκινδυνεύσω να πω πως με ανάλογες εμφανίσεις δύσκολα θα παραμείνει στην κατηγορία.

Δεν παύει πάντως να είναι μία ομάδα που αγωνίζεται μία κατηγορία πάνω από την ΑΕΚ και θεωρητικά όφειλε να βρίσκεται σε μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας καθώς το ερχόμενο Σάββατο θα επισκεφτεί το «Γ. Καραϊσκάκης» προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό. Την ίδια ώρα η «Ένωση» βρίσκεται στο pick –όπως είπε ο Δέλλας- της προετοιμασίας της και έχει αρκετό χρόνο μπροστά της. Άρα και περισσότερα περιθώρια βελτίωσης.

Η χθεσινή ΑΕΚ λοιπόν είχε αρκετά στοιχεία στο παιχνίδι της τα οποία τα έχει περάσει ο Δέλλας με τη δουλειά του και αποδεικνύουν ότι ο τρόπος παιχνιδιού της είναι ο ενδεδειγμένος για να επιτευχθεί ο στόχος του «παίζω ελκυστικό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο».

1). Κυκλοφορία και ανάπτυξη.

Κορδέρο, Ανάκογλου και Μάνταλος σχηματίζουν το… τρίγωνο του διαβόλου. Οι δύο πρώτοι έχοντας ενάμισι χρόνο στην πλάτη τους ως συμπαίκτες έχουν εξαιρετική χημεία. Η ποιότητα του τρίτου είναι αυτή που κάνει την ΑΕΚ πιο γρήγορη, επικίνδυνη και αποτελεσματική. Επίσης πλέον η ΑΕΚ αναπτύσσεται κάθετα, τόσο από τον άξονα όσο και από τα πλάγια και έχει αφήσει πίσω της το παράλληλο ποδόσφαιρο.

2). Pressing σε όλο το γήπεδο.

Η ομάδα χάρη στην καλή της φυσική κατάσταση «τρέχει». Πιέζει ασφυκτικά τον αντίπαλο και επιδιώκει να μην του επιτρέψει να αναπτυχθεί και να κάνει παιχνίδι. Όλοι ανεξαιρέτως προσπαθούν να εφαρμόσουν τις οδηγίες του Δέλλα. Ακόμα και ο Μπαρμπόσα, ο οποίος είναι ένας από τους σταρ της ομάδας, στο Πανθεσσαλικό λειτουργούσε προς όφελος της ομάδας.

3). Αμυντική λειτουργία.

Αν στο ματς με τη Skoda Ξάνθη είδαμε ένα πρώτο δείγμα γραφής, αυτό επιβεβαιώθηκε κόντρα στη Νίκη Βόλου. Οι «κυανόλευκοι» δεν είχαν τρόπο να περάσουν τη μπάλα στην περιοχή της ΑΕΚ. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως δεν πάτησαν ούτε μία φορά απειλητικά στο χώρο δράσης των Ανέστη και Καραγκιολίδη και απείλησαν (και σκόραραν μία φορά) με μακρινά σουτ.

4). Σιγουριά.

Η διαφορά ποιότητας της περσινής με τη φετινή ΑΕΚ είναι η μέρα με τη νύχτα. Οι «κιτρινόμαυροι» βγάζουν στο χόρτο μεγαλύτερη σιγουριά στις κινήσεις τους. Διαθέτουν πλέον έναν γκολκίπερ που δεν είναι «κίνδυνος» (Ανέστης), αξιόπιστα στόπερ (Κολοβέτσιο και Λαμπρόπουλο), τα οποία βέβαια δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμα σε μεγάλο βαθμό και το ματς κόντρα στη Ρόμα θα είναι το απόλυτο crash test) και δύο ακραία full επιθετικά μπακ (Μπακάκη και Πεταυράκη). Για την τριάδα του κέντρου τα προαναφέραμε, ενώ για τον Μπαρμπόσα δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Ο απλός και ουσιαστικός Πλατέλλας είναι πολύτιμος, ενώ ο Αραβίδης είναι μαχητής και θα δίνει λύσεις.

Στο χθεσινό παιχνίδι πάντως υπήρξαν και κάποια αρνητικά συμπεράσματα τα οποία επίσης οφείλουμε να καταγράψουμε:

1). Χαμένες ευκαιρίες.

Η ΑΕΚ σε ένα ακόμα παιχνίδι δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες για γκολ. Ίσως όχι τόσο κλασσικές όπως στο φιλικό με το Διμήνι, ωστόσο ο αριθμός ήταν διψήφιος. Αυτές λοιπόν θα πρέπει να τις εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Δεν λέμε να βάζει δέκα γκολ σε κάθε ματς, αλλά να «καθαρίζει» πιο εύκολα τα παιχνίδια.

2). Νευρικότητα.

Αρκετοί παίκτες δεν έχουν συνηθίσει ακόμα το βάρος της φανέλας της ΑΕΚ. Ακόμα και στη Football League, ακόμα και σε φιλικό, ακόμα και η… λευκή εμφάνιση, ζυγίζει τόνους. Κάποιοι παίκτες λοιπόν θα πρέπει να βρούνε τρόπο να αποβάλλουν το άγχος που έχουν και δεν τους επιτρέπει να λειτουργήσουν και να αποδώσουν αυτά που μπορούν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα πολλά αβίαστα λάθη του Φαγιέ, οι επιπόλαιες κινήσεις του Καραγκιολίδη και η έλλειψη καθαρού μυαλού από τον Ντούνη.

3). Απουσία «Killer».

Από την ΑΕΚ λείπει ένας εκτελεστής περιοχής. Που θα κάνει γκολ τη… μισή φάση που θα δημιουργούν οι συμπαίκτες του. Ο Αραβίδης σκόραρε μεν ξανά, αλλά δεν είναι ο αυτός ο φορ. Ο Μπρέσεβιτς, προέρχεται από επέμβαση και θέλει ακόμα χρόνο για να επιστρέψει σε απόλυτο βαθμό ετοιμότητας, ενώ ο Ντακόλ προορίζεται κυρίως για να παίζει ως αντί – Μάνταλος…

Συμπέρασμα: Η ΑΕΚ δουλεύει μεθοδικά και σωστά και αυτό αποτυπώνεται στο γήπεδο και πιστώνεται στον Τραϊανό Δέλλα. Αν όσο περνάει ο καιρός η ομάδα βελτιώνεται, τότε θα βγει και διπλά κερδισμένη. Βλέπετε πλην του αγωνιστικού ανοικτό παραμένει ακόμα και το στοίχημα για τον «Κολοσσό». 

Σχετικά άρθρα