Αναζητώντας τη χαμένη διαδρομή

Το λαϊκό άσμα του Βασίλη Καρρά λέει «ποια με καταράστηκε». Στον Παναθηναϊκό η βραδιά της Κυριακής δεν άνοιξε την όρεξη για τραγούδια αλλά για μοιρολόγια με στίχο «ποιος μας καταράστηκε;». Αν και δεν υπάρχει καιρός για μοιρολόγια. Είναι ώρα για πράξεις. Άμεσες.
Την Πέμπτη όλα έδειχναν τέλεια στο Τριφύλλι. Σκορ πρόκρισης επί της Μίντιλαντ, Μπεργκ από άλλο πλανήτη. Τρεις μέρες μετά όλα αντιστράφηκαν. Το καλό κλίμα πήγε… περίπατο και ο Σουηδός ηγέτης και σκόρερ του Παναθηναϊκού έμεινε εκτός δράσης για τουλάχιστον δύο μήνες. Τώρα τι γίνεται; Γιατί νόημα να λέει κανείς «τα λέγαμε εμείς ότι το ρόστερ δεν είναι πλήρες» δεν υπάρχει.
Η τύχη τώρα είναι στα χέρια των ανθρώπων που αποφασίζουν στον Παναθηναϊκό. Αλαφούζος, Φύσσας, Νταμπίζας, Αναστασίου.
Ξεκάθαρα, λοιπόν, το ρόστερ δεν είναι πλήρες. Και θέλει όχι μεταγραφή επιθετικού, αλλά μεταγραφές. Για να αντέξει μια μεγάλη σεζόν με πολλά και δύσκολα παιχνίδια. Ακόμα και επιθετικός να αποκτηθεί και έτοιμος να είναι, θα λείπουν άλλα. Διότι είναι αδιανόητο να βγάλει 45 ματς ο Μέντες, ο Νάνο, ο Πράνιτς παίκτες – κλειδιά δηλαδή του Παναθηναϊκού και σχεδόν αναντικατάστατοι. Χωρίς Μέντες, Νάνο για ένα 45λεπτο κόντρα στον Λεβαδειακό ο Παναθηναϊκός δεν βλέπονταν. Μπήκε ο Νάνο και κινήθηκε η κατάσταση. Αλλά οι Πράσινοι έχουν κενά που δεν καμουφλάρονται με μια τεσσάρα επί της Μίντιλαντ.
Το πιθανότερο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα κάνει τόσες μεταγραφές για να γεμίσει ποιοτικές λύσεις το ρόστερ του. Χρόνος πια δεν υπάρχει. Τώρα πλέον ό,τι είναι να διορθωθεί, θα διορθωθεί τον Ιανουάριο. Μέχρι τότε μάλλον θα αρκεστεί στο αρχικό πλάνο. Να βαδίσει στο δρόμο της φιλοσοφίας να βγάλει παίκτες από την ακαδημία του και να βελτιώσει όσους μπορούν να βελτιωθούν.  

Σχετικά άρθρα