<div><span style="font-size: small;"><strong><em><span lang="EL" xml:lang="EL">Ρωτά η αναγνώστρια μας Γεωργία Γ.</span></em></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><em><span lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></em></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Γεια σας. Ειμαι 14 ετων και εχω ενα θεμα. Δεν μπορω καθολου το σόι του μπαμπα μου.Δεν ξερω τι φταιει μαλλον το γεγονος οτι αυτοι θελουν να φαινονται και να εχουν παντα καλη εμφανιση και να βαφονται.Ολοι αυτοι μενουν σε μια πολυκατοικια και εγω τοσο καιρο πριν πηγαινα συνεχεια ετσι επιτηδες στη γιαγια μου για να τους δειξω οτι δεν ενδιαφερομαι για αυτους . Μετα που ειδα οτι δεν γινεται τιποτα σταματησα να πηγαινω και η θεια μου ρωτουσε συνεχεια τη μαμα μου γιατι δεν παω να τους δω. Τωρα το 15αυγουστο ειμαστε καλεσμενοι στο χωριο να ψησουμε και δεν εχω καμια ορεξη να τους δω. Αγαπαω ομως πααρα πολυ το σόι της μαμας μου που ειναι ολοι τοσο συμπαθιτικοι αλλα δεν τους βλεπω γιατι ειναι σε αλλες πολεις.Μπορειτε να μου πειτε τι να κανω ?? Δεν μπορω να σας εξηγησω πως αισθανομαι γιατι ουτε φιλους πολλους εχω παρα μονο μια και αυτη δεν ασχολειται με μενα εχει τα δικα της . Λογικα και να σας εξηγησω δεν μπορειτε να καταλαβετε πως ακριβως νιωθω. Ενα κενο…..</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"> </span></div>
<div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><span lang="EL" xml:lang="EL">Απαντάει η ψυχολόγος Μαρία Μπερή </span></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
</div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Πολλές φορές στη ζωή μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους ή καταστάσεις που απέχουν αρκετά ή ολότελα από αυτό που θα θεωρούσαμε ιδανικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις μας βοηθά να σκεφτούμε με δύο τρόπους: α. <em>«χρειάζεται οπωσδήποτε να μείνω στην τάδε κατάσταση/ με τον τάδε ή μπορώ να κάνω κάτι άλλο/ να βρεθώ με κάποιους άλλους»</em>, και β. <em>«αν πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκομαι στην τάδε κατάσταση/ με τον τάδε, τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να είναι ο χρόνος αυτός εποικοδομητικός»</em>.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, αφενός δε φαίνεται να υπάρχει κάποια ουσιαστική πίεση ως προς το να επισκεφθείτε ανθρώπους που δε θέλετε. Αφετέρου, όποτε αυτό είναι αναπόφευκτο μπορείτε απλώς να βρείτε έναν τρόπο για να απολαμβάνετε κι εσείς τη συναναστροφή αυτή, όπως μιλώντας με εκείνους που έχετε περισσότερα κοινά, συμμετέχοντας σε προετοιμασίες φαγητού κλπ.</span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Επιπλέον, η απόσταση μπορεί να δυσκολεύει τη συνάντησή μας με ανθρώπους που αγαπάμε, αλλά δεν αποτελεί κανένα εμπόδιο στην επικοινωνία μας μαζί τους. Το τηλέφωνο, η ανταλλαγή</span> mail<span lang="EL" xml:lang="EL">, η επαφή μέσω</span> skype <span lang="EL" xml:lang="EL">και</span> facebook <span lang="EL" xml:lang="EL">μας κρατούν ανά πάσα στιγμή κοντά σε όσους εκτιμούμε και επιζητούμε την παρέα τους. Ακόμα κι αν δεν έχουμε για ορισμένο καιρό τη φυσική τους παρουσία, με αυτά τα μέσα καταφέρνουμε να <a name="_GoBack"></a>συμπορευόμαστε νοερά.    </span></span></div>