<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </p>
<p style="text-align: justify;">Eίμαι 42 χρονών και είμαι παντρεμένη 7 χρόνια. Πρίν 1 χρόνο περίπου κατάλαβα ότι ο άντρας μου με απατά.  Του το είπα και το παραδέχθηκε λέγοντάς μου ότι θα το τελειώσει και ότι αυτό είναι απλά μια περιπέτεια.  Τον πίστεψα. Την περασμένη βδομάδα χτύπησε το κινητό του ενώ ήταν έξω στο κήπο και όταν το σήκωσα άκουσα μια γυναικεία φωνή και το κλεισε αμέσως. Έψαξα στο κινητό του και είδα ότι οχι μόνο δεν το τελειωσε αλλά συνεχίζουν να μιλάνε. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω, είμαι ράκος κλαιω συνέχεια και εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου που τον πίστεψα τόσο απλά.  Τι να κάνω;</p>
<p><strong>Αγαπητή αναγνώστρια.</strong> <strong>Στο ερώτημά σου απαντά η Μαρκέλλα Καπλάνη</strong></p>
<p><strong>M.A. Κλινικής-Συμβουλευτικής Ψυχολογίας Pg.Cert. Ειδικής Αγωγής, B.Sc. Ψυχολογίας</strong></p>
<p><strong>Μέλος Αμερικάνικου Συλλόγου Ψυχολόγων</strong></p>
<p><img src="/contentfiles/DrouzaPhotos/mk.jpg" alt="" width="99" height="99" /></p>
<p style="text-align: justify;">Το θέμα της απιστίας είναι πολύπλευρο και παίζουν ρόλο τόσοι παράγοντες που προϋποθέτει να υπάρχει διάλογος ώστε να γίνει ακριβής αξιολόγηση της κατάστασης. Από μέρους μου, πάντως, θα προσπαθήσω να θίξω όσες πλευρές μπορώ και να σας δώσω τροφή για σκέψη!</p>
<p style="text-align: justify;">Κατ' αρχας θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν υπάρχουν κανόνες περί σωστού και λάθους ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Εκ τούτου κανείς δεν έχει δικαίωμα να κρίνει τις επιλογές σας (π.χ. το αν θα συγχωρήσετε την απιστία ή όχι). Η ερώτηση λοιπόν είναι γιατί κρίνετε κι εσείς τον εαυτό σας; </p>
<p style="text-align: justify;">Το ότι συγχωρήσατε τον σύζυγό σας την πρώτη φορά ήταν κάτι που προφανώς θεωρούσατε σωστό εκείνη τη δεδομένη στιγμή, άρα το να κατακρίνετε τον εαυτό σας τώρα γι' αυτό, μόνο περισσότερη ένταση σας προσθέτει δυσκολεύοντάς σας στο να βρείτε απαντήσεις μέσα σας. Ίσα ίσα που θα μπορούσατε να δείτε την θετική πλευρά εκείνης της απόφασης: ενώ σίγουρα μέχρι ενός σημείου θα θίχτηκε ο εγωισμός σας, εσείς τον βάλατε στην άκρη για να σώσετε την σχέση σας – τέτοια κίνηση μόνο αξιέπαινη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. </p>
<p style="text-align: justify;">Με επίκεντρο το 'τώρα', είναι σημαντικό να εξετάσετε πως νιώθετε ακριβώς και, σε ακόμη βαθύτερο επίπεδο, τί σκέψεις και πεποιθήσεις κρύβονται πίσω από αυτά τα συναισθήματα. Είναι πληγωμένος ο εγωισμός σας; Αν ναι, από πια σκοπιά; Φοβάστε τι θα πουν οι άλλοι ή νιώθετε εσείς υποτιμημένη; Την απιστία την θεωρείτε πραγματικά λάθος ή μήπως, αν και η κοινωνία ήταν πιο ανοιχτή, θα το βλέπατε πιο εναλλακτικά (πχ. αποδεκτή ως μορφή πολυγαμίας); Είναι κάτι που θα μπορούσατε να συγχωρήσετε υπό κάποιες συνθήκες (και αν ναι, ποιες;) ή πλέον δεν θα επουλωνόταν η πληγή; Αν, από την άλλη, τον ξανα-συγχωρήσετε θα το κάνετε γιατί πραγματικά μέσα σας επιλύθηκε το θέμα ή επειδή είναι πιο ασφαλές να παραμείνετε στην ασφάλεια της συνήθειας (και ας μην είστε ευτυχισμένη) από το να ρισκάρετε ξεκινώντας απ' την αρχή; Θα ωφελήσει να σκέφτηκε το θέμα σφαιρικά και αναλυτικά εξετάζοντας τη φιλοσοφία σας για τη ζωή και τις σχέσεις, τα συναισθήματά σας αλλά και τις σκέψεις γύρω από το συγκεκριμένο συμβάν πριν πάρετε σοβαρές αποφάσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Καλό θα ήταν να συζητήσετε με τον άντρα σας το περιστατικό. Την συζήτηση αυτή θα βοηθούσε να την κάνατε όταν εσείς θα είστε αρκετά ήρεμη και σαν βασικό ερωτηματικό να θέσετε τί δεν πάει καλά στη σχέση για να δημιουργείτε χώρος που να επιτρέπει σε τρίτο άτομο να εισχωρήσει ανάμεσά σας. Μήπως υπάρχει κενό στην επικοινωνία σας; </p>
<p style="text-align: justify;">Είτε συμφωνείτε είτε όχι, προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τα συναισθήματα του συντρόφου σας επειδή ο ίδιος μπορεί από την δική του οπτική γωνία όντως να τα αντιλαμβάνεται και να τα βιώνει με τον τροπο που τα περιγράφει. Αντί να κατηγορήσετε ο ένας τον άλλον προσπαθήστε να δείτε τί ανάγκες έχει σε αυτή την φάση ο καθένας σας γιατί μπορεί να μη βαδίζετε πλέον στο ίδιο μονοπάτι ή μπορεί πολύ απλά να χαθήκατε στην καθημερινότητα και να χρειάζεστε μια ανανέωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να συζητήσετε το θέμα εις βάθους για να εδραιωθούν σωστές βάσεις από δω και πέρα. Αν, για παράδειγμα, τον συγχωρήσετε θα πρέπει να έχετε κατανοήσει και οι δυο τί πήγε στραβά και να δεσμευτείτε ως ζευγάρι να κάνετε κάτι δραστικό για να αλλάξει αυτό ουσιαστικά. </p>
<p style="text-align: justify;">Θα σας προέτρεπα να σκεφτείτε σοβαρά την συμβουλευτική ζευγαριού εάν ο άντρας σας δεχτεί και εχει διάθεση να λύσει το θέμα μεταξύ σας. Ειδάλλως, προσωπική συμβουλευτική θα μπορούσε να σας βοηθήσει ιδιαίτερα πολύ στο να βρείτε αυτό που εσείς θεωρείτε σωστό να κάνετε, πέρα από τα πρέπει του εγωισμού και της κοινωνίας τα οποία δυστυχώς καθορίζουν πολλές φορές τις αντιδράσεις μας χωρίς όμως να είναι απαραιτήτως αυτά που θα μας κάνουν ευτυχισμένους. </p>