Τι να κάνεις όταν ο άνδρας αποφεύγει τον γάμο;

<div>
<div><strong><em>Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </em></strong></div>
<div> </div>
<div><strong><em>Kαλησπέρα σας. Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να γράψω το πρόβλημα μου. Είχα σχέση με ένα άντρα για 7,5 χρόνια (είμαστε και οι δύο μεγαλύτεροι των 40 ετών τώρα). Κατά καιρούς κάναμε όνειρα για το μέλλον, για γάμο, οικογένεια, παιδιά. Αλλά όλα ήταν μόνο λόγια. Όταν ερχόταν η ώρα της απόφασης, υπήρχε έντονη διαφωνία έως και χωρισμός. Ενδιάμεσα χωρίσαμε για 1,5 χρόνο και αυτός έκανε άλλη σχέση. Μετά χώρισε με την άλλη και συνέχισε τη σχέση μαζί μου. Για εκείνη τη σχέση έμαθα πριν λίγο καιρό. Η σχέση μας τελείωσε πριν 2 μήνεςό, γιατί δεν ήθελε να πάρει απόφαση για δέσμευση, με την αιτιολογία ότι δεν θέλει δεσμεύσεις, δε θέλει γάμο, δεν θέλει παιδιά. Μετά από ερμηνεία της συμπεριφοράς του διαπίστωσα ότι πάσχει από φοβία δέσμευσης. Τί πρέπει να κάνω; Πως μπορώ να τον βοηθήσω; Είναι προτιμότερο για μένα να κοιτάξω τον εαυτό μου και να μην κάνω πια καμιά προσπάθεια;</em></strong></div>
</div>
<div>
<div> </div>
<div>
<div>
<div><strong><em>Δυστυχώς, ο πρώην σύντροφος μου αρνείται να συναντηθούμε και να συζητήσουμε με την αιτιολογία ότι δεν έχουμε τίποτα να πούμε πια και γιατί δεν θέλει γάμο και παιδιά. Κάποιες εκκρεμότητες θα τις κλείσει από απόσταση (με αποστολή).</em></strong></div>
</div>
<div><strong><em>Τι πρέπει να κάνω για να ξεπεράσω το θυμό μου, να ηρεμήσω και να προχωρήσω τη ζωή μου;</em></strong></div>
<div> </div>
<div><strong><em>Μαρίνα Φ. </em></strong></div>
</div>
<div><span><br /></span></div>
<div><strong><span>Απαντάει ο ψυχολόγος- oμαδικός θερπαευτής Δημήτρης Κατσαρός</span></strong></div>
<div> </div>
<div><span>Αγαπητή αναγνώστρια:</span></div>
<div><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Έχετε δώσει πολλά σ'αυτή τη σχέση και φαίνεται από το πως μιλάτε: το ότι μπήκατε στη διαδικασία να ερμηνεύσετε τη συμπεριφορά του ως φοβία δέσμευσης για να αποδώσετε μια αδυναμία σ'αυτόν με την οποία τον προστατεύετε από το θυμό σας. Ποιός εν τέλει θυμώνει με κάποιον που έχει πυρετο; Φυσικά ο άνθρωπος αυτός μπορεί όντως να έχει μια φοβία για τις δεσμεύσεις ή άλλως πως αναγνωσμένος να έχει μια τάση να τα θέλει όλα δικά του, δηλαδή μια σχετική ανωριμότητα. Αυτό όμως δεν παύει να είναι απογοητευτικό για σας που έχετε επενδύσει χρόνο και συναίσθημα με την ελπίδα ότι… </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Είναι ανακουφιστικό θεωρώ αυτή τη στιγμή να μιλήσετε σ'αυτό τον άνθρωπο και να του καταθέσετε το σύνολο των σκέψεων και των συναισθημάτων σας, έστω κι αν κάποια απ'αυτά τα φιλτράρετε ως παρασκηνιακά. Εξηγήστε του πως για να μπορέσετε να συνεχίσετε να τον αγαπάτε αλλάζετε σαν άνθρωπος, πράγμα που αλλάζει τελικά και τα γούστα σας και εν τέλει την όρεξή σας για αυτόν τον ίδιο. Με λίγα λόγια το δίπολο απομάκρυνση/εγκύτητα δεν είναι προνόμιο αυτού μόνο αλλά μια αμοιβαιότητα που εξαρτάται κι από τους δύο σας.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">Η άρνηση του συντρόφου σας, μοιάζει να αφορά σε μια επανασύνδεση ("αρνείται … γιατί δεν θέλει γάμο και παιδιά"). Η συζήτηση που κατά τη γνώμη μου θα διευκόλυνε την επεξεργασία των θεμάτων που σκέφτεστε μόνη είναι περί ενός τέλους της σχέσης, μια προσπάθεια να εκφράσετε σ'αυτόν τις αξιώσεις σας και τα συναισθήματά σας για να δείτε πως τα βλέπει και πως αισθάνεται γι'αυτά και έτσι να πάρετε ένα σοβαρό feedback ως γυναίκα και ως άνθρωπος. Άλλωστε αυτό που μας σώζει κάθε φορά από τον μισερό απολογισμό εναντίον του εαυτού μας δεν είναι παρά το καθρέφτισμα που παίρνουμε από έναν άνθρωπο που μας μιλάει μη έχοντας τίποτα να κερδίσει και τίποτα να χάσει: Έναν άνθρωπο που κατά πάσα πιθανότητα μας λέει την αλήθεια που χρειαζόμαστε ν'ακούσουμε. Συνεπώς όσον αφορά στη συζήτηση δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας και σ'αυτόν. Έτσι κι αλλιώς είστε και οι δύο πεισμωμένοι απ'ότι φαίνεται τώρα και δεν πρόκειται να συνομιλήσετε με χαμηλούς τόνους αφού κατακλύζεστε από συναίσθημα. Εν τω μεταξύ όμως δεν πρέπει να παραιτηθείτε από το συναίσθημά σας. Μέχρι να βρείτε τον τόπο και το χρόνο όπου θα υπάρχει αρκετή απόσταση και συναισθηματική ασφάλεια ώστε να κάνετε αυτή την κουβέντα με τον πρώην σύντροφό σας, προτείνω να επεξεργάζεστε τακτικά τα κύματα μοναξιάς και πόνου που συνοδεύουν το θυμό σας. Μιλήστε σε οικείους ανθρώπους σας. Προσπαθήστε να βρείτε τρόπους να εξωτερικεύσετε δημιουργικά αυτό το θυμό με γυμναστική ή άλλες σωματικές δραστηριότητες. Μην αφήνεστε να σας κατακλύσει η απουσία. Τέλος, μη διστάσετε να ξαναεπικοινωνήσετε αν χρειαστείτε ο,τιδήποτε άλλο. </div>
<div class="yj6qo ajU">
<div id=":t7" class="ajR" style="text-align: justify;" data-tooltip="Εμφάνιση περιεχομένου που έχει περικοπεί"><img class="ajT" src="https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif" alt="" /></div>
</div>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα