Οι κατηγορίες του ελαιόλαδου- Τα οφέλη για καρδιά και υγεία

<p><!–?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="no"?–> <span style="font-size: small;">ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ<br /><br />Είναι μοναδικό, είναι αναντικατάστατο, είναι ο ορισμός της θρέψης και της τέρψης. Εκεί που τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά συναντούν την παράδοση, τη γεύση και την ευλογημένη φύση, εκεί ακριβώς βρίσκεται το ελαιόλαδο.<br />Τα βιώματα των Ελλήνων είναι συνδεδεμένα με αυτό το «υγρό χρυσάφι», όπως το αποκαλούσε ο Όμηρος, γι' αυτό το τιμούμε δεόντως, κατέχοντας την πρωτιά σε επίπεδο κατά κεφαλήν κατανάλωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με 17,9 λίτρα ετησίως, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία.<br />Το ελαιόλαδο είναι το έλαιο του καρπού της ελιάς της ευρωπαϊκής (Olea europaea L.) και αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο συστατικό της μεσογειακής διατροφής, η οποία εκτός από τη νοστιμιά της φημίζεται και για τις εξαιρετικά ευεργετικές επιδράσεις της στην υγεία.<br />Καμία από τις σχεδόν 3.000 επιστημονικές μελέτες που έχουν δημοσιευθεί για τα οφέλη της μεσογειακής διατροφής δεν θα είχε την ίδια αξία, αν δεν πρωτοστατούσε σε αυτήν το λάδι της ελιάς.<br /><br />ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ<br /><br />Ο καταναλωτής πρέπει να είναι προσεκτικός όταν επιλέγει ελαιόλαδο και να εκλαμβάνει ως καθοριστικούς τους επίσημους χαρακτηρισμούς του ελαιόλαδου, χωρίς να παρασύρεται από επίθετα του τύπου «παραδοσιακό» ή «γνήσιο» που στερούνται περιεχομένου και ενδέχεται να παραπλανούν.<br />Οι ποιοτικές κατηγορίες των ελαιόλαδων επιτρέπεται να διακι- νούνται και να πωλούνται λιανικά εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, εφόσον περιγράφονται και ορίζονται ως εξής:<br /><br />Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο <br /><br />Το ελαιόλαδο αυτό είναι εξαιρετικής ποιότητας και παράγεται χωρίς χημική επεξεργασία. Ο βαθμός οξύτητας* δεν πρέπει να ξεπερνά το 0,87». Το εξαιρε- ιικό παρθένο ελαιόλαδο έχει τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και διατηρεί ακέραιη τη διατροφική του αξία.<br /><br />Παρθένο ελαιόλαδο<br /><br />Είναι και αυτό καλής ποιότητας ελαιόλαδο και παράγεται χωρίς χημική επεξεργασία. Ο βαθμός οξύτητάς του δεν πρέπει να ξεπερνά το 21.<br /><br />Ελαιόλαδο αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα. <br /><br />Είναι το έλαιο που λαμβάνεται από ανάμειξη εξευγενισμένου ελαιόλαδου (δηλαδή ραφιναρισμένου – μη οας ξεγελά ο όρος «εξευγενισμένο» και θεωρείτε ότι είναι ποιοτικότερο του παρθένου) και παρθένων ελαιόλαδων. και η οξύτητά του δεν υπερβαίνει το 1X.<br />Η διαδικασία του ραφιναρίσματος του ελαιόλαδου συντελείται σε τρία βασικά στάδια (εξουδετέρωσα αποχρωματισμός, απόσμπση) και οδηγεί σε ένα τελικό προϊόν με χαμηλότερη διατροφική αξία.<br /><br />Όταν στην ετικέτα του ελαιόλαδου που αγοράζουμε αναγράφεται οξύτητα 0,8% κ.β., αυτό σημαίνει ότι στα 100 γραμμάρια ελαιόλαδου περιέχονται <br />0,8 γραμμάρια ελεύθερων λιπαρών οξέων. Επειδή τα λιπαρά οξέα που περιέχονται σε κάθε δείγμα ελαιόλαδου ποικίλλουν, για τον προσδιορισμό της οξύτητας του ελαιόλαδου θεωρούμε ότι η συνολική ποσότητα των ελεύθερων λιπαρών του οξέων υπάρχει αποκλειστικά με τη μορφή του ελαϊκού οξέος.<br /><br />ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ<br /><br />Το λάδι της ελιάς είναι ενεργειακά πυκνό (όπως όλα τα έλαια) με μία κουταλιά της σούπας να αποδίδει περίπου 120 θερμίδες.<br />Ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν το ελαιόλαδο ξεχωριστό είναι η σύστασή του σε λιπαρά οξέα. Είναι πολύ πλούσιο σε μονο- ακόρεστα λιπαρά και φτωχό σε κορεσμένα (των οποίων η υψηλή κατανάλωση σχετίζεται με προβλήματα υγείας).<br />Μάλιστα, π τόσο υψηλή περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά (με κύριο εκπρόσωπο το ελαϊκό οξύ) επιτρέπει διά νόμου τη διατύπωση ανάλογου διατροφικού ισχυρισμού.<br />Η τρίτη ομάδα λιπαρών, τα πολυακόρεστα. βρίσκεται σε μικρή αναλογία, με τα ω-6 να υπερτερούν των ω-3 λιπαρών.<br />Το ελαιόλαδο είναι επίσης πλούσιο σε σκουαλένιο (ουσία με θαυμαστές ιδιότητες που βρίσκεται και στο συκώτι του καρχαρία), λιποδιαλυτές βιταμίνες και φαινόλες (σημαντικά αντιοξειδωτικά, και<br />όχι μόνο). Δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο μας δίνουν το 207. της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης σε βιταμίνη Ε.<br />Τυροσόλη. υδροξυτυροσόλη, ελαιοευρωπεΐνη, ελαιοκανθάλη και ελαιασίνη (ίσως το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό του ελαιόλαδου) είναι οι ουοίες του ελαιόλαδου που πρωταγωνιστούν σε μεγάλο αριθμό επιστημονικών μελετών, τα αποτελέσματα των οποίων είναι πράγματι εντυπωσιακά.<br />Οι φαινόλες του ελαιόλαδου, τυροσόλη και υδροξυτυροσόλη. απορροφώνται και αξιοποιούνται από τον ανθρώπινο οργανισμό και κατέχουν μεγάλο εύρος βιοενεργών ιδιοτήτων στις οποίες συμπερι- λαμβάνονται αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αγγειοδιασταλ- τικές δράσεις. Η ποικιλία της ελιάς, η ωριμότητα του καρπού που συλλέγεται και το σύστημα πίεσης με το οποίο παραλαμβάνεται το ελαιόλαδο είναι οι σημαντικότεροι από τους παράγοντες που επηρεάζουν το ποσοστό φαινολών στο λάδι της ελιάς.<br />Επιστημονικά<sup>1</sup> στοιχεία δείχνουν ότι η ελαιοκανθάλη (στην οποία οφείλεται το χαρακτηριστικό κάψιμο στο λαιμό όταν καταναλώνουμε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο) φαίνεται να διαθέτει ισχυρές αντι- φλεγμονώδεις δράσεις, ανάλογες ίσως της φαρμακευτικής ουσίας ιβουπροφαίνης. Παράλληλα. Αμερικανοί ερευνητές<sup>2</sup> κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ελαιοκανθάλη που περιέχεται στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχει τη δυνατότητα να μειώσει το ενδεχόμενο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ.<br />Σε ανάλυση δειγμάτων ελληνικών ελαιόλαδων που παρουσιάστηκε από τον καθηγητή της Φαρμακευτικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Π. Μαγιάτη. φάνηκε πως το ελαιόλαδο Θάσου εμπεριέχει έως και πέντε φορές υψηλότερη ποσότητα ελαιοκαν- θάλης από δείγματα άλλων περιοχών.<br />Γενικά, τα ελληνικά ελαιόλαδα είναι πλούσια σε αυτή την ουσία. γεγονός που τα ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό.<br /><br /><br />ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΤΗΣ EFSA<br /><br />Το 2011, η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA),<sup>3</sup> αξιολογώντας μια σειρά επιστημονικών ερευνών, ενέκρινε συγκεκριμένο ισχυρισμό υγείας για το ελαιόλαδο, δίνοντας τη δυνατότητα για ανάλογη επισήμανση στην ετικέτα του προϊόντος. Έτσι, στον κανονισμό<br />432/2012, ο οποίος δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρε- χαι ηως ο ισχυρισμός υγείας «Οι πολυφαινόλες ελαιόλαδου συμβάλλουν στην προστασία των λιπιδίων του αίματος από το οξειδωτικό στρες» μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν το ελαιόλαδο περιέχει τουλάχιστον 5 mg υδροξυτυροσόλης και παραγώγων της (λ.χ. σύμπλοκο ελαιοευρωπεΐ- νης και τυροσόλης) ανά 20 γρ. ελαιόλαδου. Για να χρησιμοποιηθεί ο ισχυρισμός αυτός, θα πρέπει να παρέχεται στον καταναλωτή π πληροφορία ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα εξασφαλίζονται με ημερήσια πρόσληψη 20 γραμμαρίων ελαιόλαδου.<br />Τα ερωτηματικά από αυτή τη θέοη της EFSA είναι σημαντικά και αναπάντητα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα (Απρίλιος 2014).<br />Όλες οι μελέτες, τις οποίες έλαβε υπόψη της η Ευρωπαϊκή Αρχή για να καταλήξει στην έγκριση του ισχυρισμού, έγιναν με ελαιόλαδα τα οποία είχαν χαμηλή, μέτρια ή υψηλή περιεκτικότητα σε ολικές φαινολικές ουσίες, καταλήγονιας πως αυτά με την πιο υψηλή περιεκτικότητα προστάτευαν τπν LDL «κακή» χοληστερόλη από οξείδωση.<br />Φαινολικές ουσίες όμως δεν είναι μόνο η υδροξυτυροσόλη και τα παράγωγό της, αλλά και η λουτεολίνη, η αηιγενίνη, το π-κουμαρικό, το κα- φεϊκό οξύ, το ομοβανιλλικό. το γαλλικό οξύ και άλλες που υπάρχουν στο ελαιόλαδο.<br />Γιατί, λοιπόν, δεν τέθηκε ως κριτήριο η ποσότητα των ολικών φαινολικών ουσιών στο ελαιόλαδο;<br />Είναι γνωστό ότι παρθένα ελαιόλαδα, με υψηλή περιεκτικότητα σε ολικές φαινολικές ουσίες, δεν έχουν και απαραίτητα υψηλό άθροισμα υδροξυτυροσόλης και τυροσόλης ή το αντίστροφο.<br />Έχουν μετρηθεί ελαιόλαδα πολύ πλούσια σε ολικές φαινόλες (όπως για παράδειγμα ελαιόλαδο από την Ορμύλια Χαλκιδικής<sup>4</sup>), παρόμοια με αυτά που συμμετείχαν στις μελέτες που αξιολόγησε η EFSA. τα οποία όμως σε επίπεδα υδροξυτυροσόλης δεν πληρούσαν τις προ ϋποθέσεις του ισχυρισμού. Ανεξάρτητα πάντως από τους ισχυρισμούς της EFSA. το ελαιόλαδο είναι μοναδικό και δόξα τω θεώ, η Ελλάδα παράγει εξαιρετικά εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.<br />-<br />ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ<br />ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΓΕΙΑ<br /><br />Εδώ και πολλές δεκαετίες, από την εποχή της μελέτης των επτά χωρών (Ελλάδα. Ιταλία, Γιουγκοσλαβία. Ολλανδία, Φιλανδία, ΗΠΑ, Ιαπωνία) π οποία ξεκίνησε το 1960 από τον Αμερικανό επιδημιολόγο Ancei Keys, έχουμε στοιχεία πως π θνησιμότητα αηό στεφανιαία νόσο είναι χαμηλή σε χώρες όπου το ελαιόλαδο αποτελεί βασική λιπαρή ύλη.<br />Προστατευτικός φαίνεται6 να είναι ο ρόλος του ελαιόλαδου και ανάμεσα σε ασθενείς που έχουν ήδη υποστεί έμφραγμα μυοκαρδίου.<br />Επιστημονικά δεδομένα που προέκυψαν από τη μελέτη CARDI020007, στην οποία πρωτοστατεί μία εξαιρετική ερευνήτρια από το Χα- ροκόπειο Πανεπιστήμιο, η δρ Μ. Κονιογιάννη, υπέδειξαν πως η αποκλειστική χρήση ελαιόλαδου σας μαγειρικές παρασκευές προσδίδει σημαντική προστασία έναντι της εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.<br />Νωρίτερα, επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Ναβάρα στην Ισπανία είχαν δείξει8 πως η κατανάλωση ελαιόλαδου, σε συγκεκριμένες ποσότητες (μέση πρόσληψη 54 γραμμάρια ημερησίως). οδηγεί σε μείωση <br />κατά 82% του σχετικού κινδύνου για εμφάν ση εμφράγματος.<br />Πολύ πρόσφατα εκπονήθηκαν δεδομι να από τπν Ευρωπαϊκή Προοπτική Έρευ\ EPIC (European Prospective Investigatic into Cancer and Nutrition)9 που επίσης επ βεβαιώνουν πως π κατανάλωση ελαιόλαδο σχετίζεται με τη μείωση της εμφάνισης σκ φανιαίων συμβαμάτων.<br />Η κατανάλωση ελαιόλαδου φαίνεται να βοτ θά στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημέ των. μέσω διαφόρων μηχανισμών όπως:<br />η βελτίωση του λιπιδαιμικού προφί/ μέσω κυρίως της αύξησης της HDL («κο λής» χοληστερόλης).<br />η μείωση της οξείδωσης της LDL («κα κής» χοληστερόλης) με αποτέλεσμα τη προστασία των αγγείων από τη φθορά πο προκαλεί η οξείδωση,<br />η προαγωγή της ενδοθηλιακής λειτουρ γίας (φανταστείτε το ενδοθήλιο ως τι «φόδρα» των αγγείων).<br />ο έλεγχος τπς αρτηριακής πίεσης.<br /><br />ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ<br /><br />Πολλές επιδημιολογικές μελέτες<sup>10</sup>'"<sup>12</sup>·<sup>13</sup>·<sup>14</sup> ακόρεστων λιπαρών όσο και ως πηγή άλλω’ έχουν ενισχύσει σημαντικά την υπόθεση ότι ευεργετικών ουσιών όπως η ελαιοευρωπεΐνΓ το ελαιόλαδο, τόσο ως πλούσια πηγή μονο-<br />συμβάλλει ουσιαστικά στη μείωση του ενδεχομένου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.<br />Ας σημειωθεί εδώ πως δύο μελέτες<sup>15</sup>·<sup>16</sup> που έδειξαν ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού, δεν εξέτασαν την πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών ελαιόλαδου σε σχέση με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, αλλά τα επίπεδα ελαϊκού οξέος στο αίμα ή στα κύτταρα. Τα επίπεδα ελαϊκού οξέος στο αίμα και στους ιστούς σχετίζονται κυρίως με τον ενδογενή μεταβολισμό (και τη δράση συγκεκριμένου ένζυμου) και πολύ λιγότερο με την πρόσληψη ελαϊκού μέσα από τη διατροφή. Μια διατροφή πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (λίπος κρέατος, λίπος γαλακτοκομικών) και χαμηλή σε πο- λυακόρεστα (λιπαρά ξηρών καρπών, ψαριών και φυτικών ελαίων) ευνοεί τπ δράση του ενζύμου εκείνου που συμμετέχει στο να παραχθεί στον οργανισμό το ελαϊκό οξύ σε υψηλές ποσότητες.<br /><br />«ΑΣΠΙΔΑ» ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ<br /><br />0 καρκίνος του παχέος εντέρου ή. ακριβέστερα, ορθοκολικός καρκίνος αποτελεί παγκοσμίως τον τρίτο πιο συχνό καρκίνο στους άντρες και τον δεύτερο στις γυναίκες.<br />Περισσότερες από 1.2 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις αυτής της μορφής καρκίνου εμφανίζονται ετησίως.<br />Μία από τις βασικές προληπτικές στρατηγικές που αφορούν τη διατροφή και τη μείωση του ενδεχομένου εμφάνισης αυτού του καρκίνου είναι η χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και προϊόντων του (όπως αλλαντικά).<br />Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης<sup>17</sup> έδειξαν ότι. πέρα από τη χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, στη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου συμβάλλει ουσιαστικά και η υψηλή κατανάλωση ελαιόλαδου. Μάλιστα, οι ίδιοι ερευνητές παρουσίασαν και τον πιθανό μηχανισμό δράσης πίσω από αυτή τη διαπίστωση, ενώ ανέφεραν ότι. αν και για την Ελλάδα ηερίμεναν πιο υψηλή συχνότητα εμφάνισης ορθοκολικού καρκίνου λόγω συχνής κατανάλωσης κόκκινου κρέατος (γεγονός που σηματοδοτεί την ανάγκη για διατροφική επιστροφή στις μεσογειακές ρίζες μας), εντούτοις κάτι τέτοιο δεν παρατηρήθηκε, με βασική αιτία το ελαιόλαδο που φαίνεται να μας προστατεύει από τις άλλες κακές μας συνήθειες.<br /><br />ΕΚΡΙΖΩΝΕΙ ΤΟ ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ TOY ΠΥΛΩΡΟΥ<br /><br />Όπως θα διαβάσετε ατο κεφάλαιο τπς χιώτικης μαστίχας, το ελικο βακτηρίδιο του πυλωρού θεωρείται βασικός ένοχος για το πεπτικι έλκος. Δύο μελέτες Ισπανών ερευνητών<sup>18</sup> κατάφεραν να στηρίξου' την υπόθεση ότι το ελαιόλαδο μπορεί να συμβάλλει στην εκρίζωσι του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, θεραπεύοντας έτσι περιπτώσευ έλκους.<br />Σε άτομα που είχαν το βακτηρίδιο αυτό. 30 γρ. ελαιόλαδου ήτα' αρκετά για να δώσουν αποτελέσματα.<br />Η συγκεκριμένη επίδραση φαίνεται να οφείλεται στις φαινολικέι ουσίες του ελαιόλαδου, με πρώτη και καλύτερη τη λιγστροσίδη<sup>19</sup>.<br />Σαφέστατα χρειάζονται και άλλες, ίσως πιο μεγάλες σε αριθμι συμμετεχόντων μελέτες, όμως μια κλινική έρευνα έχει πάντα ιδιαί τερη αξία και πρέπει να παρουσιάζεται.<br /><br />ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΗΓΑΝΙΣΜΑ<br /><br />Παρόλο που αρκετές μελέτες δείχνουν ότι το κλασικό τηγάνισμα δε' είναι και η πιο ενδεδειγμένη μαγειρική παρασκευή (ιδιαίτερα ότα' δεν τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις), οι αμετανόητοι λάτρεις τοι τηγανίσματος είναι σίγουρο πως με το ελαιόλαδο και λίγη γνώσΓ μπορούν να διασφαλίσουν τπν υγεία τους.<br />Πρώτο στοιχείο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως κάθε λάδι ποι χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα δεν πρέπει να θερμαίνεται πέρα απι το σημείο καπνού.<br />Το σημείο καπνού αφορά εκείνη τη θερμοκρασία στην οποία τι λάδι αρχίζει να διασπάται και να καπνίζει.<br />Το σημείο καπνού, λοιπόν, ενός παρθένου ελαιόλαδου είνα κοντά στους 210° Κελσίου, θερμοκρασία πιο υψηλή από αυτή τοι τηγανίσματος (περίπου 180°), και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα για τι ελαιόλαδο.<br />Δεύτερο στοιχείο με εξαιρετική σημασία είναι ότι ο τρόπος τηγα νίσματος παίζει τον δικό του ουσιαστικό ρόλο στην όποια θρεπτι κή-ποιοτική υποβάθμισα του ελαιόλαδου. Έτσι, το βαθύ τπγάνισμι (deep frying·, χρησιμοποιείται αρκετό έλαιο και το τρόφιμο εμβα πήζεται σε αυτό) σε αντίθεση με το ρηχό τηγάνισμα (pan frying, ι<br />στάθμη του ελαίου δεν ξεπερνά το ύφος του τροφίμου) οδηγεί το ελαιόλαδο<sup>20</sup> σε μικρότερη υποβάθμιση.<br />Τρίτο και εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο παρατεταμένος χρόνος τηγανίσματος και, βέβαια, η επαναλαμβανόμενη χρήση του ίδιου ελαιόλαδου στο τηγάνισμα (περισσότερο από δύο φορές), αποτελούν δύο επιβαρυντικούς παράγοντες για την ποιότητα του ελαιόλαδου που τηγανίζεται.<br />Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσουμε το βασικό από τα συμπεράσματα της πολύ πρόσφατης επιστημονικής ανασκόπησης<sup>20</sup> με τίτλο «Το αποτέλεσμα του μαγειρέματος στα ποιοτικά γνωρίσματα του ελαιόλαδου»: Με βάση τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών που έχουν παρουσιαστεί για το λάδι ελιάς κάτω από διαφορετικές συνθήκες μαγειρέματος, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι, σε σύγκριση με άλλα φυτικά έλαια, το ελαιόλαδο έχει μια καλή θερμική αντίσταση.<br /><br />ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ<br /><br /><strong>Τι να προσέξουμε όταν το αγοράζουμε;</strong><strong><br /></strong><br />Επειδή το ελαιόλαδο επιδέχεται μεγάλης νοθείας, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή του, ώστε να διασφαλίσουμε πως τρώμε ελαιόλαδο και όχι μείγμα με φουντουκέλαιο.<br />Καταρχήν, πρέπει να προτιμάμε το τυποποιημένο ελαιόλαδο, επειδή οι έλεγχοι που γίνονται σε αυτό πιστοποιούν την ποιότητα και την καθαρότητά του.<br />Με την αγορά του ελαιόλαδου θα πρέπει να ελέγχουμε προσεκτικά στην ετικέτα του: την κατηγορία του ελαιόλαδου, την ημερομηνία λήξης και τις προτεινόμενες συνθήκες διατήρησής του.<br />Καλό είναι να αποθηκεύουμε το ελαιόλαδο σε σκουρόχρωμα δοχεία και να τα τοποθετούμε μακριά από την ηλιακή ακτινοβολία και από πηγές θερμότητας, προσέχοντας να μην έρχεται σε επαφή με τον αέρα.<br /><br /><strong>Το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από το σογιέλαιο ή το αραβοσιτέλαιο, για τα οποία ακούμεπως είναι πιο ελαφριά;<br /></strong><br />To αραβοσιτέλαιο και το σογιέλαιο μπορεί να είναι πιο ελαφριά στη γεύση από το πλούσιο σε αρώματα και γευστικές «πινελιές» ελαιόλαδο, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι πιο ελαφριά έλαια ως προς τιτ θερμίδες που αποδίδουν. Είτε, λοιπόν, πρόκειται για σογιέλαιο είτε γιε αραβοσιτέλαιο είτε για ελαιόλαδο, μία κουταλιά της σούπας απόδιδε 120 θερμίδες.<br /><br /><strong>120 θερμίδες ανά κουτάλι σούπας δεν είναι πολλές; Μήπως το ελαιόλαδο παχαίνει;<br /></strong><br />Καμία τροφή δεν μας παχαίνει ή μας αδυνατίζει. Όλα εξαρτώνται από την ποσότητα και τη συχνότητα κατανάλωσης της κάθε τροφής, όπως επίσης και από τη γενικότερη σύνθεση του διαιτολογίου. Αν κάποιος καταναλώνει κάθε βράδυ σαλάτα με δύο κουταλιές της σούπας ελαι- όλαδο, πίτσα με αλλαντικά και τυριά, αλκοόλ, και τελειώνει το δείπνο του με γλυκά, ενδέχεται να παχύνει, σίγουρα όμως δεν του φταίει το ελαιόλαδο. Εσείς, λοιπόν, κρατήστε στο νου τη θερμιδική του απόδοση και προσπαθήστε να το εντάξετε σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο.<br /><br /><br /></span><span><span style="font-size: small;">Ευχαριστούμε τις εκδόσεις διόπτρα.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Ξένου &amp; Αστερίας Σταματάκη “Γνωρίστε τα ελληνικά super foods"</span></span></p>
<p><span><br /></span></p>
<p><span><img src="/contentfiles/photos/diatrofh/elaiolado1.jpeg" alt="" width="600" height="801" /></span></p>

Σχετικά άρθρα