Ιστορία αναγνώστριας: “10 χρόνια παντρεμένη με έναν άνδρα που είναι απών”

<p style="text-align: justify;">Aναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας:</p>
<p style="text-align: justify;"><span>ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΠΙΕΣΜΕΝΗ…ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΛΟΓΩ ΔΟΥΛΕΙΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΠΑΛΗ ΑΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ… ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΟΛΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Η ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΗ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΩ 3 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΝΙΩΘΩ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΟΤΙ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΩ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΟΥ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΩ ΓΙΝΕΤΕ ΕΞΑΛΩΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Ακούγεται η κούραση την οποία αναφέρετε μέσα από την αφήγησή σας. Είναι αρκετά σαφές πως χρειάζεστε κάποιον να σας ακούσει αν όχι να σας καταλάβει και να σας συμμεριστεί. Αυτό φαντάζομαι θα απάλυνε την αίσθηση της μοναξιάς που βιώνετε. Στο ρόλο που έχετε μπει ως σύζυγος-μητέρα μοιάζει να μη χωράει το δικό σας προσωπικό θέλω. Μοιάζει να έχετε μοιράσει το χρόνο και το χώρο σας σ'αυτά που πρέπει να κάνετε ως μητέρα και ως σύζυγος σαν μέσα σ'αυτούς τους ρόλους να έχει τελειώσει η ευχαρίστηση για σας. Μα την ενέργεια για το όποιο καθήκον την αντλεί κανείς από την αίσθηση πως χώρεσε στο παιχνίδι της ζωής κι αυτό που ήθελε με κάποιο τρόπο. Αναρωτιέμαι αν τα όνειρά σας για το όταν θα γινόσασταν μητέρα και σύζυγος εκπληρώθηκαν όλα. Αναρωτιέμαι δηλαδή αν όντως βαρεθήκατε τελειωτικά αυτό το παιχνίδι ή αν αυτό που θέλετε το ομολογείτε με ενοχή. Μήπως όταν συμβαίνει ως εκπλήρωση δεν το ευχαριστιέστε εξ αιτίας της ενοχής σας; Τότε δημιουργείται μια παρεξήγηση κατά την οποία μοιάζετε "αχάριστη" ενώ στην πραγματικότητα είστε απλά πολύ αγχωμένη. Πιστέψτε με πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι έχουμε φτάσει στο σημείο να μπερδευόμαστε τόσο ώστε να φτάνουμε σε κλισαρισμένα συμπεράσματα όπως "η πρόθεση μετράει". Γιατί στην πραγματικότητα η ευχαρίστησή μας είναι πνιγμένη μέσα στην ενοχή μας. Η ενοχή από την άλλη είναι ένα φαινόμενο που άπτεται της προσωπικής κοσμοθεωρίας που ο καθένας έχει χτίσει και μένει κλεισμένος μέσα της με παθητικό σκοπό "να μην αλληλοεξοντωθούμε". Με λίγα λόγια "δε μιλάτε για να μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα". Μιλήστε! Απλά μη προσπαθείτε να αλλάξετε τον σύζυγό σας. Προτιμήστε να τον παρατηρήσετε και να σταχυολογήσετε απ' αυτά που σας δίνει κάτι που να θεωρείτε εσείς ότι ανταποκρίνεται στα θέλω σας. Αν αυτό δε συμβαίνει, τότε βρείτε τρόπο να ικανοποιήσετε μία ή παραπάνω απ' τις επιθυμίες σας με άλλο τρόπο. Δεν υπάρχει ενοχή σ'αυτό! Αυτό θα σας βοηθήσει αρκετά να επανακτήσετε ενδιαφέρον και αγάπη για τη ζωή σας. Αλλιώς αλλάξετε εσείς. Δεν είναι δύσκολο. Ξεκινά όπως όλες οι αλλαγές σιγά-σιγά και δεν έχει συγκεκριμένο σκοπό πέρα από τη γαλήνη του νου. Η γαλήνη είναι ένας στόχος πριν την ηδονή. Δε μπορεί άλλωστε να νιώσει ηδονή ένας ψυχισμός που πονά. </div>
<p><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα