Καβγάδες στο ζευγάρι με αφορμή τα παιδιά: Πώς λύνονται;

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά:  </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Καλησπερα, το δικο μου προβλημα ξεκινησε οταν ο αντρας μου βρηκε δουλεια στην επαρχια και αναγκαστηκαμε να φυγουμε απο Θεσσαλονικη εχω δυο παιδια 2,5 και 1 ετους στη θεσσαλονικη ειχα τη βοηθεια της μητερας μου με τα παιδια και οχι μονο και πιστευω το ιδιο θα κανει και η πεθερα απο τη μερα που ηρθαμε στην επαρχια οπου ειναι και η πεθερα μου εδω η ιδια δε νοιαστηκε ποτε τι κανω μονη με δυο μικρα… Ο αντρας μου δουλευει με βαρδιες και πρωι και νυχτα 12-14 ωρες αν τα βγαζω περα η πως τα κοιμιζω τα βραδια που λειπει ο αντρας μου, τιποτα στους 3 μηνες που μετακονισαμε ενδιαφερθηκε να παρει βολτα τη μεγαλη μου κορη 23 φορες απο κει αρχισα να καταλαβαινω οτι κατι γινεται με τα παιδια μου. Αρχισα λοιπον να βλεπω οτι η πεθερα μου εχει αδυναμια στη μεγαλη μου κορη εχει και το ονομα της και στη μικρη να δινει ελαχιστη σημασια. Τα λεω στον αντρα μου αλλα παντα δικαιολογει τη μανουλα του προσφατα ηρθε και η κορη της πεθερας μου μενει στο εξωτερικο και αυτη εχει ενα γιο και βλεπω οτι εχει τρελη αδυναμια στον εγγονο της εχει αδυναμια και στην κορη της σε μενα εχει πει οτι ξεχωριζει τα παιδια της και μετα στην μεγαλη μου κορη ενω την μικρη μου την εχει να μην πω τι…προσφατα βρεθηκαμε ολοι μαζι σε ενα μαγαζι εχει αγκαλια τον εγγονο και μετα ετρεξε στην μεγαλη μου κορη ενω την μικρη μου δεν την εδωσε σημασια εχει το ονομα της μητερας μου. Το ειπα στον αντρα μου εκανε πως δεν εβλεπε και αυτος μονιμως απο εκεινη την μερα μαλωνω μαζι του για την μητερα του και αυτος τα δικα του δεν θελω ουτε τα παιδια να της αφηνω ουτε να ερχεται πλεον στο σπιτι μου να βλεπω τον διαχωρισμο. Όλοι αυτοι οι καβγαδες με τον αντρα μου μας εχουν φερει μακρια και πλεον εχουμε φτασει στο σημειο να μην μιλαμε παρα μονο για τα παιδια. Του εχω πει οτι δεν ειμαι ευτυχισμενη που ηρθαμε εδω αλλα ουτε και απο αυτα που γινονται με τη μητερα του αλλα δεν καταλαβαινει οτι πνιγομαι οτι δεν αντεχω αλλο. Χρειαζομαι μια γνωμη μια συμβουλη, ευχαριστω. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><span><span> <em>Ζητήσαμε την άποψη  του ψυχολόγου ομαδικού θεραπευτή Δημήτρη Κατσαρού</em></span></span></p>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Κατανοώ το θυμό σας και τον αποδίδω αρκετά στο γεγονός πως δεν εισακούγεστε. Δέχομαι ότι έχετε αντιληφθεί κάτι που σας φοβίζει και σας αναγκάζει να αντιδράσετε έντονα. Όταν όμως οι γύρω σας δεν το εισπράττουν είναι προτιμότερο για σας να αλλάξετε τρόπο που το μεταδίδετε ως μήνυμα ώστε να επιτύχετε την επιθυμητή για σας επικοινωνία. Θυμηθείτε ότι εφόσον ο σκοπός σας είναι να μην υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά σας, που αγαπάτε εξίσου, πρέπει να αφοσιωθείτε σ'αυτόν. Δεν έχει νόημα να μπείτε σε διαμάχες όσον αφορά τη συμπεριφορά της γιαγιάς κατηγορώντας την γιατί θα χτυπάνε τα λόγια σας σε τοίχο (άμυνα εκ μέρους του συζύγου). Όσο κι αν την αγαπά ο σύζυγός σας όμως δεν μπορεί να αγνοήσει τη διάκριση ανάμεσα στα παιδιά του, αρκεί να του την δείξετε με ένα τρόπο που δε μπορεί να την αρνηθεί. Νομίζω πως δεν εισακούγεστε όσον αφορά το θέμα με τα παιδιά γιατί μιλάτε και για σας ταυτόχρονα. Λέτε "δεν είμαι ευτυχισμένη" σε μια συζήτηση που αφορά τη διάκριση των παιδιών. Αυτό είναι ένα μπερδεμένο μήνυμα γιατί αναφέρεται ταυτόχρονα α)στη σχέση σας με το σύζυγο, όπου αυτός όσο κι εσείς είστε υπεύθυνοι για την ευτυχία σας και β) στη σχέση της μητέρας του με τα παιδιά σας. Είναι σαφές πως έχετε θυμώσει πολύ από τη διάκριση και αυτό σας αναγκάζει να μιλάτε με έντονο και συναισθηματικό τρόπο. Είναι όμως προτιμότερο για σας να διευθετήσετε το θέμα της διάκρισης των παιδιών με ένα τρόπο άμεσο που να αναδεικνύει το ρόλο σας ως μητέρα περισσότερο και λιγότερο ως σύζυγο γιατί έτσι θα δώσετε ένα μήνυμα και στα ίδια τα παιδιά: ότι εσείς τα αγαπάτε εξίσου. Στη συνέχεια και εαν έχετε ακόμα πρόβλημα στη σχέση σας με το σύζυγο ανοίγετε μια συζήτηση εκ νέου όπου θα μπορέσετε να μιλήσετε για τα συναισθήματά σας προσωπικά γι'αυτόν.</div>
<div class="yj6qo ajU">
<div id=":1cl" class="ajR" data-tooltip="Εμφάνιση περιεχομένου που έχει περικοπεί"><img class="ajT" src="https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif" alt="" /></div>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα