Η ώρα της επιβεβαίωσης του «Ερχόμαστε»

Η ΑΕΚ στην Κατερίνη πραγματοποίησε αρκετά καλή εμφάνιση. Το πιο σημαντικό από όλα όμως ήταν ότι οι «κιτρινόμαυροι» ήταν σοβαροί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Και το καλό ήταν πως δεν είδαν σαν αγγαρεία το φιλικό με τον Πιερικό, όπως δεδομένα έπραξαν στη Λαμία. Ίσως το γεγονός του ότι το πρωτάθλημα ξεκινάει επιτέλους την Κυριακή να τους «ξύπνησε» και να τους έβγαλε από το λήθαργο των φιλικών.

Αυτό όμως που δεν είχε η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα ήταν μεγάλη διάρκεια. Και κατά ένα λόγο είναι δικαιολογημένο αφού δεν έχει κανονικές αγωνιστικές «υποχρεώσεις». Όχι όμως να ξεφουσκώνει από το πρώτο ημίχρονο. Το να μη μπορείς να παίξεις έτσι για 45’ είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τον 38χρονο προπονητή. Η ΑΕΚ επίσης θα έπρεπε να έχει ήδη μάθει να σκοράρει περισσότερες φορές. Να βγάλει ξανά στοιχεία του DNA της στο γήπεδο. Γιατί στο πρωτάθλημα αν θα δώσεις δικαιώματα στον αντίπαλο, μπορεί να σου βάλει δύσκολα…

Η «Ένωση» μπήκε στο γήπεδο με το πόδι στο γκάζι. Για 25’ έκανε κυριολεκτικά πλάκα στον αντίπαλό της πέτυχε δύο όμορφα βγαλμένα μέσα από την προπόνηση γκολ και μετά έριξε απότομα ρυθμούς. Έστω και έτσι πάντως, με εξαίρεση τη φάση του τετ α τετ όπου ο Αλεξίου μόνο που είδε τον Ανέστη να βγαίνει από την εστία του και να του περιορίζει το πεδίο ανοιχτής βολής αναγκάζοντάς τον να αστοχήσει, οι «κιτρινόμαυροι» διατήρησαν στην κατοχή τους τη μπάλα και προσπάθησαν ορθολογικά να βγάλουν φάσεις.

Στο δεύτερο ημίχρονο οφείλω να πω ότι δεν ενθουσιάστηκα και τόσο με εξαίρεση ίσως το τελευταίο τέταρτο, όπου όμως το παιχνίδι ήταν άναρχο. Όλος ο Πιερικός έψαχνε το γκολ της ισοφάρισης και η ΑΕΚ έβγαλε ξανά φάσεις και πέτυχε και τρίτο γκολ. Δεν κατάλαβα γιατί όσοι έπαιξαν μπήκαν στο 53’ και δεν πήραν ένα ολόκληρο ημίχρονο συμμετοχής. Το έκανε ο Δέλλας και στη Λαμία το έκανε και χθες. Δηλαδή τι πρόλαβε να δει στα 7’ που χρησιμοποίησε τον Ανέστη κάτω από τα γκολποστ και δεν έδωσε στο Βούρα τη δυνατότητα να παίξει από την αρχή του β’ μέρους (ή στον Καραγκιολίδη στο προηγούμενο φιλικό).

Αν για παράδειγμα ο Αραβίδης, ο οποίος είναι ο μόνος διαθέσιμος επιθετικός έτρωγε για παράδειγμα μία κλωτσιά και έχανε το ματς στο Αίγιο, τι θα έκανε ο Δέλλας; Θα έπαιζε η ΑΕΚ με κορυφή τον Ντούνη; Τον οποίο πρέπει να σημειώσω καλά έκανε και τον χρησιμοποίησε και ως επιθετικό για να δει αν θα έχει εναλλακτική λύση αν πάει κάτι στραβά…

Τέλος πάντων… Τέλος καλό, όλα καλά… Μακάρι όλη τη χρονιά να αναλωθούμε μόνο σε αγωνιστικές αναλύσεις και τέτοιου είδους διλήμματα και προβληματισμούς. Την Κυριακή ξεκινάει ο «μαραθώνιος». Η ώρα της επιβεβαίωσης του «Ερχόμαστε», έφτασε. Ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος. Όσοι περιμένουν περίπατο, ας κρατήσουν και μία πισινή, δεν κάνει κακό. Κανένας δεν πρόκειται να χαριστεί στην ΑΕΚ. Όλοι θα παίζουν στο 150% για να αναδειχθούν μέσα από αυτά τα ματς. Για αυτό και απαιτείται το απόλυτο της συγκέντρωσης από τον Δέλλα και τους παίκτες του.

Υπάρχουν και άλλες «δυνάμεις» που θα βάλουν εμπόδια. Μόνο που τώρα δεν υπάρχουν… Αδαμίδηδες, Δημητρέλοι, Κασνακίδηδες και Μπρουσιανοί για να «προστατέψουν» την ομάδα, ή να βρούνε επενδυτές τύπου Βιντιάδη… Ευτυχώς.

Σχετικά άρθρα