<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστης μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Εχω πολύ άγχος στη δουλειά μου έχω καθημερινά πάρα πολλά να φροντίσω για τον προϊστάμενό μου συχνά συνάδελφοι μου ζητούν να τους βοηθήσω με αποτέλεσμα πολλές φορές να μένουν πίσω οι δουλειές που έχω αναλάβει για τον προϊστάμενό μου και να δέχομαι παρατήρηση συνεχώς από εκείνον… Τι με συμβουλεύετε να κάνω;</span></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Αυτό που μοιάζει να σας αγχώνει δεν είναι ακριβώς η πολλή δουλειά κατ' εμέ. Συγκεκριμένα εικάζω πως αυτή σας απενοχοποιεί αρκετά και είναι ευπρόσδεκτη από σας αφού την αναλαμβάνετε απ'όπου κι αν έρχεται χωρίς ιδιαίτερες αντιρρήσεις. Αυτό που σας αγχώνει νομίζω πως έχει να κάνει περισσότερο, αν και δεν είναι η αιτία της, με μια σιωπηρή παραδοχή η οποία αδρά μοιάζει με το "θέλω να τους έχω όλους ικανοποιημένους". Αποδεχόμενη πως μπορείτε να τους έχετε όλους ικανοποιημένους, νιώθετε ενοχή όταν δεν είναι, ή φοβάστε πως δεν πράξατε όπως έπρεπε ώστε να είναι. Συνεπώς δέχεστε πολύ φόρτο εργασίας και αφού "μπορείτε" εν τέλει το ένα μέρος του άγχους σας είναι μήπως μέσα σ'αυτή την μεγάλη σας ικανότητα αδικείτε κάποιον. Εκεί τίθεται το ψευτοδίλημμα "ποιον αδικείτε"; Τον διευθυντή που σας ζητά πάρα πολλά ή τους συναδέλφους που σας ζητάν χάρες παρ'όλο που σας έχει ήδη ζητήσει πολλά ο διευθυντής; Φυσικά το να εξηγήσετε πως δεν προλαβαίνετε δεν είναι στο πεδίο επιλογών σας εάν και εφόσον ισχύει το σενάριο που διατυπώσαμε πιο πάνω: "τα μπορείτε όλα".</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Νομίζω λοιπόν πως σιγά-σιγά αρχίζετε να νιώθετε πως τελικά αυτό το σενάριο δεν ισχύει. Το άγχος σας είναι το συναίσθημα αυτής της ανακάλυψης. Δεν αποτελεί μια ενόχληση αλλά μια αντίδραση στην πραγματική όχληση που έχει να κάνει με την υπερεκτίμηση της οργανωτικής σας ικανότητας. Την υπερεκτίμηση αυτή είτε τη δεχτήκατε από κάποιον ως επαρκή και αναγκαία συνθήκη εργασίας είτε την είχατε προσδώσει εσείς στον εαυτό σας. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, κύριο μέλημά σας πρέπει να είναι η αποσαφήνιση του πόσο χρόνο έχετε σε σχέση με την εργασία που σας έχει ανατεθεί, δεδομένου ότι έτσι α)θα προστατεύσετε τον εαυτό σας, β)τον οργανισμό-εταιρία όπου εργάζεστε, γ)θα δείξετε υπεύθυνη στάση και δ)θα χαλαρώσετε και μόνο που θα το πείτε κι ας φαίνεται πολύ δύσκολο στην αρχή. Κι αν αγχώνεστε μήπως οι συνάδελφοι φανταστούν ότι δείχνετε προτίμηση στις εργασίες που σας αναθέτει ο διευθυντής τότε η λύση είναι να δείτε μέσα σας ποια είναι η βασική σας προτεραιότητα στην εργασία σας και να απενοχοποιηθείτε με βάση αυτήν.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Το σίγουρο είναι πως έχετε έρθει αντιμέτωπη με τη φύση του νου, την οποία δεν έχει νόημα να παλέψετε άλλο. Διαλέξετε μονοπάτι γιατί όπως και να'χει κάτι θα χάσετε και κάτι θα κερδίσετε σε κάθε περίπτωση. </div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p><span style="color: #000000; font-family: 'Helvetica Neue', 'Segoe UI', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif;"><br /></span></p>