<p class="20"><strong>Δυστυχώς, ακόμα και μετά από μια επιτυχημένη κατάκτηση μιας γυναίκας , πολλοί άνδρες δεν περιορίζουν τον σεξουαλικό τους εγωκεντρισμό. Αυτό ήταν εμφανές και παλιότερα -που πολλές φορές μοιάζει να ήταν μόλις χθες- όταν οι γυναίκες δεν έπρεπε να απολαμβάνουν το σεξ, και οι άνδρες νοι­άζονταν μόνο για τη δική τους ικανοποίηση. Αλλά αυτό συμβαίνει και στις μέρες μας, με τον τύπο του άνδρα εκείνου που προσπαθεί να τε­λειοποιήσει τη σεξουαλική του τεχνική ώστε να κάνει τη σύντροφό του να φτάσει σε πολλαπλούς οργασμούς, ή σε υψηλά επίπεδα απόλαυσης. Ενώ η σύντροφος αυτού του άνδρα δείχνει ότι απολαμβάνει το σεξ, είναι πιθανό και να το βρίσκει συναισθηματικά άδειο, επειδή η σεξουαλική "προσφορά" αυτού του άνδρα κινητοποιείται απ' τον εγωκεντρικό σκο­πό της τελειοποίησης της δικής του απόδοσης, προκειμένου να νιώθει ο ίδιος περισσότερο άνδρας. Βέβαια, δεν είναι κακό να νιώθει καλά που εί­ναι άνδρας -αρκεί να μην είναι αυτό ο μόνος πρωταρχικός στόχος της σεξουαλικής ανταλλαγής- οπότε και η γυναίκα, με τη σειρά της, θα χαρεί να διευκολύνει τέτοιου είδους συναισθήματα.</strong></p>
<p class="20"><strong>Διηγείται ο συγγραφέας και ψυχοθεραπευτής Alon Gratch </strong></p>
<p class="20">Το πρόβλημα είναι ότι οι άνδρες, σε ασυνείδητο επίπεδο, δεν περι­μένουν απ' τις γυναίκες να διευκολύνουν αυτά τα συναισθήματα. Όπως εξήγησα και πρωτύτερα, η πρώτη τους σχέση με την πιο σημαντική γυ­ναίκα της ζωής τους, δεν ενίσχυε συναισθήματα ανδρισμού, αλλά, το αντίθετο, ενίσχυε συναισθήματα ότι είναι αδύναμοι σαν κορίτσια. Λόγω αυτού, οι άνδρες, πολλές φορές, αισθάνονται ότι πρέπει προληπτικά να επιβάλλουν και να εκθέτουν τον ανδρισμό τους στις γυναίκες. Η κλινική μου εμπειρία έχει δείξει ότι πολλοί εγωκεντρικοί άνδρες εξέθεταν τον εαυτό τους σωματικά όταν ήταν παιδιά. Ανασκαλεύοντας το ιστορικό τους, φαίνεται ότι στην παιδική τους ηλικία -ας πούμε από τεσσάρων ώς οχτώ χρονών- αυτοί οι θεραπευόμενοι προσπαθούσαν να ρυθμίσουν την αυτοεκτίμησή τους δείχνοντας το πέος τους σε άλλα παιδιά. Συχνά, αυτοί οι θεραπευόμενοι ένιωθαν ανασφάλεια για την ταυτότητα του φύ­λου τους, επειδή οι ναρκισσιστικές τους μητέρες είχαν φερθεί σ' αυτά τα παιδιά σαν να ήταν κορίτσια, ή, πιο σωστά, σαν να ήταν μια όμορφη, ευ­γενική και εξιδανικευμένη επέκταση του εαυτού τους.</p>
<p class="20">Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό το είδος της πρώιμης επιδειξιομανίας απλά ξεθωριάζει μαζί με την παιδική ηλικία. Συχνά όμως αφή­νει πίσω του μια ποικιλία από μη-σεξουαλικά σημάδια: <span><strong>Την ανάγκη για θαυμασμό, επικέντρωση στην εμφάνιση του σώματος, μια επιθυμία για επίδειξη πλούτου, ή την επιθυμία για δημιουργική αυτοπροβολή, όπως στο γράψιμο των απομνημονευμάτων ή στη ζωγραφική αυτοπροσωπογραφιών.</strong></span></p>
<p class="20">Ένας απ' τους πελάτες μου, εκπληκτικά ταλαντούχος Αφρο- αμερικάνος φοιτητής κινηματογράφου, καλοντυμένος, στιλάτος κι ευγε­νικός, έφτιαξε μια αυτοβιογραφική ταινία για το πώς μεγάλωσε στο Χάρ- λεμ μ' έναν αδερφό που τον κακοποιούσε. Όπως μερικές φορές κάνω με τους καλλιτέχνες θεραπευόμενους, του ζήτησα να μου φέρει το σενάριο. Του είπα ότι θα το μεταχειριστώ σαν όνειρο – θα το αναλύσω σαν να ήταν μια ψυχική του δημιουργία. Όμως, αντί να μου φέρει το σενάριο, μου έφερε την ταινία σε βιντεοκασέτα, την οποία και είδα στο σπίτι μου. Ήταν μια αναπάντεχα δυνατή ταινία -οπτικά και συναισθηματικά- που αμέσως με γέμισε ενθουσιασμό, όχι μόνο για το θεραπευόμενο μου αλ­λά και για μένα τον ίδιο. Ένιωσα εντυπωσιασμένος και περήφανος που ήταν πελάτης μου, και θέλησα να εκθειάσω το ταλέντο του τόσο πολύ, που ήταν δύσκολο να διαχωρίσω την αντικειμενική ανάλυση απ' τον υπο­κειμενικό έπαινο καθώς συζητούσα το περιεχόμενο της ταινίας.</p>
<p class="20"><strong>Πρώτα το εκλογίκευσα σκεφτόμενος ότι δεν είναι κακό ν' αναγνω­ρίζεις και να εκθειάζεις το ταλέντο ενός θεραπευόμενου – κάτι που ακό­μα πιστεύω. Όμως μετά, όταν ο πελάτης μου συνέχισε να θέλει να μου δείχνει κάποιες πτυχές της δουλειάς του, άρχισα να νιώθω άβολα μ' αυ­τό. Μου φαινόταν ότι δεν ήμουν μ' ένα θεραπευόμενο που με βοηθού­σε να τον γνωρίσω, αλλά με μια διασημότητα που ήθελε ν' αναδειχθεί και να εισπράξει θαυμασμό. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό ήταν παράλληλο με τις σεξουαλικές του φαντασιώσεις, μια και οι περισσότερες αποτελού­νταν από φιγούρες νοσοκόμας που τον έβρισκαν γυμνό στο κρεβάτι τους, "ανακαλύπτοντας" και θαυμάζοντας το κορμί του.</strong></p>
<p class="20">Όμως δεν είχα κατανοήσει πλήρως τι συνέβαινε, ώσπου ο πελάτης μου, που επίσης ζωγράφιζε και φωτογράφιζε, προσφέρθηκε να μου δεί­ξει κάποια σχέδια, «μια σειρά ερωτικών αυτο-προσωπογραφιών». Ήταν ξεκάθαρο ότι προσπαθούσε να με "αποπλανήσει", να γίνω δηλαδή, ο καθρέφτης που θα επευφημούσε τον ανδρισμό του. Αν και μπήκα στον πειρασμό να δω αυτά τα σχέδια -είχε και εκεί πολύ ταλέντο- αντιστάθη- κα επειδή ένιωσα ότι θα υπήρχε κάτι πορνογραφικό σ' αυτή την συναλ­λαγή. Στην επόμενη συνεδρία ο πελάτης μου -ο οποίος δεν ήταν ούτε ομοφυλόφιλος ούτε αμφιφυλόφιλος- μου είπε ότι όταν ήταν έφηβος <strong>συ­νήθιζε ν' αυνανίζεται στο παράθυρο ώστε να τον βλέπει από απέναντι η γειτόνισσα,</strong> μια μεγαλύτερη, μητρική γυναίκα, που -αντίθετα μ' εμένα- δεν αρνούνταν να τον παρακολουθεί.</p>
<p class="20">Ίσως να μην είναι τόσο χρήσιμο να γενικεύσουμε απ' αυτή τη συμ­βολική ναρκισσιστική αποπλάνηση του θεραπευτή -όπου δεν υπήρξε σε­ξουαλική διέγερση- στις άλλες αληθινές σωματικές σχέσεις. ο νάρκισ­σος άνδρας όταν κυνηγάει μια γυναίκα δεν ενδιαφέρεται για το ποιά εί­ναι σαν άνθρωπος, αλλά για το αν μπορεί να τον θαυμάσει αξιόπιστα. Εί­ναι ειρωνικό, αλλά το φύλο ή η σεξουαλική προτίμηση του θεραπευτή, σ' αυτή την περίπτωση, είναι άσχετη. Παρομοίως, η προσωπικότητα της γυ­ναίκας που αποπλανιέται απ' τον εγωκεντρικό άνδρα, ακόμα και τα σω­ματικά της χαρακτηριστικά είναι επίσης άσχετα. Όμως, η γυναίκα συνή­θως δεν συνειδητοποιεί απ' την αρχή αυτό το παιχνίδι, επειδή ίσως είναι ενθουσιασμένη να θαυμάζει το ασυνήθιστο μυαλό αυτού του άνδρα, το ταλέντο του, το κορμί του, τη δημιουργικότητά του, ή οτιδήποτε άλλο. Ίσως νομίζει ότι το γεγονός ότι είναι ανοιχτός, σημαίνει ότι είναι και γεν­ναιόδωρος, ερμηνεύοντας τη γεμάτη δονήσεις σεξουαλική του παρουσία σαν δόσιμο του εαυτού του, αντί να το δει έτσι όπως πραγματικά είναι – μια επίδειξη του εαυτού του ώστε να τον θαυμάσουν.</p>
<p class="20">Αυτή η σωματική ναρκισσιστική γενναιοδωρία είναι πιθανόν πιο θη­λυκή παρά αρσενική – εφόσον οι γυναίκες στην κοινωνία μας ενθαρρύ- νονται περισσότερο να επικεντρώνονται στα χαρίσματά τους και να επι­δεικνύουν το κορμί τους. Όμως, στις μέρες μας, όλο και περισσότεροι άνδρες μοιράζονται με τις γυναίκες αυτή τη μορφή εγωκεντρισμού. Πέ­ρα απ' το φύλο, η φριχτή αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που είναι ναρκισσιστές -εκτός κι αν είναι ιδιαίτερα άχαροι, αλλά ακόμα και τότε- συ­χνά είναι ασυνήθιστα ελκυστικοί. Σε σεξουαλικό επίπεδο, αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή <strong>1) σπαταλούν περισσότερο χρόνο χτίζοντας ή ομορ­φαίνοντας το σώμα τους, 2) αποπνέουν εμπιστοσύνη, και αυτό τους κά­νει πιο επιθυμητούς, και/ή 3) ήταν όμορφα παιδιά που πήραν ιδιαίτερη προσοχή, κάτι που τους δίδαξε τον τρόπο να χρησιμοποιούν την εμφάνι­σή τους για να παίρνουν ακόμα περισσότερη.</strong> Γι' αυτούς τους λόγους, όταν νιώθω σεξουαλική διέγερση για κάποια γυναίκα-θεραπευόμενη κα­τά τη διάρκεια της συνεδρίας -για μια ακόμα φορά παραδέχομαι ότι είμαι κι εγώ άνθρωπος- καταλαβαίνω ότι απέναντι μου βρίσκεται ένας νάρκισ­σος. Έτσι, ίσως όλοι μας θα έπρεπε να αναρωτηθούμε γι' αυτούς που μας ελκύουν, ειδικά αν νιώθουμε μια έντονη σεξουαλική αποπλάνηση. Όταν η σεξουαλικότητα και ο αισθησιασμός εξιδανικεύονται, μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιον που χρειάζεται θαυμασμό -για το φύ­λο του- και όχι ν' αγαπηθεί γι' αυτό που είναι σαν άνθρωπος.</p>
<p class="20">Μιλώντας σε στατιστικά πλαίσια, υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκθέτουν τον εαυτό τους κυριολεκτικά, το κάνουν με μια ποικιλία μη-σεξουαλικών τρόπων. </p>
<p class="20">Eυχαριστούμε τις εκδόσεις Θυμάρι για την ευγενική παραχώρηση του υλικού. </p>