Η κόρη του πρωην προέδρου του ΣΕΒ αποφάσισε να γίνει τραγουδίστρια

<h3>Αφού δοκίμασε τις δυνάμεις της ακόμα και στο τμήμα Mεταφορών των επιχειρήσεων του πατέρα της και πρώην προέδρου του ΣΕΒ, η Αγγέλικα Δασκαλοπού  λου (ή Angelika Dusk, όπως συστήνεται στο κοινό) αποφάσισε να αφοσιωθεί στη μουσική. Με τις ευλογίες των γονιών της συνθέτει τις μελωδίες που ξεπηδούν από την ψυχή της και κυνηγά με πάθος το όνειρό της: ένα ταξίδι  στους δρόμους της μουσικής με ένα μικρόφωνο στο χέρι</h3>
<p><span>Σε ηλικία 4 ετών έβαζε ένα CD, έπαιρνε τον σκύλο της αγκαλιά και τραγουδούσε προσποιούμενη ότι έχει απέναντί της κοινό. Στα 16 της διασκεύαζε γνωστά κομμάτια της εποχής και μαζί με την μπάντα της παρέας της έπαιζαν μουσική σε μπαράκια.</span><br /><br /></p>
<p><span>Οταν τελείωσε το σχολείο, έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να σπουδάσει Κλασική Μουσική στο Brown University. Συνέχισε τις σπουδές της στη Μοντέρνα Μουσική στο London Center of Contemporary Music της Αγγλίας. Μεταξύ Αμερικής και Λονδίνου έκανε ένα ευχάριστο διάλειμμα στο τμήμα Μάρκετινγκ της ΕΡΤ, διοργανώνοντας συναυλίες για τα Μουσικά Σύνολά της, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Αθηνών στην υποδοχή των καλλιτεχνών. </span><br /><br /><span>«Ομολογώ ότι αυτή ήταν μια εκπληκτική εμπειρία», παραδέχεται σήμερα. «Πήγαινα στο αεροδρόμιο για να παραλάβω πολύ σημαντικά πρόσωπα, μεγάλα ονόματα. Θυμάμαι ότι δεν υπήρχαν ούτε ακατάλληλες ώρες, ούτε ωράρια. </span><br /><br /><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2014/10/27/dusk1.jpg" alt="" width="500" /><br /><br /><span>Μπορεί να περίμενες κάποιον στις 3 το πρωί. Ετσι γνώρισα τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, έναν εκπληκτικό άνθρωπο, και μου δόθηκε η ευκαιρία να περάσω μαζί του μία ολόκληρη ώρα. Μου έκανε εντύπωση η απλότητά του αλλά και η ευγένεια του χαρακτήρα του όταν έσπευσε να βοηθήσει μια κυρία στο αεροδρόμιο», λέει η Angelika, ένα λεπτεπίλεπτο κορίτσι με κομψή σιλουέτα.</span><br /><br /><span>Παρά το γεγονός ότι υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο την ποπ μουσική, δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι ο Στίβι Γουόντερ ήταν ανέκαθεν ο αγαπημένος της τραγουδιστής. Της αρέσουν επίσης η Αλίσια Κις, οι Florence and the Machine, η Αλάνις Μορισέτ και η Ελα Φιτζέραλντ. </span><br /><br /><span>Ομολογεί ότι παρακολούθησε τη συναυλία της Lady Gaga στο Ολυμπιακό Στάδιο και όχι μόνο φρόντισε να κλείσει εγκαίρως θέση, αλλά και πέρασε ονειρικά: «Το γεγονός ότι διαθέτει μια εκπληκτική φωνή αποδείχτηκε όταν κάθισε στο πιάνο και τραγούδησε. Ηταν άμεση, ζωντανή και με πολύ ωραία κίνηση, σε βαθμό που έκανε ακόμη και εκείνους που αρχικά την κατέκριναν να μιλήσουν για αυτή της την εμφάνιση με τα καλύτερα λόγια», εξηγεί.</span><br /><br /><span>Η Angelika Dusk γράφει ποπ μουσική με αγγλικό στίχο -ένα μουσικό genre το οποίο αποκαλεί «pop with a twist»- και ερμη-νεύει η ίδια τα κομμάτια της. «Οταν τραγουδάς τα κομμάτια που έχεις γράψει ο ίδιος, τα αποδίδεις πολύ καλύτερα. Αυτό συμβαίνει διότι οι νότες είναι συνήθως βιωματικές», τονίζει αιτιολογώντας την προτίμησή της στην ιδιόχειρη σύνθεση των μελωδιών της. </span><br /><br /><span>Στο Λονδίνο, άλλωστε, το οποίο αναδεικνύεται σε δεύτερη -καλλιτεχνική- της πατρίδα, έχουν ηχογραφηθεί οι πρώτες της δουλειές οι οποίες κέρδισαν τις καλύτερες εντυπώσεις άμα τη κυκλοφορία τους. Το πρώτο single έχει τίτλο «Love on Your Own Terms» και το μίνι άλμπουμ της «Telling Stories».</span><br /><br /><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2014/10/27/dusk3.jpg" alt="" /><br /><em>Την καλλιτεχνική φλέβα του άλλοτε προέδρου της Vivartia και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Δημήτρη Δασκαλόπουλου (γνωστός συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης), κληρονόμησε η κόρη του Angelika</em><br /><br /><span>Το υπόλοιπα κομμάτια βρίσκονται ακόμα στο στούντιο ενώ το CD αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2015.</span><br /><br /><strong>Οι οικογενειακές επιχειρήσεις και το τετ α τετ με το κοινό</strong><br /><br /><span>Η Angelika Dusk, κόρη του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, άλλοτε προέδρου της Vivartia και του Συνδέσμου Βιομηχάνων, συν τω χρόνω ακολούθησε τελείως ξεχωριστό δρόμο από αυτόν των επιχειρήσεων: «Μικρή δούλευα στην οικογενειακή μας εταιρεία, τη ΔΕΛΤΑ, περνώντας από διάφορα τμήματα για να μάθω τη δουλειά. Εχω κάνει τα πάντα: από μεταφορές προϊόντων μέχρι μάρκετινγκ. Πολύ γρήγορα, όμως, διαπίστωσα ότι δεν ήταν αυτό που με ενδιέφερε και το οποίο θα με έκανε ευτυχισμένη. Ενιωθα από μικρή την ανάγκη να ασχοληθώ με τη μουσική κι έτσι -αφού δοκίμασα τις δυνάμεις μου και στις επιχειρήσεις μας- ήμουν παραπάνω από σίγουρη ότι θα ακολουθούσα τον δρόμο της μελωδίας. Κάτι που βρήκε σύμφωνους και τους γονείς μου, οι οποίοι μάλιστα έχουν την πεποίθηση ότι καθένας πρέπει εντέλει να κάνει αυτό που τον εκφράζει. Αλλωστε τα πρώτα μουσικά μου ακούσματα συνδέονται με τα CD του πατέρα μου».</span><br /><br /><strong>Δύο live στην Αθήνα </strong><br /><br /><span>Τις ημέρες αυτές η Angelika Dusk ετοιμάζεται για δύο live εμφανίσεις: μία στο «Faust», στις 30 Οκτωβρίου, και άλλη μία στο «Bourbon», στις 12 Νοεμβρίου. «Αγχος υπάρχει μόνο λίγα λεπτά πριν αρχίσω το πρόγραμμα. Με το που ξεκινώ, ξεχνώ τα πάντα, καθώς οι νότες με συνεπαίρνουν και με ταξιδεύουν. Είναι όμορφο να βρίσκεσαι στη σκηνή», μας εκμυστηρεύεται. Οσο για τους δικούς της; H μητέρα της κάθεται πάντα στην πρώτη σειρά και την απολαμβάνει, όπως εξάλλου κάποιες φορές οι αδελφές της και ο πατέρας της. Εκείνο που της δίνει πραγματική δύναμη, ωστόσο, είναι το κοινό.</span></p>
<p> </p>
<p>Ποιος είναι ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος</p>
<p>Ολη η διαδρομή της οικογένειας Δασκαλόπουλου χαρακτηρίζεται από μια συνεχή αναζήτηση. Ο πατέρας του, Αριστείδης, γεννημένος το 1923 στην Αθήνα, είναι αυτός που του έδειξε τον δρόμο. Από 12 χρονών παιδί εργαζόταν στο μικρό γαλακτοπωλείο της οικογένειας στην οδό Διδότου στα Εξάρχεια. Ηταν η εποχή που έβρισκε τον βηματισμό της μετά από την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Το γάλα και το γιαούρτι ήταν δύο προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, η οποία αύξανε μέρα με τη μέρα. Με έδρα τα Εξάρχεια δημιουργεί την εταιρεία «ΔΕΛΤΑ». Για αρχή, έχει 20 υπαλλήλους και λίγα αυτοκίνητα διανομής. Το 1965 μεταφέρει τις εγκαταστάσεις στον Ταύρο και από εκεί αρχίζει να κυριαρχεί.</p>
<p>Το 1979 η εταιρεία έχει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς σε γάλα και γιαούρτι και έναν χρόνο αργότερα κατακτά την πρώτη θέση στην παραγωγή και στην πώληση παγωτών.</p>
<p>Εκεί, στο εργοστάσιο, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος εργάζεται στη γραμμή παραγωγής από νωρίς το πρωί μαζί με τους υπόλοιπους εργάτες, ακολουθώντας τις συμβουλές του πατέρα του. Μαθαίνει τα μυστικά και αρχίζει να σχεδιάζει τη νέα εποχή της γαλακτοβιομηχανίας, έναν κλάδο που αναπτύσσεται ραγδαία και στη χώρα μας.</p>
<p>Επενδύσεις και νέα προϊόντα</p>
<p>Νέα προϊόντα, φιλικά προς τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους έρχονται να προστεθούν στα παραδοσιακά προϊόντα. Η αρχή γίνεται το 1885 όταν το Milko, φρέσκο γάλα με κακάο, κυκλοφορεί στην αγορά.</p>
<p>Σαν ένας μοντέρνος επιχειρηματίας, διευρύνει τις δράσεις του επενδύοντας και στους φρουτοχυμούς, δημιουργώντας νέα προϊόντα. Πλέον η οικονομική βάση της ΔΕΛΤΑ είναι τέτοια που το 1990 δημιουργεί νέα δεδομένα με την είσοδό της στο χρηματιστήριο.</p>
<p>Ο χρόνος τρέχει πλέον πιο γρήγορα με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο να ακολουθεί το όνειρό του, διάγοντας έναν βίο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Με τη γυναίκα του, Μικαέλα, κρατούν χαμηλούς τόνους. Είναι φορές που ακόμη και τα αγαπημένα του πούρα δεν τα καπνίζει δημόσια. Απολαμβάνει το αγαπημένο του κόκκινο κρασί με φίλους από τα παλιά, οι οποίοι ακούν τα μυστικά του καλού κρασιού. Και έχει κάθε λόγο να το κάνει, αφού στο σπίτι του στην Κηφισιά έχει μία από τις μεγαλύτερες και τις πιο ενημερωμένες κάβες στην Ελλάδα.</p>
<p>Δυναμικός επιχειρηματίας</p>
<p>Οσο διακριτικός είναι στην προσωπική του ζωή, τόσο δυναμικός είναι στις επιχειρηματικές του επιλογές. Το 1994 και το 1995 εγκαινιάζει δύο υπερσύγχρονα εργοστάσια. Ενα στον Αγιο Στέφανο (αυτοποιημένη μονάδα γιαούρτης) και ένα δεύτερο στον Ταύρο για γάλα και χυμούς.</p>
<p>Το 1999 κάνει ένα ακόμη σημαντικό βήμα εφαρμόζοντας την καθετοποίηση της παραγωγής φρέσκου γάλακτος επενδύοντας στις φάρμες, ξεκινώντας από την Κομοτηνή. Το 2000 είναι μια χρονιά που σημαδεύει τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Η εταιρεία χάνει τον ιδρυτή της, Αριστείδη, και μετατρέπεται σε εταιρεία χαρτοφυλακίου με την επωνυμία «ΔΕΛΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΕ». Την ίδια περίοδο, σπάει στα δύο: τη ΔΕΛΤΑ Πρότυπος βιομηχανία Γάλακτος ΑΕ και τη ΔΕΛΤΑ Βιομηχανία Παγωτού Α.Ε</p>
<p>Η πορεία δικαιώνει τις επιλογές του, οι οποίες διακρίνονται από δυναμισμό. Το 2002 επεκτείνεται στην Κύπρο με την εξαγορά της μεγαλύτερης γαλακτοβιομηχανίας Χαραλαμπίδης LTD και έναν χρόνο αργότερα εγκαινιάζει ένα ακόμη υπερσύγχρονο εργοστάσιο φρέσκου γάλακτος στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, γίνεται μέγας χορηγός των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.</p>
<p>Από τη ΔΕΛΤΑ στη VIVARTIA</p>
<p>Η χρονιά, η οποία σημάδεψε για τα καλά την πορεία της ΔΕΛΤΑ είναι το 2006, όταν η ΔΕΛΤΑ Συμμετοχική μετονομάζεται σε VIVARTIA, η οποία απορροφά τις εξής εταιρείες: ΔΕΛΤΑ Πρότυπος Βιομηχανία Γάλακτος, την CHIPITA INTERNASIONAL, τα GOODY’S και τη Γενική Τροφίμων.</p>
<p>Η VIVARTIA στην απογείωσή της πωλείται στη ΜIG του Ανδρέα Βγενόπουλου, προκαλώντας έκπληξη στους επιχειρηματικούς και μη κύκλους. Το 2006 είναι, επίσης, η χρονιά που ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος γίνεται ο πλέον αντισυμβατικός πρόεδρος του ΣΕΒ. Τα δόγμα Δασκαλόπουλου είναι αυτό που φέρνει πιο κοντά στην κοινωνία τον Σύνδεσμο: Διάλογος με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, επαφή με όλα τα κοινωνικά στρώματα. Αυτή του η θέση, οκτώ χρόνια τώρα, χαρακτηρίζει τη θητεία του στο τιμόνι του ΣΕΒ. Μια θητεία που πολλές φορές ξάφνιασε τους παραδοσιακούς επιχειρηματίες. Οπως συνέβη πρόσφατα, όταν δημόσια καλωσόρισε ως «ευπρόσδεκτο» τον ριζοσπαστισμό του ΣΥΡΙΖΑ.</p>
<p>Πρώτος κάλεσε τους Ελληνες βιομηχάνους να ακούσουν «τη σιωπή της βιοτικής αγωνίας, τη σιωπή φοβισμένων και εξουθενωμένων ανθρώπων», αλλά αρνήθηκε να ακούσει τους κοινωνικούς εταίρους στο θέμα της υπογραφής της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Είναι η περίοδος που πολλά εργοστάσια κλείνουν ή μειώνουν το προσωπικό τους και άλλα που αλλάζουν έδρα.</p>
<p>Η επιστροφή στη… δράση</p>
<p>Πολλοί τον επικρίνουν, όπως ο Θοδ. Παπαλεξόπουλος, ο οποίος δηλώνει ότι «αυτός ο ΣΕΒ δεν με εκφράζει». Ο ίδιος απαντά σε αυτό λακωνικά: «Φυσικό είναι…». Κάποιοι τον αποκαλούν «βιομήχανο χωρίς βιομηχανία», αλλά αυτό διαψεύδεται στην πράξη. Ηδη, η επιστροφή του στην επιχειρηματική δράση έχει αρχίσει. Ιδρυσε το Fund Damma Holdings με έδρα το Λουξεμβούργο, τον περασμένο Φεβρουάριο απέκτησε το 33,9% της Ελληνικής Ζυθοποιίας της Αταλάντης, ενώ η πρώτη συμμετοχή της DAMMA ήταν αυτή με 5% στην εταιρεία Κορρές.</p>
<p>Ομως, η πιο εντυπωσιακή κίνηση του Δημήτρη Δασκαλοπουλου έγινε με την αγορά της τεχνολογίας LED, εξαγοράζοντας την ιταλική εταιρεία φωτιστικών Sireclab μαζί με τον Γιώργο Δαυίδ της Coca-cola και τους Βερβιτσιώτη -Ολύμπιου της V+O Communication. Oι προβλέψεις μιλούν για ετήσιο τζίρο της εταιρείας σε 56 δισ. ευρώ. Η Damma έχει το 50% της εταιρείας και στόχος του ίδιου, αλλά και των συνεταίρων του είναι να μεταφέρουν την παραγωγή στην Ελλάδα.</p>
<p>Η ανάπτυξη στην Ελλάδα νέων παραγωγικών μονάδων είναι το νέο του μεγάλο στοίχημα, γιατί όπως συνηθίζει να λέει θέλει να επενδύσει στη νέα ελληνική πραγματικότητα με εξωστρεφείς και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα στηρίζονται στην καινοτομία και στους νέους ανθρώπους.</p>
<p>«Κυνηγάμε την ουρά μας» λέει για την κρίση</p>
<p>Αναφερόμενος στην κρίση που διέρχεται η χώρα δεν κρύβει τη δυσαρέσκειά του, λέγοντας: «Δυστυχώς, κυνηγάμε την ουρά μας και αποφεύγουμε την ουσία. Να κοιτάξουμε, δηλαδή, μπροστά και να αναζητήσουμε λύσεις», υποστηρίζει δημοσίως, αλλά και στις ιδιωτικές συζητήσεις.</p>
<p>Είναι, δε, αυτές οι κινήσεις που αντανακλούν στον χαρακτήρα του ανδρός ο οποίος λειτουργεί με έναν τρόπο που ξαφνιάζει: Εκεί που χάνεται στις επιχειρηματικές προτεραιότητες, κλέβει ένα δεκαήμερο και εξαφανίζεται στα πιο απίθανα μέρη. Πέραν των κοσμοπολίτικων προορισμών έχει ταξιδέψει στην έρημο, γνωρίζοντας από κοντά τη ζωή των Βεδουίνων. Μπορεί να πηγαίνει βέβαια και στη Μύκονο, αλλά αυτός είναι από τους λίγους που το δικαιούται, αφού το νησί το να «ανακάλυψε» πριν το καταλάβουν οι «ορδές» νεόπλουτων και μη. Ο κ. Δασκαλόπουλος ξαφνιάζει και για τη σχέση που έχει αναπτύξει με την τέχνη. Η τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις είναι για τον ίδιο το «αντίδοτο» στη θνητότητα και βοηθά να αποκτήσει συνείδηση ο άνθρωπος ότι δεν είναι παντοδύναμος. Η αγάπη του για την τέχνη άρχισε στα εφηβικά του χρόνια, όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Μόναχο και την γκαλερί Alte- Pinakothek, όπου εντυπωσιάστηκε από τα έργα του Ρούμπενς.</p>
<p>Σήμερα πια, ως φανατικός λάτρης της σύγχρονης τέχνης, έχει στην κατοχή του 450 έργα -μία από τις τρεις μεγαλύτερες στον κόσμο συλλογές- για τις οποίες δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να τις μεταφέρει σε ειδικά διαμορφωμένα κοντέινερ σε πόλεις του εξωτερικού. Ηδη, η συλλογή του έχει εκτεθεί στο Λονδίνο, το Μπιλμπάο και το Εδιμβούργο. Μάλιστα, πρόσφατα δημιούργησε το Ιδρυμα Πολιτισμού «ΝΕΟΝ», με σκοπό να προωθήσει στην Ελλάδα τη σύγχρονη τέχνη και να τη φέρει κοντά στο ευρύ κοινό.</p>
<p>Αμερικανική παραγωγή ιδεών</p>
<p>Εκτός της σύγχρονης τέχνης, μελετά τη ζωή προσωπικοτήτων, όπως ο Γκάντι και ο Ντε Γκωλ, διαβάζει Καστοριάδη, αλλά και τον λιγότερο γνωστό αναθεωρητή Κώστα Παπαϊωάννου και ενημερώνεται συστηματικά για τα σύγχρονα ρεύματα της σκέψης, αντλώντας την «αμερικανική παραγωγή ιδεών», την οποία θεωρεί πρωτοπόρο σε σχέση με την ευρωπαϊκή. Αποφεύγει να διαβάζει μυθιστορήματα και προτιμά τα δοκίμια. Επίσης, προτιμά να διαβάζει μελέτες που αναφέρονται στο σήμερα και το αύριο παρά στο παρελθόν. Αν και ανήκει στην «τάξη των πλουσίων», περνά πολύ καλά με τους παλιούς του φίλους από το σχολείο και το πανεπιστήμιο.</p>
<p>Φιλικές σχέσεις διατηρεί και με τους ανθρώπους της «τάξης του», όπως ο Βαρδινογιάννης και ο Μυτιληναίος, που είναι και κουμπάρος του. Αν και διατηρεί καλές σχέσεις με πολλούς πολιτικούς, οι προσωπικότητες που τον θέλγουν είναι αυτές των Χαρίλαου Τρικούπη και του Ελευθέριου Βενιζέλου.</p>
<p>Πίσω από όλες αυτές τις δραστηριότητες υπάρχει βεβαίως και η φιλανθρωπική του δράση -εδώ πρωταγωνιστεί η σύζυγός του, Μικαέλα- η οποία είναι σημαντική, αλλά ως οικογένεια προτιμά να μην αναφέρεται σε αυτή. Αλλωστε, όπως ο ίδιος λέει, «η φιλανθρωπία έχει νόημα όταν γίνεται χωρίς δημοσιότητα».</p>
<p>Εχει πει κατά καιρούς:</p>
<p><em>«Η μνημονιακή συνταγή δεν προσφέρει πια λύσεις. Είναι ένα πρόγραμμα που δεν το χρειάζεται πλέον η χώρα μας και δεν δίνει προοπτική στον λαό μας.»</em></p>

Σχετικά άρθρα