<div style="text-align: justify;">
<p><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p><strong><span>ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣΕΙΜΑΙ 24 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 29 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΧΑΜΕ ΣΧΕΣΗ 4 ΧΡΟΝΙΑ Κ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ 2 ΜΗΝΕΣΟ ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ Κ ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΔΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΜΕ ΔΕΝ ΜΕ ΖΗΛΕΥΕΙ Κ ΓΕΝΙΚΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΛΥ. ΕΝΩ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ, ΘΕΛΩ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΤΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΝΙΩΣΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙ. ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΒΑΡΕΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. </span></strong></p>
<p><strong>Ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός απαντά. </strong></p>
<p><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></p>
</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Ο τρόπος που θέτετε την ερώτηση σκιαγραφεί ένα αδιέξοδο για το οποίο νιώθω πως μιλάτε. Χαρακτηρίζετε τον σύζυγό σας ως "αδιάφορο", ως "μη κινητοποιημένο συναισθηματικά", ως "αλλαγμένο" σε σχέση με πριν το γάμο αλλά ζητάτε συμβουλές για το πως να κινηθείτε εσείς ως προς αυτό. Νομίζω αυτός ο προβληματισμός σας και η κινητοποίηση δείχνει πως νιώθετε δυνατά αισθήματα γι'αυτόν. Όμως απ'την άλλη μοιάζει να νιώθετε και μια ματαιότητα. Σαν να λέτε "και που νιώθω έτσι γι'αυτόν; τι έγινε;" Η αλήθεια είναι πως μπορείτε να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, να κάνετε αλλαγές και να βρείτε ενδιαφέροντα αλλά όχι με σκοπό να τον "κερδίσετε" αλλά με σκοπό να γεμίσετε εσείς το χρόνο που "τον περιμένετε", ένα χρόνο που, με ή χωρίς αυτόν, παραμένει η δική σας ζωή. Γυναίκες που περιμένουν κάποιον για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως ένα ναυτικό π.χ., λένε πως ο άνδρας τους λαμβάνει μεγάλη συναισθηματική ικανοποίηση από αυτό. Οι γυναίκες όμως την αναμονή που φυσικά είναι μεγάλη δοκιμασία και δημιουργεί θυμό δεν μπορούν να τη χρεώσουν στο σύζυγό τους. Έτσι πολλές φορές την μετατρέπουν ασυνείδητα σε "απόσταση". Πως; Με το να "προσπαθούν να διατηρήσουν ένα ήρεμο κλίμα". Το "ήρεμο κλίμα" όμως, δε χρειάζεται προσπάθεια! Πόση προσπάθεια χρειάζεται ένα λιβάδι πράσινο με βιολέτες για να'ναι ήρεμο; Προσπάθεια χρειάζεται όταν έχουμε να συγκρατήσουμε κάτι. Τί; Τα συναισθήματά μας. Αν συγκρατείτε μέσα σας το θυμό σας, τα παράπονά σας, τα θέλω σας, τις ανησυχίες σας με την αιτιολογία ότι "θα φύγει σε λίγο και είναι κρίμα όσο χρόνο έχουμε να ρισκάρω τσακωμό" τότε η απόσταση αυτή θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει συνέχεια. Προφανώς είναι μεγάλη η αγάπη και η υπομονή σας με τον άνθρωπό σας γι'αυτό και επιλέξατε να τον παντρευτείτε. Αλλά μη ξεχνιέστε ως προς το ότι έχετε όρια. Και μέσα σ'αυτή την σχέση είναι αναμενόμενο να μιλάτε κανονικά και να είστε ο εαυτός σας, όπως αποδέχεστε ότι κι ο σύζυγός σας είναι ο εαυτός του.</div>
<div class="yj6qo ajU">
<div id=":15l" class="ajR" style="text-align: justify;" data-tooltip="Εμφάνιση περιεχομένου που έχει περικοπεί"><img class="ajT" src="https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif" alt="" /></div>
</div>