Συμβαίνει σε πολλές μεγάλες ομάδες αυτό. Είναι ένα – δυο βραδιές μέσα στη διάρκεια μιας χρονιάς που η εικόνα της ομάδας ή ένα αποτέλεσμα, είναι ικανό να αλλάξει τη ροή της σεζόν. Είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω.
Σκεφτείτε π.χ. πέρυσι ο Παναθηναϊκός να επικρατούσε του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο με τις δύο ευκαιρίες που έκανε και να μην γνώριζε την ήττα στη μοναδική φάση των Ερυθρόλευκων. Θα «γύριζε» η ψυχολογία, θα βλέπαμε πιο ενδιαφέρον πρωτάθλημα. Ή τι θα γίνονταν εάν το Τριφύλλι δεν διέλυε τους Ερυθρόλευκους στο «Καραϊσκάκης». Ή εάν στη ρεβάνς Κυπέλλου με τον ΟΦΗ η κεφαλιά του Παπάζογλου δεν έβρισκε δοκάρι.
Φέτος ο Παναθηναϊκός έπαιξε μέσα σε τρεις εβδομάδες παιχνίδια που ήταν όλα ικανά να αλλάξουν τη χρονιά. Με την Αϊντχόφεν στην Ολλανδία πήρε μια ανάσα μετά τις σφαλιάρες με Εστορίλ, ΟΦΗ. Με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης» βίωσε την άλλη πλευρά του νομίσματος. Όπως και εντός με την Αϊντχόφεν.
Ο πρόωρος αποκλεισμός στην Ευρώπη και το ντέρμπι «αιωνίων» που αύξησε τη βαθμολογική διαφορά από τους πρώτους, έκαναν τον αγώνα της Τούμπας one way ticket για τον Παναθηναϊκό. «Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ», που λέει και το άσμα. Ο Αναστασίου πήγε με τακτική «Καραϊσκάκης». Μαζική άμυνα με ενισχυμένο άξονα και γρήγορες μπαλιές προς τους προωθημένους για την αντεπίθεση. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε 40 στημένες φάσεις για να κάνει γκολ και σε νορμάλ επίθεση δεν μπορούσε καν να απειλήσει. Έμενε η στιγμή της αντεπίθεσης. Έγινε μια φορά και ήρθε το πρώτο γκολ. Από στημένο – όπως και στο «Καραϊσκάκης»- μάζεψε ο Παναθηναϊκός τη μπάλα από τα δίχτυα του. Αλλά ξαναβρήκε αντεπίθεση. 1-2 και ως δια μαγείας όλα αλλάζουν.
Άλλη ψυχολογία μα και άλλη βαθμολογία. Διαφορετικό το -12 και το -7 από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό αντίστοιχα, διαφορετικό το -6 και το -4. Με Αστέρα Τρίπολης και Ξάνθη να περιμένουν κατ’ αντιστοιχία τις προαναφερθείσες ομάδες την επόμενη αγωνιστική και τον Παναθηναϊκό να υποδέχεται τον Εργοτέλη. Πιθανότητες να ροκανίσει και άλλο τη διαφορά.
Ένα ματς ήταν αυτό της Τούμπας. Αλλά έκανε τη διαφορά για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος πια μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου καλείται να βρει τη σταθερότητα που απαιτείται για να «καθαρίσει» όλα τα βατά εντός έδρας παιχνίδια του και να παίξει τα δύο δύσκολα ματς του μακριά από το λεκανοπέδιο με Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό. Σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια η προσθήκη του Μάρκους Μπεργκ, ο οποίος πλέον θα είναι 100% έτοιμος.
Ο διακόπτης -όχι της Παναγίας, που λέει ο Άγγελος- φαίνεται να γυρίζει για τον Παναθηναϊκό. Εάν έρθει προς το μέρος του και η απαραίτητη πάντα στο ποδόσφαιρο ρέντα, θα καταφέρει να μπει σε σοβαρό επίπεδο στη διεκδίκηση του τίτλου. Όχι και να τον κατακτήσει. Απέχει ακόμα από αυτό το στάδιο. Τουλάχιστον, όμως, το βράδυ της Κυριακής έδωσε στους φίλους του Παναθηναϊκού δύο λέξεις τόσο απαραίτητες στη ζωή: ελπίδα και προσδοκία.
Θριαμβολογίες μακριά από εμάς. Άλλωστε δεν μπορεί εν μια νυκτί να γίνει ομάδα τίτλου ο Παναθηναϊκός. Τα κενά του υπάρχουν. Και στο δεξιό άκρο της άμυνας, και στο ανασταλτικό κομμάτι, και στο οργανωτικό σκέλος. Άλλο εάν ο ΠΑΟΚ δεν τα εκμεταλλεύτηκε. Πρόβλημά του. Ζήτημα για τους Πράσινους να αντέξουν μέχρι τον Δεκέμβριο για να προκύψουν μεταγραφικές ενισχύσεις,