<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><strong><em><span style="font-size: small; color: #993366;">Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></em></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><strong><em><span style="font-size: small; color: #993366;"><br /></span></em></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><strong><em><span style="font-size: small; color: #993366;">Γεια σας. Είμαι 20 και ο σύζυγος 23. Έχουμε ένα παιδάκι 4 μηνών. Και θα βγάλουμε διαζύγιο. Είμασταν σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση και στο μικρό διάστημα συμβίωσης μαζί του [6 μήνες] μείναμε με τους γονείς του. Τώρα μου ζήτησε διαζύγιο αλλά εγώ δεν θέλω να χωρίσουμε και σκέφτομαι και τις συνέπειες που θα προκαλέσει αυτό αργότερα στο παιδί. Μήπως πρέπει να περιμένω μέχρι να είμαστε καλύτερα οικονομικά, μήπως και υπάρχει κάποια ελπίδα; Αλλά σκέφτομαι και το οικονομικό, αν χωρίσουμε θα μου δίνει κάποια μικρή διατροφή [γιατί ούτε κι εκείνος εργάζεται], αλλά μετά μπορεί να χαθεί κι η τελευταία ελπίδα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων. [Το έστειλα εδώ γιατί είδα πως απαντήσατε και σ έναν άλλον κύριο για θέμα διαζυγίου).</span></em></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η </span></span><strong>Ψυχολόγος ,</strong><strong>Δρ. Ειρήνη Μανάρα, <em><span>Ακαδημαϊκή Υπεύθυνη Λογοθεραπείας στο Μητροπολιτκό Κολλέγιο Αθηνών </span></em></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><strong><br /></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><img src="/contentfiles_2015/photos/more/diakosmhsh/manara.jpg" alt="" width="150" height="101" /></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><strong><br /></strong></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">
<p><span style="font-size: small;">Αγαπητή Χριστίνα</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Κατανοώ τους προβληματισμούς σου και δυστυχώς δεν είσαι η μόνη που αντιμετωπίζει μια τόσο δύσκολη και σύνθετη κατάσταση . Αν και δε διευκρινίζεις πόσο διάστημα ήσασταν σε σχέση πριν τη συμβίωση, φαίνεται πως όλα (γάμος, συμβίωση, παιδί κλπ) συνέβησαν γρήγορα για εσάς και μάλιστα με μόνιμη την παρουσία τρίτων. Οι απανωτές αλλαγές και η έλλειψη ιδιωτικότητας δύσκολα μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ψύχραιμα και να ζυγίσουμε σωστά όσα νιώθουμε και σκεφτόμαστε. Στην απόφαση για διαζύγιο σημαντικό ρόλο παίζει το κίνητρο που οδηγεί σε αυτή. Χωρίζω γιατί δεν νιώθω πλέον κάτι για τον/τη σύντροφο μου; Χωρίζω γιατί είδα ότι τελικά δεν ταιριάζουμε σε σημαντικά θέματα που αφορούν στη σχέση μας; Χωρίζω γιατί νιώθω πίεση από εξωτερικούς παράγοντες όπως οικονομικά προβλήματα, επιρροές τρίτων κλπ και το διαζύγιο μοιάζει η μόνη διέξοδος; Θα σε συμβούλευα να προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις με τον σύντροφό σου και να δεις ποιο από τα παραπάνω ισχύει. Στην τελευταία περίπτωση, κι εφόσον αυτή ισχύει και για τους δυο, πιθανώς να υπάρχουν λύσεις που θα δώσουν στη σχέση σας χώρο να αναπνεύσει και να εδραιωθεί. Όσο για το παιδί, αναμφισβήτητα θα επηρεαστεί από ένα πιθανό διαζύγιο τώρα ή στο μέλλον. Ωστόσο οι επιπτώσεις είναι μικρότερες όταν οι γονείς είναι έτοιμοι να σηκώσουν συναισθηματικά και πρακτικά το βάρος του διαζυγίου και να εξασφαλίσουν για το παιδί τους μια σταθερότητα στην καθημερινότητα του χωρίς εντάσεις ή υλικές και συναισθηματικές ελλείψεις.</span></p>
</div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>