Έρμαν Έσσε

<p><strong><big>Herman Hesse</big> ( 1877-1962 , Γερμανός συγγραφέας)</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ο <strong>Έρμαν Έσσε<span style="font-size: 8px;"> </span></strong>ήταν Γερμανός λογοτέχνης. Ο Έσσε γεννήθηκε στο Καλβ (Calw) της Βυρτεμβέργης στη Γερμανία το1877. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και, παράλληλα, συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Το 1904 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, <em>Πήτερ Κάμεντσιντ</em>. Το 1946 τιμήθηκε με τοβραβείο Γκαίτε και το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας και το 1955 με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου του 1962.</p>
<p style="text-align: justify;">Το 1931 μετακόμισε σε ένα μεγάλο σπίτι, την «Casa Hesse», στην Μοντανιόλα της Ελβετίας, όπου πραγματοποίησε τον τρίτο του γάμο με την εβραία ιστορικό τέχνης Νινόν Ντόλμπιν (Ninon Dolbin ή Gisela Kleine, 1895 – 1966, πρώην σύζυγο του σκιτσογράφου B. F. Dolbin), με την οποία είχε γνωριμία από τα 14 χρόνια της, το 1909, όταν του είχε στείλει μία επιστολή θαυμασμού και συζούσε ήδη από το 1926.  Ενώ κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϋμάρης (1919 – 1933) έμεινε μακριά από κάθε είδους πολιτική έχοντας επιλέξει την μόνωση, με την άνοδο του Ναζισμού κατηγορήθηκε από εβραίους αυτοεξόριστους στην Γαλλία ότι δεν είχε, από την Ελβετία όπου ζούσε, εναντιωθεί «όπως όφειλε» (…) στο νέο καθεστώς (παρά το ότι είχε βοηθήσει τους Μπρεχτ, Bertolt Brecht, και Μαν, Thomas Mann, στην διαφυγή τους), αλλ’ αντίθετα αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα «Frankfurter Zeitung». Ωστόσο, λόγω του υποτιθέμενου «φιλο-εβραϊσμού» του, από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 οι εφημερίδες άρχισαν μία – μία να αρνούνται να φιλοξενήσουν κείμενα ή ποιήματά του, το δε 1941 οι ναζί τον έθεσαν σε δυσμένεια επειδή αρνήθηκε να αφαιρέσει τις αναφορές του σε διωγμούς εβραίων όταν επανέκδοσε το «Νάρκισσος και Χρυσόστομος» και τελικά το 1943 απαγόρευσαν την κυκλοφορία των βιβλίων του, συμπεριλαμβανομένου και του άρτι εκδοθέντος στην Ζυρίχη δίτομου αριστουργήματος «Το παιχνίδι με τις χάντρες», το οποίο ο Έσσε έγραφε από το 1931 .</p>
<p>Το 1946 ο Έσσε τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε («Goethepreis der Stadt Frankfurt»), και ακολούθησαν το 1947 το βραβείο Νόμπελ (Nobel) Λογοτεχνίας (σε συνέχεια του οποίου έλαβε την ίδια χρονιά τιμητικό μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης) και το 1955 το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Εμπορίου Βιβλίου, ενώ έλαβε επίσης αρκετά μικρότερα βραβεία (το 1928 το «Mejstrik-Preis der Wiener Schiller-Stiftung», το 1936 το «Gottfried-Keller-Preis» και το 1950 το «Wilhelm-Raabe-Preis»). Την περίοδο 1945 – 1962 έγραψε 50 ποιήματα και 32 κριτικές σε διάφορες ελβετικές εφημερίδες και στις 9 Αυγούστου 1962 πέθανε κατά την διάρκεια του ύπνου του από εγκεφαλική αιμορραγία, σε ηλικία 85 ετών και τάφηκε στο νεκροταφείο «San Abbondio» της Μοντανιόλα.</p>
<p> Κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ο Έσσε αγαπήθηκε πολύ, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, από την νεολαία που επάνδρωσε τα τότε κινήματα της αμφισβήτησης, ιδιαίτερα από τον κόσμο της λεγόμενης Αντικουλτούρας και μετά του λεγόμενου «NewAge». Το 1969 μάλιστα, το ροκ μουσικό συγκρότημα «Sparrow» άλλαξε το όνομά του σε «Steppenwolf» και υπό αυτό το όνομα έγινε παγκόσμια γνωστό όταν γνώρισε τεράστια επιτυχία το τραγούδι του «Γεννημένοι για να ‘μαστε άγριοι» («Born to be Wild»). Στην Ινδία ιδρύθηκε προς τιμή του η «Εταιρεία Έρμαν Έσσε» («Hermann Hesse Society»), η οποία εξέδωσε το «Σιντάρτα» στα σανσκριτικά. </p>
<p><strong><br /></strong></p>

Σχετικά άρθρα