Ο Ρωμαίος του Περιστερίου

Με το μαλί του Ρομπέρτο Μπάτζιο, θαυμαστής του Φραντσέσκο Τότι, οπαδός της Ρόμα που λατρεύει τα λαζάνια. Είναι ο Ιταλός Στέφανο Ναπολεόνι, η ανακάλυψη του Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της εντυπωσιακής νίκης του Ατρομήτου επί του Αστέρα Τρίπολης με 4-3 με το πρώτο του χατ τρικ, είναι γεννημένος στις 26 Ιουνίου 1986 στην Ρώμη, πιτσιρικάς ήταν ένας από τους τιφόζι της Ρόμα. Επαιζε μπάλα στην Tor di Quinto, μια ακαδημία στη Ρώμη και βέβαια ονειρευόταν πάντα να φορέσει τη φανέλα της Ρόμα.  
Το ίνδαλμά του ήταν ο Ρομπέρτο Μπάτζο. Είχε και το ίδιο μαλλί για να του μοιάζει. Φυσικά πάντα είχε στην καρδιά του και τον Τότι. Η ποδοσφαιρική του πορεία άλλαξε όταν τον ανακάλυψε μια μεγάλη μορφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, της Γιουβέντους και της Ρόμα. Ο λόγος για τον Πολωνική Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ, που τον είδε να παίζει και αμέσως τον πήρε στην Πολωνική  Λοτζ. Ετσι έγινε ο πρώτος Ιταλός ποδοσφαιριστής που έπαιξε στην Πολωνία. Για δύο χρόνια σε 44 αγώνες πέτυχε έντεκα γκολ. Επόμενος σταθμός στο ταξίδι του ο Λεβαδειακός . Μια πενταετία με τα πράσινα με τα πάνω του και τα κάτω του.
Με την πίκρα τοιυ υποβιβασμού στη Β’ Εθνικής κατηγορία αλλά και την ικανοποίηση της επιστροφής στα μεγάλα σαλόνια ένα χρόνο αργότερα. Τότε που για να πάνε καλά τα πράγματα άλλαξε το αλά Μπάτζο μαλί και άφησε τον αριθμό 27 για το 1. Ο τελικός απολογισμός στον Λεβαδειακό ήταν 100 συμμετοχές και 27 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Εκανε προσπάθειες να συνεχίσει στην πατρίδα του, δεν τα κατάφερε και γύρισε στην Ελλάδα για τον Ατρόμητο. Μέχρι σήμερα έχει 60 συμμετοχές και 17 γκολ.
Παραμένει ο μεγάλος πλακατζής των αποδυτηρίων, ο κολλητός του Μπρίτο και μέχρι πέρυσι του Ιγκλέσιας.  Αγαπά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την Ρώμη ενώ δηλώνει εντυπωσιασμένος από το Σαντορίνη. Το αγαπημένο του φαγητό είναι λαζάνια και τα κανελόνια στο φούρνο, τα οποία προσπαθεί να μάθει να κάνει όπως η μαμά του. Μετά το φαγητό, μια τιραμισού είναι ότι καλύτερο.
Μέρος της προσωπικότητάς του είναι η πίστη στον Θεό και η προσευχή αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς του. Οι γονείς του, κάθε φορά που τον επισκέπτονται από τη Ρώμη, του φέρνουν και από ένα καινούργιο ροζάριο.
Φετίχ του είναι τα κοσμήματα, κρεμαστά, σκουλαρίκια, βραχιόλια και δαχτυλίδια και ως γνήσιος ιταλόας αγαπά το ιδιαίτερο ντύσιμο.
Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελούν τα τατουάζ που έχει κάνει και έχουν φτάσει αισίως τον αριθμό 10. Στα πλευρά του σώματός του, έχει το Κολοσσαίο της Ρώμης και από κάτω με λατινική αρίθμηση το 753π.Χ., την ιστορικά πιθανότερη χρονολογία ίδρυσης της πόλης.
Αλλο ένα τατουάζ γράφει «Μai dire mai», δηλαδή «ποτέ μη λες, ποτέ» ενώ ένα άλλο μήνυμα που έγραψε στο κορμί του είναι το «memento avdere semper», του Ιταλού ποιητή Γκαμπριέλ Ντ’ Ανούντσιο, που σημαίνει πάντα να τολμάς να θυμάσαι…
Το πόδι του… κοσμείται από tattoo μαορί.

Σχετικά άρθρα