Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του από την Ισπανία και την άνευ όρων παράδοση στην Ατλέτικο, ο Ολυμπιακός έκανε στην Κέρκυρα νίκη με το ίδιο ακριβώς σκορ, λες και ήθελε να δείξει ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι πράγματι αυτός το μεγαθήριο…

Ο Μίτσελ άλλαξε τη μισή ομάδα και είδε από τους παίκτες που χρησιμοποίησε όσα ακριβώς περίμενε: μεγάλη διάθεση, επιθετική πίεση, αμυντική προσήλωση και καμία υποτίμηση του αντίπαλου.

Το σκορ της νίκης ήρθε απολύτως φυσιολογικά, θα μπορούσε να είχε διαμορφωθεί από το πρώτο ημίχρονο και να είχε διευρυνθεί ακόμη περισσότερο στην επανάληψη, καθώς τα 4 γκολ σε 25 τελικές δεν είναι και η απόλυτη αποτελεσματικότητα.

Ειδικά κάποιες φάσεις ήταν από αυτές που λέμε… άχαστες, όπως το τετ-α-τετ του Τσόρι στο φινάλε, αλλά και νωρίτερα κάποιες προσπάθειες του Μπενίτες που ήταν αγχωμένος για το γκολ, όπως και άλλων ερυθρόλευκων.

Ήταν ένα παιχνίδι γεμάτο κέρδη για τον Ολυμπιακό, καθώς πάει σε καλό mood για το ντέρμπι της Τετάρτης με τον ΠΑΟΚ ώστε να περάσει με νίκη στην κορυφή, αλλά και ταυτόχρονα επιβεβαίωσε ότι στα περισσότερα παιχνίδια της Superleague μπορεί να εμπιστεύεται το ρόστερ του σε όλο το «βάθος», δίχως να επηρεάζεται η σαφής διαφορά δυναμικότητας με τους αντίπαλούς του.

Ταυτόχρονα, τα χαμόγελα ήταν δικαιολογημένα για τον χρόνο συμμετοχής του Σιόβα που θα μπορούσε να συνδυάσει με γκολ την επιστροφή του, για την ποιότητα που έβγαλε ο Μπενίτες έστω κι αν δεν σκόραρε, για την εξαιρετική παρουσία των Μπουχαλάκη, Φορτούνη όπως κάθε φορά που παίρνουν την ευκαιρία, αλλά και για την απόκτηση ρυθμού από την πλευρά του Κασάμι ενόψει των επόμενων αγώνων. Οι δε Μιλιβόγεβιτς, Ελαμπντελαουί αλλά και ως ένα σημείο ο Μασουακού έδειξαν ότι είναι ακούραστοι παρά τα διαδοχικά ενενηντάλεπτα που χρησιμοποιούνται…

Το παιχνίδι της Τετάρτης θα είναι πολύ διαφορετικό, αλλά ο Ολυμπιακός το περιμένει πλέον από «πλεονεκτική» θέση…