<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><strong><br /></strong></span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><strong>Γράφει ο ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Καραγιάννης.</strong></span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Τι μπορεί να συμβαίνει στις πολύ διαδεδο­μένες καταστάσεις μοναξιάς και απομόνωσης που υφίστανται στις πολύκοσμες μεγαλουπόλεις που νέ­οι άνθρωποι έχουν βρεθεί μόνοι για να σπουδάσουν ή για να εργαστούν;</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Μόνοι, δίχως οικογένεια που τους έχει απελευ­θερώσει, αλλά και τους έχει εγκαταλείψει. (Λες και υπάρχουν μόνο δύο εναλλακτικές καταστάσεις: Το καταπιεστικό ενδιαφέρον και η συνεπαγόμενη σύνθλιψη εν ονόματι της αγάπης ή η εγκατάλειψη εν ονόματι της απελευθέρωσης.)</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Μόνοι ανάμεσα σε απαιτητικές καταστάσεις που τους ζητούν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, δί­χως αυτό να τους εξασφαλίζει την επιτυχία. Μόνοι, ολομόναχοι, δίχως μια τρυφερή κουβέντα, δίχως ένα τρυφερό άγγιγμα- και το δέρμα τους να αγριεύει και να το αποζητά, έστω και δίχως όρους.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Μόνοι ανάμεσα στα κινηματογραφικά έργα, στην τηλεόραση και στις κοινωνικές επιταγές που τους</span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">επαναλαμβάνουν πιεστικά ότι τώρα, στα νιάτα τους, θα πρέπει να ζήσουν τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής τους. Και πώς να είναι αυτές οι πιο ευτυχισμένες στιγμές;</span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Μόνοι με τα κινητά που περιέχουν εκατοντάδες επαφές (αλήθεια, γιατί ονομάζονται έτσι τα σημα­ντικά πρόσωπα της ζωής μας;), αλλά που δεν έχουν τον σημαντικό ένα. Μόνοι με το </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US">laptop</span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> να προσπα­θούν να βρουν κάποια επικοινωνία ανάμεσα στους χιλιάδες «φίλους» του </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US">Facebook</span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">, αλλά στην πραγ­ματικότητα προσπαθώντας να χαλαρώσουν από την στέρηση της αυθεντικής σχέσης.</span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;" align="JUSTIFY"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>«Έχω 3.500 φίλους στο </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US"><em>Facebook</em></span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>», έλεγε και </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">ένιωθε υπερήφανη. </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>Μία</em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> πιο </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>αποκαλυπτική </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US"><em>sexy</em></span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em> φωτογραφία στον τοίχο της συγκέντρωνε πλήθος από </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US"><em>likes</em></span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em> καί σχόλια θαυμασμού και αιτήσεις για νέους φίλους και για ατομικές, </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US"><em>private</em></span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em> συνομιλίες. Συνομιλίες που υπόσχονται, δίχως να μπορεσουν να επιτύχουν την ποθητη συνάντηση. Όχι τη συ­νάντηση των λέξεων και των εικόνων,</em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> αλλά των </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>προσώπων. Είχε 3.500 φίλους στο </em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US"><em>Facebook</em></span></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em> και αναρωτιόταν γιατί πάλι βαριόταν και πάλι</em></span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"> ένιωθε </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><em>μόνη…</em></span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Ας είναι καλά οι παρέες, οι φίλοι και οι φίλες που παρέχουν ένα καταφύγιο. Αλλά το πλαίσιο ποιος το ορίζει; Το ποτό και τα τσιγάρα κάθε μορφής θα πλαισιώσουν την αμηχανία. Το σεξ δίχως αύριο γί­νεται και αυτό ένα ποτό που το πίνεις για να χαλαρώσεις και να σπρώξεις τον χρόνο και την μονα­ξιά σου. Οι ευκαιριακές σχέσεις δίνουν απαντήσεις στην δυνατότητα για την έξοδο του Σ/Κ και για να μην είσαι πάλι μόνος το βράδυ στην έξοδο με την παρέα, αλλά όταν τελειώνουν αφήνουν ένα βασανι­στικό υπαρξιακό κενό.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Η αυτονομημένη αισθησιακή ικανοποίηση, δίχως πρόσωπο και δίχως συναισθήματα, καταλήγει πα­ράδοξα ανικανοποίητη. Είναι γιατί προσπαθεί να καλύψει την έλλειψη νοήματος στην ζωή των αν­θρώπων, που όμως ποτέ δεν θα το συναντήσει, κα­θώς κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προς την κατανάλωση και όχι προς τη δημιουργία. Προς την ατομικότητα και όχι προς το μοίρασμα. Προς την διεκδίκηση και όχι προς την προσφορά.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Το βασανιστικό υπαρξιακό κενό οδηγεί στο ψυ­χαναγκαστικό κυνήγι μιας σχέσης. «Μήπως είναι αυτός; Μπορεί να είναι ο άλλος; Και τι χάνω να δο­κιμάσω; Και τι χάνω να προχωρήσω;» Και μέσα σ’ αυτή την πανικόβλητη αναζήτηση, έχω ξεχάσει το τι ψάχνω και απλώς δοκιμάζω οτιδήποτε, μήπως και θυμηθώ. Να θυμηθώ τι; Αφού πια δεν είμαι ο ίδιος και έχω γίνει εθισμένος παίκτης των σχέσεων, που δεν τολμά να εκφράσει τι πραγματικά επιθυμεί, γιατί φοβάται ότι θα ακουστεί σαν απαίτηση, σαν παράκληση, σαν ικεσία, σαν ζητιανιά. Επομένως βουλιάζει όλο και βαθύτερα, για να μην πονά.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Τα νεαρά κορίτσια που απελπισμένα αποζητούν την επιβεβαίωση, κυκλοφορούν τις νύκτες των Σαββατόβραδων και των διακοπών ντυμένα και βαμμένα με τον επιβεβλημένο τρόπο που λέει: «Σας παρακαλώ, προσέξτε με! Ρίχτε μου ένα ερωτικό βλέμμα που θα με βεβαιώσει ότι είμαι ποθητή!». Αντίστοιχη είναι και η ηχηρή μοναξιά των νεαρών που τις αντίστοιχες ώρες κυκλοφορούν με τις πει- ραγμένες θορυβώδεις εξατμίσεις και με τις μουσι­κές προτιμήσεις τους να εξακοντίζονται από τα ανοιχτά παράθυρα.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Είναι τότε που το σεξ δεν είναι το ζητούμενο για τα παιδιά αυτά, αλλά το απαιτούμενο για την επι­βεβαίωσή τους. Πολλοί νέοι άνθρωποι μπαίνουν σε μια σχέση για να καλύψουν την μοναξιά τους. Πρέπει να κρυφτούν από την απειλή της μοναξιάς που δεν την αντέχουν. Ο βίος τους είναι αβίωτος και μια σχέση θα τους παρηγορήσει, θα τους δώσει νόημα. Η μοναξιά γι’ αυτούς είναι κάτι επικίνδυνο, που πρέπει να σκοτώ­σουν. Δεν επιδιώκουν πρώτα να αναδείξουν την ύπαρξή τους και μετά να σχετιστούν, αλλά η σχέ­ση γι’ αυτούς είναι η απελπισμένη αγκίστρωση για να μην πέσουν στον γκρεμό της ανυπαρξίας.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Μπορείτε να μάθετε περισσότερα στο βιβλίο του Δημήτρη Καραγιάννη Έρωτας ή Τίποτα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αρμός. </span></span></p>
<p> </p>