<p><a name="bookmark019"></a><span style="color: #000000; font-size: small;"><strong><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="el-GR">Ποιος είσαι </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="en-US">- </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="el-GR">ο </span></span></strong><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="el-GR">Σαββατογεννημένος μας;</span></span></span></p>
<p><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="el-GR"><br /></span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span lang="el-GR">Οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια. Προσοχή όταν δίνετε παρατασούκλια στα παιδιά σας! </span></span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο του ψυχοθεραπευτή Στάνλει Σαπίρο: </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><span lang="el-GR"><em>Οπως σ’ όλες</em></span><span lang="el-GR"> </span><span lang="el-GR"><em>τις ομάδες, έτσι και τα μέλη μιας οικογένειας έχουν το καθένα το ρόλο και το αντίστοιχο παρατσούκλι του. Έτσι, υπάρχει ο “γελωτο­ποιός”, το “σπουργιτάκι”, ο “πικρόχολος” και η “ηλιαχτίδα”, κ.ά. Συχνά δεν είναι</em></span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span lang="en-US"><em> </em></span></span><span lang="el-GR"><em>ένας ο ρόλος στον οποίο κινείται ο καθένας</em></span><span lang="el-GR"> – </span><span lang="el-GR"><em>αυτό πρέπει να το έχουν κατά νου οι γονείς για να μην “κολληθούν ετικέτες” στα παιδιά. Οταν αυτά συνειδητοποιηθούν και συζητηθούν στην οικογένεια χωρίς προ­καταλήψεις, τότε επενεργούν κατευναστικά στους καυγάδες, ενώ σε μια πε­ρίπτωση διαφωνίας μπορεί εύκολα να υποδείξει κανείς κάποιο άλλο παρα­τσούκλι για να εκτονωθεί η κατάσταση (“Είδατε, χωρίς να του το ζητήσου­με, άρχισε να μιλάει στο φαγητό ο Φασουλής μας!”).</em></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span lang="en-US">H </span></span><span lang="el-GR">οικογένεια κάθεται αναπαυτικά. </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span lang="en-US">H </span></span><span lang="el-GR">μητέρα ξεκινάει και Λέει: “Εγώ είμαι ο άγ­γελος της τύχης στην οικογένεια γιατί έχω τόσο καλά παιδιά”. Πιθανόν κι ένα από τα παιδιά να είναι άγγελος της τύχης, γιατί μόλις απόκτησε ένα καινούργιο ποδήλατο. Η ο μπαμπάς, γιατί έχει μια τέτοια γυναίκα.Ένα παρατσούκλι μπορεί επίσης, για διαφορετικούς λόγους, να ταιριάζει σε περισσότερα πρόσωπα. Υπάρ­χουν, βέβαια, για κάθε μέλος της οικογένειας αγαπημένοι και λιγότερο αγαπη­μένοι ρόλοι. </span><span lang="el-GR"><em>Σ’ αυτό προσέχουν οι γονείς, ώστε κανένας ρόλος να μην ανήκει συ­νεχώς σ’ ένα μέλος.</em></span><span lang="el-GR">Κανένας δεν μπορεί να είναι συνέχεια “ο ήλιος” της οικογέ­νειας – το λαμπερό ήλιο πολλές φορές τον σκεπάζουν σύννεφα και γίνεται κατσούφης. Αυτό να μην το ξεχνάμε.</span></span></p>
<p lang="el-GR"><span style="color: #000000;">Τα παιδιά κάτω των τριών ετών μπορούν να συνεισφέρουν πολύ λίγο σ’ αυ­τό το παιχνίδι, εντούτοις χαίρονται γιατί βρίσκονται εκεί και γιατί παίρνουν πό­τε το ένα και πότε το άλλο παρατσούκλι.</span></p>
<p lang="el-GR"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: 'Segoe UI', sans-serif;"><em>Υπόδειξη</em></span></span></p>
<p lang="el-GR"><span style="color: #000000;">Η σημασία τέτοιων -ασυνείδητων ως επί το πλείστον- ρόλων δεν θα έπρεπε να υπο­τιμηθεί. Συχνά τα παιδιά μεγαλώνουν “παίζοντας ρόλους” και μετά δεν παίρνουν στα σοβαρά τις ατομικές τους διαφορές. Η Σίλκε είναι οριστικά “αυτή που πάντα τα κάνει όλα στραβά”, κι έτσι γίνεται υπεύθυνη για τις αναποδιές που της τυχαίνουν χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Ο Ντέιβιντ είναι αυτός “στον οποίο μπορεί κανείς να βασιστεί” και δεν αποφασίζει ποτέ να ζητήσει βοήθεια, αφού νομίζει ότι ο ρόλος του τον υποχρεώνει να τα κάνει όλα μόνος του. Είναι λοιπόν απαραίτητο οι ρόλοι που μας δίνουν οι άλλοι να μην κολλάνε πάνω μας σαν ρετσινιά, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γί­νουμε αυτό που δηλώνουν οι ρόλοι.</span></p>