<div style="text-align: justify;">
<div><strong>Γράφει η Χριστίνα Ι. Μπουντούρη, Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός</strong></div>
</div>
<p>Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς και έτσι οι περισσότεροι Έλληνες αναλαμβάνουν τη φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων τους. Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους που προκύπτει από αυτή τη διαδικασία είναι ο κίνδυνος πτώσεων και η αυξημένη πιθανότητα κατάγματος.</p>
<div class="article-text" style="text-align: justify;">
<p>Γνωρίζοντας τους λόγους για τους οποίους συμβαίνουν και λαμβάνοντας τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα μπορεί να μειωθεί ο κίνδυνος πτώσεων στην τρίτη ηλικία. </p>
</div>
<div style="text-align: justify;">Οι πτώσεις είναι μία από τις κυριότερες αιτίες νοσηρότητας, θνητότητας και απώλειας της ποιότητας της ζωής στους ηλικιωμένους ασθενείς. Οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο πιθανό να πέσουν και να υποστούν σοβαρό τραυματισμό, όπως κάταγμα ισχίου, καρπού και μηριαίου οστού, συγκριτικά με τους νέους ανθρώπους. </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Μπορεί οι σωματικές βλάβες να είναι το προφανές αποτέλεσμα, αλλά οι συνέπειες που ακολουθούν δείχνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος. Μετά από μία πτώση και κυρίως μετά από επανειλημμένα επεισόδια πτώσεων κυριαρχεί ο φόβος, η αίσθηση ανικανότητας, η ταπείνωση και σιγά σιγά εμφανίζεται η απροθυμία μετακινήσεων, η κοινωνική απόσυρση και στο τέλος η κατάθλιψη με όλες τις συνέπειες που αυτή προκαλεί.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Οι πτώσεις στους ηλικιωμένους συνήθως οφείλονται σε ένα συνδυασμό συγκεκριμένων παραγόντων κινδύνου κ υποκείμενων νοσημάτων. Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία και υπολογίζεται ότι περίπου το 35% άνω των 65 ετών εμφανίζει ένα επεισόδιο πτώση ετησίως, ενώ το ποσοστό αυτό φθάνει στο 50% για άτομα άνω των 80 ετών. </div>
<div> </div>
<div>Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:</div>
<div> </div>
<div>Το ιστορικό πτώσεων στο παρελθόν </div>
<div>Προβλήματα στην όραση </div>
<div>Mυική αδυναμία </div>
<div>Διαταραχές της ισορροπίας, της βάδισης και του συντονισμού των κινήσεων </div>
<div>Ορθοστατική υπόταση</div>
<div>Φάρμακα (αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά) </div>
<div>Άνοια</div>
<div> </div>
<div>Σακχαρώδης διαβήτης</div>
<div>Νόσος του Parkinson</div>
<div>Σκλήρυνση κατά πλάκας</div>
<div>Οστεοαρθρίτιδα </div>
<div> </div>
<div>Κατάχρηση οινοπνεύματος</div>
<div>Συγκοπή</div>
<div>Αρρυθμίες </div>
<div>Αφυδάτωση</div>
<div>Περιβαλλοντικοί παράγοντες (κακός φωτισμός, ακατάλληλα παπούτσια, αντικείμενα στα οποία μπορεί να σκοντάψει, χαλιά μη επαρκώς ακινητοποιημένα, υπερυψωμένα τμήματα δαπέδου, επιφάνειες που γλιστράνε)  </div>
<div> </div>
<div>Πρόληψη πτώσεων:</div>
<div> </div>
<div>Οι πτώσεις που προκαλούνται από ατυχήματα που σχετίζονται με περιβαλλοντικούς παράγοντες μπορούν να αποτραπούν. Για παράδειγμα:</div>
<div> </div>
<div>Αντιολισθητικά πατάκια, ιδίως στο μπάνιο</div>
<div>Στερέωση χαλιών για να μη διπλώνουν </div>
<div>Καλός φωτισμός σε όλους τους χώρους και ιδίως στις σκάλες</div>
<div> </div>
<div>Μετακίνηση επίπλων που εμποδίζουν</div>
<div> </div>
<div>Τοποθέτηση χειρολαβών </div>
<div>Αποφυγή περπατήματος με κάλτσες αλλά χρήση παντόφλας με αντιολισθητικές ιδιότητες </div>
<div> </div>
<div>Το περπάτημα απαιτεί μυϊκή δύναμη και ισορροπία. Η έλλειψη κινητικότητας που μπορεί να σχετίζεται με πόνο στις αρθρώσεις, όπως στην οστεοαρθρίτιδα οδηγεί σε αδυναμία των μυών και απώλεια της ισορροπίας. Ως εκ τούτου οι ηλικιωμένοι πρέπει να ενθαρρύνονται να κινούνται και να περπατάνε όσο το δυνατόν περισσότερο. </div>
<div> </div>
<div>Τα φάρμακα μπορεί να συμβάλουν στις πτώσεις με πολλούς τρόπους. Η φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να αναθεωρείται τακτικά από τον υπεύθυνο γιατρό λαμβάνοντας υπόψη τον κίνδυνο και τα οφέλη. </div>
<div> </div>