<p style="text-align: justify;">Μετά την ηλικία των οχτώ κάθε τάξη έχει τον εξυπνάκια της. Αυτά τα παιδιά είναι αυθεντίες στο να προκαλούν τους δασκάλους. Κάνουν αστείες μιμήσεις, αντιμιλάνε και κάνουν παράξενους θορύβους με το σώμα τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα αγόρια ενοχλούν περισσότερο και το πρόβλημα παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του γυμνασίου.<br /><br /><strong>Πολλά από τα παιδιά που παριστάνουν τους κλόουν:</strong><br /><br />• Είναι αδύναμα σε κάποιο τομέα μάθησης<br />• Επιζητούν την προσοχή και την αναγνώριση από τα υπόλοιπα παιδιά<br />• 'Ενδειξη πως είτε η ικανότητα του για μάθηση είτε η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο δάσκαλος δεν εί¬ναι ικανοποιητικές<br /><br /><strong>Στάση δασκάλου</strong>:<br /><br />• Εντοπίζει τα άτακτα παιδιά και τα βάζει να καθίσουν ξεχωριστά αλλά και κάπου που να μπορεί να τα προσέ¬χει.<br />• Αναμένει τη στιγμή της φασαρίας, κρατάει την προσοχή της τάξης και απασχολεί τα υπόλοιπα παιδιά.<br />• Προσπαθούν να μη δίνουν σημασία ώστε να φαίνεται πως ενδίδουν στην πρόκληση αλλά αν δεν δώσουν καμία σημασία φαίνεται να δέχονται την κατάσταση. Απαιτούνται επομένως, λεπτοί χειρισμοί για να επιτύχουν αυτή την ισορροπία.<br />• Είναι απαραίτητο να θέσει κάποιους κανόνες σε περίοδο ειρήνης, κι αν αυτοί δεν τηρούνται ο δάσκαλος μπορεί να κάνει ένα νεύμα, που θα έχει συζητηθεί από πριν, και μετά να προβεί σε ενέργειες.<br />• Άλλη μέθοδος είναι το σύστημα των τρι¬ών ευκαιριών. Το παιδί ξεκινάει κάθε μάθημα με τρεις ευκαιρίες, και για κάθε παρέμβαση που κάνει, χάνει μία. Αν χάσει όλες του τις ευκαι¬ρίες θα παραμείνει πέντε λεπτά επιπλέον στο τέλος της ώρας.</p>