Η ερωτική ζήλια: Τρόποι να την αντιμετωπίσεις

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Χαίρετε είμαι 17 χρονών και το αγόρι μου 18. Είμαστε μαζί τρις μήνες και παρόλο που υπάρχουν αρκετοί καυγάδες υπάρχουν παράλληλα και υπέροχες στιγμές που τους εξισορροπούν. Ένας απο τους λόγους που μαλώνουμε συχνά είναι η ζήλια μου. Το ξέρω οτι γινομαι υπερβολική Παραδείγματος χάρη πριν λιγες βδομάδες εστειλε μήνυμα στην κολλητη μου για να της πει οτι συμφωνουσε μαζι της για κάτι που είπε σχετικα με το αν πρεπει αυτος να ζηλευει εναν φίλο μου Εγώ θυμωσα μαζί του επειδή του είχα πει οτι δε θέλω να μιλάει με τις φίλες μου αλλα και επειδή η μικρή συζητησή τους αφορούσε εμένα οποτε με ενοχλησε ακομη περισσότερο Αυτό μετά απο ένα ακόμη καυγά ξεπεράστηκε Πρόσφατα μια κοπέλα απο το σχολείο μας που να το πω ευγενικα την πεφτει σε ολο τον κοσμο του πεταξε μερικα υποννοουμενα υποτιθεται για πλακα εγω ειδα το σκηνικο αλλα μου το ειπε και η ιδια αργοτερα αφου ηταν για πλακα ο τροπος που της απαντησε ηταν στον ιδιο τόνο Λίγο flirty αλλα για πλάκα. Αυτο μετά συνέβη ακόμη και μπροστά μου Ξέρω οτι είχε πολυ λίγες κατακτήσεις στο παρελθόν και οτι απλα κολακεύεται που του δινει την προσοχή της αλλα δε μου αρεσει ουτε για αστειο να υπαρχει φλερτ μεταξυ του και οποιασδηποτε αλλης εκτος απο μενα. Δεν μου αρεσει ομως να γκρινιαζω ολη την ωρα λόγω ζήλιας Αν ομως αντιδράει στο φλερτ της έτσι μπροστά μου ποιος ξέρει τι κανει σε παρομοιες καταστάσεις οταν δεν ειμαι παρούσα; Να ανησυχώ;</strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η <strong> Άννα Κανδαράκη, κλινική ψυχολόγος</strong></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/kandarakineww.jpg&amp;amp;width=248" alt="Άννα Κανδαράκη" width="99" /></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ερωτήματα αμφιβολίες και καχυποψία για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας και μπαίνουμε σε διαδικασίες να ελέγχουμε να ψάχνουμε και να μπαίνουμε στη ψυχοφθόρα διαδικασία να βρούμε αποδείξεις της πίστης ή αντίστοιχα της απιστίας του. Η εμπιστοσύνη όμως δεν κερδίζεται με τσεκαρίσματα, όσο μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία τόσο πιο πολύ τρωγόμαστε και σχεδόν "ηδονικά" αναζητάμε να βρούμε αποδεικτικά στοιχεία της ενοχής του άλλου.<span> Η αγωνία που μας περιγράφεις ακούγεται με τη μορφή διλήμματος. Να το συγχωρέσω και να περιμένω να αποφασίσει ή να του πω ότι δεν τον δέχομαι και φεύγω? Έχεις να βγάλεις τον εαυτό σου από τη μορφή διλήμματος, και να σκεφτείς με ΤΙ ΌΡΟΥΣ έχεις να μείνεις ή αντίστοιχα με ΤΙ ΌΡΟΥΣ να τελειώσεις αυτή τη σχέση.</span></span></p>
<div><span><br /></span></div>
<div><span>Γιατί εάν είναι να μείνεις και μετά ν αρχίσεις την γκρίνια τον έλεγχο, την αμφιβολία και την επίθεση δε συμφέρει, ούτε από την άλλη συμφέρει να φύγεις και να σκέφτεσαι συνέχεια τι θα είχε γίνει εάν είχα μείνει και μήπως έκανα λάθος. Έχεις να εστιάσεις στους καινούργιους όρους που θες εσύ να ζεις στη σχέση σου, είτε με τον τωρινό σου φίλο είτε με τον όποιο επιλέξεις να έχεις δίπλα σου.  Πάρε το δικό σου χρόνο να αποφασίσεις και να σκεφτείς τι θέλεις εσύ ως Γιώτα να ζεις στην ερωτική σου ζωή και επίλεξε εάν ο τωρινός σου σύντροφος είναι αυτός που θες να είναι δίπλα σου ή όχι.</span></div>
<div><span><br /></span></div>
<div><span>Με αυτούς του καινούργιους όρους έχεις να προχωρήσεις μπροστά, διαφορετικά θα βρίσκεσαι διαρκώς μπροστά δε διλήμματα αμφιβολίες και αδιέξοδα και θα επιτρέπεις στον άλλο ή στις συνθήκες – τρίτα πρόσωπα- να καθορίζουν για σένα τη σχέση σου και κατ επέκταση τη ζωή σου.</span></div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα