<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Πώς αντιμετώπιζουμε την εφηβεία;</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος, Πάνος Μυλωνάς </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/panosmylo.jpg&amp;width=248" alt="Πάνος Μυλωνάς " width="99" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p style="text-align: justify;">Αν σκεφτεί κανείς ότι τα εφηβικά χρόνια είναι μια περίοδος έντονης ανάπτυξης, όχι μόνο σωματικά αλλά και συναισθηματικά και πνευματικά, είναι κατανοητό ότι είναι μια εποχή σύγχυσης και αναστάτωσης για πολλές οικογένειες.</p>
<p style="text-align: justify;">Για πολλά παιδιά, η έναρξη της εφηβείας σηματοδοτείται με μια δραματική αλλαγή στη συμπεριφορά απέναντι στους γονείς τους. Αρχίζουν να διαχωρίζουν τον εαυτό τους από τη μαμά και τον μπαμπά σε μία προσπάθεια να γίνουν πιο ανεξάρτητοι. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά αυτής της ηλικίας έχουν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση του πώς οι άλλοι, ειδικά οι συνομήλικοι τους, τους βλέπουν, και προσπαθούν απεγνωσμένα να ταιριάξουν στο σύνολο. Οι συνομηλίκοι  και οι φίλοι γίνονται συχνά πολύ πιο σημαντικοί από ότι οι γονείς στη λήψη αποφάσεων.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο πρωταρχικός στόχος των εφήβων είναι η επίτευξη της ανεξαρτησίας Τα παιδιά συχνά ξεκινούν να πειραματίζονται με την εμφάνιση τους, τις απόψεις και γενικότερα τη ταυτότητα τους. Ωριμάζουν, αρχίζουν να σκέφτονται πιο αφηρημένα και ορθολογικά και θα σχηματίσουν ένα δικό τους ηθικό κώδικα. Για να το κάνουν αυτό, οι έφηβοι εναντιώνονται τους γονείς τους και τις απόψεις τους και επαναστατούν εναντίον του γονικού ελέγχου. Συχνά αυτό αποτελεί μία δύσκολη αλλαγή για έναν γονιό </p>
<p style="text-align: justify;">Ξεκινήστε με την εμπιστοσύνη και σαφείς κανόνες. Συνήθως ένας έφηβος κατανοεί και πρέπει να γνωρίζει ότι οι γονείς του ενδιαφέρονται αρκετά και αναμένουν κάποια πράγματα όπως καλούς βαθμούς, αποδεκτή συμπεριφορά, και να ακολουθεί τους κανόνες του σπιτιού. Δώστε μία κατάλληλη για την ηλικία αυτονομία, ειδικά αν συμπεριφέρεται σωστά. Σεβαστείτε την ιδιωτικότητα του αλλά και να είστε υποστηρικτική. Δεν πρέπει να περιμένουμε από έναν έφηβο να μοιράζεται όλες τις σκέψεις ή δραστηριότητες με το γονιό του ανά πάσα στιγμή. Πρέπει όμως να ξέρει και νιώθει ότι σέβεστε τις επιλογές του και ότι είστε δίπλα του όταν σας χρειαστεί. Θα κάνει λάθη αλλά δίνοντας στον έφηβο την ευκαιρία να δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα και δίνοντάς του μεγαλύτερη ανεξαρτησία θα τον βοηθήσει να δημιουργήσει τη δική του θέση στο κόσμο.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρά τις αρνητικές αντιλήψεις των ενηλίκων για τους εφήβους, συχνά είναι ενεργοί, στοχαστικοί, και ιδεαλιστές, με ένα βαθύ ενδιαφέρον για το τι είναι σωστό και δίκαιο. Αν και μπορεί να είναι μια περίοδος συγκρούσεων μεταξύ γονέα και παιδιού, τα εφηβικά  χρόνια είναι επίσης μία περίοδος για να βοηθηθούν τα παιδιά να ωριμάσουν και να καλλιεργήσουν τις προσωπικότητες που θα έχουν ως ενήλικες.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>