Γιατί τα θύματα Bullying σιωπούν; Κορυφαίοι επιστήμονες απαντούν στην Άννα Δρούζα

<p style="text-align: justify;"><span>Πολλά και ανάμεικτα τα συναισθήματα που νιώθουμε με αφορμή το χαμό του Βαγγέλη. Συλλυπητήρια στην οικογένεια, αλλα αυτο δεν αρκεί. Πολλά και τα ερωτηματα γύρω απο τον άδικο χαμό του. Πόσοι απο εμάς καταλάβαμε τι μπορεί να συνέβαινε στη ψυχουλα του; Πως θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το πως φτάνει ενα νέο παιδί στην απόγνωση και στην αυτοκτονία; Ποσες ψυχές θα χαθούν ακόμα γιατι ολοι εμεις αντιμετωπίζουμε το θέμα απο αδιάφορα έως επιδερμικά;</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Πολλές φορές μέσα απο τα ερωτηματα σας στο site μας επανέρχεται το θέμα του bullying η ελληνικά εκφοβισμός. Μέσα απο την χρονια ενασχόληση μου με τα θεματα αυτά παρατήρησα οτι οι γονεις δεν ειναι κατάλληλα ενημερωμένοι. Τα σχολεία επισης δεν ειναι επανδρωμένα με σχολικούς ψυχολόγους και οι δάσκαλοι- καθηγητές δεν γνωρίζουν πως ν'αντιμετωπισουν το θέμα και νιώθουν ακατάλληλοι και αναποτελεσματικοί. Πολυ περισσότερο ειναι το ίδιο το φαινόμενο δυσνόητο μιας και η λειτουργία της ψυχής ειναι πολυ συνθέτη διαδικασία.  Διαβάστε τη συνέντευξη με την <span>Δρ. Μαρία Παπαδημητρίου Ψυχίατρο Παιδιών και Εφήβων στη Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης» </span></span></p>
<p><strong><em>ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ- Συνέντευξη στην Άννα Δρούζα</em></strong></p>
<p><strong><em><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/maria%20photoOK.jpg&amp;width=640&amp;height=430" alt="" /></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Γιατί φοβούνται τα παιδιά και δε μιλούν; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Τόσο καιρό συνέβαιναν όλα αυτά και το παιδί δεν το μοιράστηκε με κανέναν …Ο κόσμος θέλει να ξέρει πώς ενθαρρύνουμε αυτά τα παιδιά  να μιλήσουν </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Αυτός που υφίσταται την επίθεση πολλές φορές δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά γιατί οτιδήποτε άλλο μπορεί να είναι πιο απειλητικό. Ξέρω ότι σας ακούγεται πολύ παράδοξο αλλά όταν ένας ψυχισμός είναι πάρα πολύ ευαίσθητος και αδύναμος όπως ήταν ο ψυχισμός αυτού του παιδιού – όσο καταλαβαίνω από αυτά που και εγώ έχω ακούσει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης-λειτουργεί έτσι. Κακοποιημένα παιδιά, γυναίκες δεν μπορούν να μιλήσουν γι αυτό, μένουν με τον κακοποιητή τους μαζί και τον προστατεύουν, είναι ένας «μηχανισμός άμυνας». Δεν είναι φόβος «τι θα γίνει άμα μιλήσω» είναι ο φόβος του αμφίβολου «δεν θα έχω άλλες σχέσεις μετά». </em></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Φανταστείτε πόσο δύσκολο θα είναι στον κόσμο να το καταλάβει αυτό. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Είναι αυτό που έλεγε ο Φρόιντ, κάποια πράγματα ξεπερνούν την κοινή λογική και είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να τα κατανοήσουν. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Υπάρχει σε αυτά τα θύματα και ένα υπόβαθρο από το σπίτι, έχουν εκπαιδευτεί ίσως και με έναν τέτοιο τρόπο. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Ακριβώς. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Άρα υπάρχει κάποια «κακοποιητική» σχέση από το σπίτι που τα έχει κάνει να έχουν αυτό τον χαρακτήρα και να έχουν γίνει αδύναμοι; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Ναι. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Τι θα πρέπει να ξέρει ο κόσμος, τι θα πρέπει να πούμε που θα μπορούσε να βοηθήσει τον καθένα ως προς τον τρόπο που θα μπορούσε να συμβάλλει; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Αυτό που έχει μεγάλη αξία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ακόμα και συμμαθητές όπως αυτού του παιδιού που τον βλέπανε να υποφέρει και να ζορίζεται και δεν ήξεραν αν θα μιλούσαν στους καθηγητές τους ή σε κάποιο φίλο τους  πώς θα ήταν τα πράγματα είναι να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό αυθόρμητα,  απλά σε κάποιο δημόσιο φορέα ακόμα και αν δεν έχουν ραντεβού, να πάνε και να πουν συμβαίνει αυτό στο σχολείο μου. Σίγουρα θα πάρουν βοήθεια. Και έχει μεγάλη σημασία να πάρουν βοήθεια από έναν ειδικό. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>-Αφού αυτό το παιδί δεν ήθελε να βγει όπως λέτε από αυτή την κακοποιητική σχέση, γιατί φτάνει στην αυτοκτονία; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Γιατί την ίδια στιγμή δεν αντέχει να νιώθει ότι αξίζει και κάτι άλλο πέρα από αυτό. Είναι αυτό το καταθλιπτικό υπόβαθρο που υποπτεύομαι ότι υπάρχει. Και πάλι έρχεται η οικογενειακή σχέση με τη μητέρα. Και είναι το πρωταρχικό αντικείμενο πάντα η μητέρα, το ξέρετε πολύ καλά. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><br /></em></p>

Σχετικά άρθρα