Για όλους και για όλα μίλησε ο Βασίλης Κουρνέτας. Ο άσος του ΠΑΟΚ αποθέωσε τον προπονητή του Γιάννη Καλμαζίδη, μίλησε για την αποχώρηση του από τον Ολυμπιακό ενώ δεν παράλειψε να αναφερθεί και στους φίλου του δικέφαλου.
Διαβάσε ολόκληρη την συνέντευξη του Βασίλη Κουρνέτα στην εκπομπή της NOVA «Στο φιλέ»:
Για την κατάκτηση του τροπαίου: Εκτός Ολυμπιακού έχω κατακτήσει κι ένα Λιγκ Καπ με τον Φοίνικα, αλλά αυτό το Κύπελλο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Είναι το πρώτο της ιστορίας του ΠΑΟΚ απέναντι σ’ ένα πολύ δυνατό αντίπαλο όπως ο Ολυμπιακός, σ’ ένα πολύ καλό τελικό. Είναι δικαίωση των κόπων όλων στην ομάδα, αποτέλεσμα της καλής δουλειάς του προπονητή. Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει τα σκήπτρα του Ελληνικού βόλεϊ, δικαίως γιατί έχει την καλύτερη ομάδα, μεγαλύτερο μπάτζετ όπως και φέτος. Η αλήθεια είναι ότι το Σεπτέμβρη όλοι λέγαμε ότι ήταν το φαβορί για όλα τα τρόπαια. Είναι πλήρης, με 2-3 καλούς αθλητές σε κάθε θέση που μπορεί να δώσουν λύση. Για μας ήταν όνειρο βέβαια, γιατί και στον ΠΑΟΚ έγινε μια μεγάλη επένδυση με αθλητές έμπειρους και πολύ καλό προπονητή. Αλλά όταν έχεις νέα ομάδα δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα είσαι τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο. Ίσως ήταν πάνω από τις προσδοκίες μας.
Για τον Καλμαζίδη: Οι παίκτες κάνουν τον προπονητή και ο προπονητής την ομάδα. Ο προπονητής κάνει τις επιλογές του καλοκαιριού. Εμένα με πήρε τηλέφωνο ο Καλμαζίδης, μιλήσαμε, μου είπε ότι θέλει να στήσει την ομάδα πάνω μου. Στην αρχή ήμουν διστακτικός γιατί ύστερα από το «όχι» του Ολυμπιακού είχε αρχίσει να περνάει από το μυαλό ότι το έργο …τελειώνει κατά κάποιο τρόπο. Δεν ήξερα αν θα έβρισκα μια ανταγωνιστική ομάδα που θα με ικανοποιούσε οικονομικά. Ο Καλμαζίδης, ήταν ένας από τους κύριους λόγους για να δεχτώ την πρόταση. Όταν έχεις έναν προπονητή που δεν σου αρέσει δεν λες κουβέντα. Περιμένεις να βρεις έναν προπονητή που κάνει καλή δουλειά και ξεσπάς.
Για το ρόστερ του ΠΑΟΚ: Από μένα ξεκίνησε ο Καλμαζίδης αλλά είχα εμπιστοσύνη στις επιλογές του. Είχα το κεφάλι μου ήσυχο. Μαθαίνοντας ότι θα έρθει ο Γκόμεζ είπα «πλάκα μου κάνετε». Ήταν ο καλύτερος διαγώνιος που είχα παίξει ποτέ. Τον Ιούνιο, Ιούλιο πάντως δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα πάρουμε Κύπελλο αλλά πίστευα ότι θα πάρουμε καλούς παίκτες και ξένους.
Για τις κινήσεις του Γενάρη: Ήταν αρκετά καταλυτικές. Η ομάδα του πρώτου γύρου έχει κάνει υπέρβαση. Πορευτήκαμε μ’ ένα δίδυμο ακραίων και κάναμε το σταυρό μας μην τραυματιστεί κανείς την στιγμή που ομάδες στις θέσεις 5 έως 8 είχαν τρεις και τέσσερις επιλογές. Το στοίχημα για το οποίο πρέπει να αποθεώσουμε τον προπονητή ήταν ο Εφραιμίδης. Αν με ρώταγες αν μπορούμε να πορευτούμε μαζί του και τον Σαφράνοβιτς θα έλεγα ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε πολύ ψηλά. Ο κόουτς τον πίστεψε, μας έκανε κι εμάς να τον πιστέψουμε και είχε τεράστια άνοδο στην απόδοσή του. Μετά την έλευση του Χιμένεζ έχουμε την πολυτέλεια να διαθέτουμε τρεις πολύ καλούς ακραίους.
Για τους πανηγυρισμούς στη Σύρο: Λίγο ακόμη να μένανε εκεί στην Σύρο οι ξένοι θα έπαιρναν ελληνικό διαβατήριο (γέλια…). Και με την βούλα.
Για την αποχώρηση από τον Ολυμπιακό: Λίγο πολύ αυτά είναι γνωστά. Ήμουν 14 χρόνια στον Ολυμπιακό, κάποια στιγμή υπάρχουν και οι αποχωρήσεις, είναι η 2η φορά που φεύγω από εκεί. Ο επαγγελματισμός τα έχει αυτά. Είμαι χαρούμενος στον ΠΑΟΚ, έχουμε πολύ καλό κλίμα, χαιρόμαστε αυτό που κάνουμε και φάνηκε και στους πανηγυρισμούς. Είναι σημαντικό να περνάς καλά και εκτός γηπέδων. Στον αθλητισμό είναι να πληγώνεις και να πληγώνεσαι. Και την προηγούμενη φορά που είχα φύγει πάλι νταμπλ είχαμε πάρει και μάλιστα ήταν με Κρίστιανσον και βοηθό τον Καλμαζίδη. Αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό. Για το τέλος της καριέρας μου κι εγώ πάω από παράταση σε παράταση. Ο Καζάζης ήθελε να χτίσει την ομάδα πάνω σε έναν άλλο πασαδόρο. Δεν σημαίνει ότι παίρνεις τίτλους και μένεις. Το 2009 με νταμπλ στον Ολυμπιακό έφυγαν οι εννέα από τους έντεκα. Ο Ολυμπιακός συνέχιζε να παίρνει τίτλους. Και πέρυσι η χρονιά με τον Ολυμπιακό ήταν δύσκολη. Από το Νοέμβριο, Δεκέμβριο ακούγονταν πολλά ονόματα και ειδικά πασαδόρων. Αναμενόμενο ήταν, δεν υπάρχει μονιμότητα στον αθλητισμό. ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο Ολυμπιακός θα στραφεί σε άλλο πασαδόρο και ίσως αυτό να ήταν σωστό γιατί τα χρόνια έχουν περάσει και ο Ολυμπιακός είχε πολλές υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν ήταν εύκολο ούτε για μένα και ίσως γι’ αυτό παίζω έτσι στον ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν επιβαρύνομαι ιδιαίτερα με Ευρώπη.
Για το αν θα συνεχίσει: Θα το δούμε. Φέτος μέχρι στιγμής η χρονιά δείχνει ότι μπορώ σωματικά να αντεπεξέλθω. Πέρυσι αν με ρωτάγατε ίσως έλεγα όχι αλλά φέτος εδώ στη Θεσσαλονίκη με βοηθά το κλίμα. Πλην ενός μικροτραυματισμού πριν το Λιγκ Καπ δεν έχω προβλήματα.
Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ: Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει καταλάβει ότι γίνεται μια καλή και σοβαρή δουλειά κι έχει αγκαλιάσει την ομάδα. Το καταλάβαμε και την Καθαρά Δευτέρα στο ματς με την Αλεξανδρούπολη όταν είδαμε κόσμο να έρχεται. Αυτό μας έδωσε δύναμη. Πιστεύω ότι θα μας στηρίξει στη συνέχεια. Το θέμα δεν είναι να έρθει μόνο για το πρωτάθλημα αλλά να κρατήσουμε ένα σταθερό κοινό που θα αγαπά το βόλεϊ και θα έρχεται ανεξαρτήτως αντιπάλου στο γήπεδο.
Για τον Χιμένες: Όταν φτάσαμε στην Σύρο και θυμούμενοι το σκηνικό με τον στύλο στον Ρέντη, πήγε στο γήπεδο της Σύρου και τσέκαρε τους στύλους. Μιλάμε όμως για ένα καλό παιδί, νέο, που βγαίνει για πρώτη φορά εκτός Κούβας και όλα είναι διαφορετικά γι’ αυτόν. Άλλο στυλ παιχνιδιού, πιο απείθαρχο. Για αυτό δεν καταφέρνουν ίσως πολλά πράγματα σαν Εθνική. Όταν ήρθε ήμουν λίγο δύσπιστος για το αν θα καταφέρει να προσαρμοστεί στην τακτική και το «παίζω» για την ομάδα. Εκεί για μία ακόμη φορά μας διέψευσε ο προπονητής που σιγά, σιγά τον έβαλε στο στυλ της ομάδας.
Για την ηλικία του (38): Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς με μεράκι και σε βοηθά η ομάδα που δουλεύει σωστά, έχεις στόχο και οι συναθλητές σου σε βοηθούν και ταιριάζουν μαζί σου, νιώθεις καλύτερα αγωνιστικά. Οι συμπαίκτες μου με βοηθούν, όπως η παρουσία του Γκόμεζ. Είναι ο αγαπημένος μου διαγώνιος. Δεν χάνει ούτε προπόνηση, κι όταν χάνει κάποια στεναχωριέται. Στην Ελλάδα μας αρέσει να τελειώνουμε παίκτες. Ο αθλητής πρέπει να μιλάει στο γήπεδο. Τραυματισμούς σε αυτό το επίπεδο έχουν όλοι. Ο Γκόμεζ δεν έχασε ούτε ένα ματς λόγω τραυματισμού.
Για τον Σαφράνοβιτς: Είναι όντως καθηγητής, έχει παίξει σε μεγάλα πρωταθλήματα. Έχει παίξει σε Γερμανία, Ιταλία, έχει πάρει Κύπελλο στην Γαλλία, το έχει δείξει σε όλη την πορεία του. Ο ΠΑΟΚ έχει πετύχει να έχει τους μεγάλους σε ηλικία παίκτες να τραβάει ο ένας τον άλλο στην προπόνηση. Βλέπουν οι νεότεροι κι ακολουθούν. Όταν κάνουν βάρη ο Γκόμεζ και ο Σαφράνοβιτς 2,5 ώρες τι να κάνουν οι νέοι.
Για την Εθνική Ομάδα και αν θα παίξει: Αυτή είναι προβοκατόρικη ερώτηση (γέλια). Όση ώρα δείχνατε ρεπορτάζ με πήραν τηλέφωνο από την Παγκόσμια Ομοσπονδία και μου είπαν ότι έχει πέσει απαγορευτικό για τους 38 ετών και άνω. Οπότε αν και ήθελα πολύ να συμμετάσχω δεν θα μπορέσω (γέλια). Θα είμαι κοντά στην Εθνική αλλά από απόσταση. Η Εθνική έχει παιδιά όπως ο Φράγκος ο Κουμεντάκης, ο Φιλίποφ, ο Τζούριτς που μπορούν να πετύχουν πολλά. Είναι σημαντική η επιστροφή στο Γουόρλντ Λιγκ, ένα τεράστιο κίνητρο. Κάποτε λέγαμε θέλουμε μετάλλιο και υποτιμούσαμε την συμμετοχή σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα. Δεν ήταν εύκολο να συμμετέχεις σε οκτάδες ή τετράδες. Ένα από τα καλά της κρίσης είναι ότι πολλά παιδιά έφυγαν στο εξωτερικό και δουλεύουν πιο επαγγελματικά. πρέπει σε όλους να μπει το μικρόβιο της Εθνικής Ομάδας και να δουλέψουν σωστά.
Για την ταινία «Αμόρε Μίο»: Ελπίζουμε κάποια στιγμή ο Φάνης Μουρατίδης να αναλάβει και μια αντρική ομάδα για να παίξουμε κι εμείς σε καμιά ταινία. Κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς μόλις τελειώσουμε.