Μέχρι ποια ηλικία πρέπει να θηλάζει το παιδί;

Θεωρείτε ότι μια μητέρα που θηλάζει ένα νήπιο 2,5 χρόνων, όποτε αυτό το ζητήσει χωρίς να του το προσφέρει η ίδια, αφήνοντάς το να απογαλακτιστεί από μόνο του, βάζοντας σε αυτή τη διαδικασία και τον πατέρα, είναι σίγουρο ότι διακατέχεται από φανατική εμμονή με τον θηλασμό; Είναι δηλαδή πέρα για πέρα βέβαιο ότι ο παρατεταμένος θηλασμός πέρα του ενός έτους, ανεξαρτήτως τρόπου και συνθηκών διεξαγωγής του σταδιακής μείωσης των γευμάτων κλπ λειτουργεί εις βάρος της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού και δημιουργεί καθηλώσεις επικίνδυνες για την προσωπικότητα του παιδιού στη συνέχεια της ζωής του;

Έχω πραγματικά συγχυστεί διότι οι μεν παιδίατροι μου λένε τις συστάσεις του ΠΟΥ (Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας) για φυσικό απογαλακτισμό, ώσπου επιθυμεί το παιδί ακόμα και για 3 ή και περισσότερα χρόνια οι δε παιδοψυχίατροι -όσους ρώτησα- θεωρούν επιβλαβή τον θηλασμό πέρα του 1ου έτους.

Ποια είναι η αλήθεια επιτέλους;  Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Στο ερώτημά σας απάντησε η παιδοψυχίατρος Μαρία Ν. Παπαδημητρίου

Πράγματι η οδηγία του ΠΟΥ σχετικά με τον θηλασμό είναι όπως την αναφέρει η μητέρα. Όμως θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο ΠΟΥ ακολουθεί μια συγκεκριμένη πολιτική η οποία αφορά σε όλες τις χώρες του κόσμου στις οποίες ανήκουν και χώρες όπου η βρεφική θνησιμότητα είναι πάρα πολύ υψηλή και αυτά τα υψηλά ποσοστά σχετίζονται άμεσα με ζητήματα υποσιτισμού, ο οποίος αντιμετωπίζεται με τον θηλασμό.

Giannis Papanikos / Shutterstock.com

Παράλληλα, μέσα από την ενίσχυση του μητρικού θηλασμού γίνεται προσπάθεια ενίσχυσης της σχέσης μητέρας-παιδιού, προκειμένου να μπορούν οι μητέρες να επενδύσουν στα παιδιά τους συναισθηματικά και να τα φροντίσουν καλύτερα, ακόμα ίσως και εις βάρος της ομαλής ψυχοσυναισθηματικής τους ανάπτυξης.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι στην Ελλάδα δεν εμπίπτουν τέτοιοι λόγοι προκειμένου να χρειάζεται η συνέχιση του θηλασμού πέρα από τους έξι μήνες, περίοδο κατά την οποία ξεκινάει η ψυχοσυναισθηματική ανεξαρτητοποίηση  της δυάδας βρέφους-μητέρας. Θα πρέπει λοιπόν σε αντίθετη περίπτωση να σκεφτούμε ότι κάτι συμβαίνει στη σχέση μητέρας-παιδιού, ότι δεν έχει ενδοβληφεί το απαραίτητο αίσθημα ασφάλειας που έχει ανάγκη το παιδί για να προχωρήσει ψυχοσυναισθηματικά.

Θα ήταν χρήσιμο σε μια τέτοια περίπτωση οι γονείς να απευθυνθούν σε κάποιον ψυχίατρο παιδιών και εφήβων ή σε μια διεπιστημονική ομάδα, όπως αυτή που λειτουργεί στη Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης», προκειμένου να διερευνηθούν τα αίτια αυτής της δυσλειτουργία.

Η Μαρία Παπαδημητρίου είναι συνεργάτιδα της θεραπευτικής και διαγνωστικής Μονάδας για το Παιδί, Σπύρος Δοξιάδης

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Μητρικός Θηλασμός: Αναλυτικός οδηγός για νέες μητέρες

Θηλασμός ή ξένο γάλα; Ποια είναι η σωστή επιλογή;

Μέχρι ποια ηλικία μπορεί να θηλάζει το παιδί μου; Υπάρχει όριο;

 

 

Σχετικά άρθρα