Μοναξιά: Το πρώτο βήμα για να βρεις φίλους

<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Το τελευταίο καιρό έχω απομακρυνθεί πολύ από φίλους και γνωστούς. Δεν πέτυχα στις πανελλήνιες και όλοι έχουν φύγει εκτός από μένα. Νιώθω πολύ αδύναμη και όταν βρίσκομαι με άτομα πχ από τη δουλειά μου αγχώνομαι πάρα πολύ και φοβάμαι μην πω κάτι χαζό με αποτέλεσμα να νιώθω ότι δεν με συμπαθούν Ειδικά όταν είμαι πολύ κοντά κυριολεκτικά με άνθρωπο αγχώνομαι και ξαφνικά το στόμα μου και το σώμα μου νιώθω ότι μυρίζει άσχημα χάνω τις λέξεις και δυσκολεύομαι να πω με τις σωστές λέξεις σε μια ορθή συντακτικά πρόταση αυτό που θέλω Ενώ όταν είμαι σπίτι μου δεν αντιμετωπίζω τίποτα από όλα αυτά. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι έτσι αλλά μετά όταν βρίσκομαι μόνη μου το σκέφτομαι συνέχεια μου κόβεται η όρεξη και το μόνο που θέλω να κάνω είναι να χαθώ στον κόσμο των τηλεοπτικών σειρών. Νιώθω πιο πολύ κουρασμένη κάθε μέρα που περνάει και αντιμετωπίζω πονοκεφάλους όπως τώρα Είμαι 20 χρονών και δεν μπορώ να βρω ένα στήριγμα στη ζωή μου που να μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω. Γνωρίζω ότι με ένα απλό μήνυμα δεν μπορείτε να με βοηθήσετε απλά είχα την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον που μπορεί να με καταλάβει…</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </strong></span></p>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><span style="font-size: small;">Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη που δείχνετε. Η κατάθεσή σας είναι από καρδιάς και γεμάτη συναίσθημα. Μεταδίδετε με πολύ σαφή τρόπο το αίσθημα ανεπάρκειας και αδιεξόδου που βιώνετε. Το λέτε άλλωστε ξεκάθαρα πως με ένα απλό μήνυμα δε μπορεί κάποιος να σας βοηθήσει. Είναι απενοχοποιητικό αυτό για μένα που σας απαντώ όμως αξίζει να αναρωτηθείτε γιατί μπαίνετε στη διαδικασία να μιλήσετε σε κάποιον που δεν μπορεί να σας βοηθήσει εξ ολοκλήρου; Γιατί ενώ το ζήτημά σας θέλει πιο μεγάλη βοήθεια εσείς αρκείστε σε "κάποιον που θα καταλάβει"; Είναι παρήγορο να νιώθουμε πως δεν είμαστε μόνοι στις δυσκολίες μας, δε λέω, αλλά είναι αρκετό ώστε να τις ξεπεράσουμε; Γιατί να μην αναζητήσετε το κάτι παραπάνω; Τί σας κρατάει; Σκεφτείτε το.</span></div>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα