Ο Παναθηναϊκός σε ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι δεν ήταν αυτός που έπρεπε, έχασε από τον Ερυθρό Αστέρα και το διαβατήριο του για την οκτάδα της Ευρωλίγκας σφραγίστηκε από τη νίκη της Μακάμπι επί της Άλμπα στο Βερολίνο. Σωστά θα επισημάνετε ότι οι πράσινοι είχαν μάθει το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα από την τρίτη κιόλας περίοδο στο Βελιγράδι και χαλάρωσαν. Εδώ θα επικαλεστώ τα λόγια του Παππά. «Παναθηναϊκός είσαι, δε γίνεται να χάνει από τον Ερυθρό Αστέρα». Εν πάση περιπτώσει, η εκτός έδρας αδυναμία του Παναθηναϊκού είναι δεδομένη, δεν περιμέναμε να την μάθουμε στο Βελιγράδι. Όπως επίσης γνωρίζουμε ότι ο «εξάστερος» έχει κάνει και με το παραπάνω τη δουλειά φέτος.
Ο,τι κι αν γίνει στη συνέχεια. Διότι μην ξεχνάτε ότι η σεζόν άρχισε με πλήρη ανανέωση, με πιτσιρίκια, με νέους εν δυνάμει και επί της ουσίας ηγέτες. Κατέκτησε το κύπελλο, έφτασε στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας και φυσικά μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, όσο κι αν θα εκκινήσει από μειονεκτική θέση σε σχέση με τον αντίπαλο.
Στο δια ταύτα της περιπέτειας που αρχίζει από την Τρίτη του Πάσχα στη Μόσχα, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Η ΤΣΣΚΑ είναι σαφώς καλύτερη από πέρυσι, ο Παναθηναϊκός μάλλον λίγο πιο κάτω σε αυτοματισμούς από την περυσινή ομάδα που αντιμετώπισε την «αρκούδα» ακριβώς στην ίδια φάση, πηγαίνοντας τη σειρά στα πέντε παιχνίδια. Ουδείς σώφρων άνθρωπος μπορεί να του δώσει τύχη, παρά μόνο στηριζόμενος σε επιχειρήματα της βαρύτατης φανέλας (ισχύει), της εμπειρίας διαχείρισης τέτοιων αγώνων (επίσης ισχύει), της έλλειψης έδρας στη Μόσχα (θεωρία). Μπασκετικά μιλώντας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και στα σίγουρα δεν περιμένετε εμένα να σας το πω. Η Μαδρίτη είναι μίλια μακριά. Σε κάθε περίπτωση η αποστολή είναι ήδη επιτυχημένη, όσο κι αν θα μπορούσε να πάει ακόμη καλύτερα, αν ο Ιβάνοβιτς ξεπερνούσε κάποιες από τις εμμονές του σε παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός «είχε» και μάλιστα –θεωρητικά- άνετα. Με ΄΄αν΄΄ και ΄΄θα΄΄ όμως δεν γράφεται ιστορία. Όλα όμως αποδεικνύονται ή διαψεύδονται στο παρκέ. Ας κρατήσουμε την ελπίδα του «Παναθηναϊκός είσαι».
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός (εφόσον είναι πλήρης στην πρεμιέρα των πλέι-οφ) έχει μια τύχη παραπάνω να είναι ανταγωνιστικός, ειδικά αν αντίπαλος του είναι η Μπατσελόνα. Αυτό είναι και το φυσιολογικό σενάριο, εκτός κι αν η Ρεάλ επιλέξει να χάσει απόψε από την Ζαλγκίρις στη Μαδρίτη για να έχουμε ένα πλήρες remake των περυσινών αναμετρήσεων των ελληνικών ομάδων στην οκτάδα. Εκτιμώ ότι εάν ο Σπανούλης εξακολουθήσει να έχει πρόβλημα –έστω και σε έναν αγώνα- όπως κι ο Χάντερ, οι ερυθρόλευκοι πολύ δύσκολα θα αντέξουν όποια κι αν είναι η διασταύρωση. Και κάτι ακόμα… Μπορεί η Ρεάλ να φιλοξενεί τη διοργάνωση άρα… σενάρια δολοπλοκίας εξυφαίνονται για την -σώνει και καλά- παρουσία της στο Final Four, αλλά «σωματομετρικά» του πάει μάλλον περισσότερο από την Μπαρτσελόνα. Είναι ένας βασικός λόγος που δεν πιστεύω ότι ο Πλάθα μπορεί να επιλέξει Ολυμπιακό αντί Εφές. Φυσικά μπορεί να τον προλάβει κι η Μπαρτσελόνα χάνοντας, οπότε…
Μεγάλε Μπετρομέου με τα προγράμματά σου!
 
 
 
Υ.Γ: Άλλη μια βραδιά που απολαύσαμε τον Νίκο Παππά. Μην τα ξαναλέω, θα γίνω κουραστικός.