Ο Ολυμπιακός έστησε πάρτυ στο δεύτερο μέρος απέναντι στον Λεβαδειακό (4-0) και πανηγύρισε με αυτόν τον τρόπο την κατάκτηση του 42ου πρωταθλήματος της ιστορίας του. 
Το 42ο πρωτάθλημα της ιστορίας του και το 5ο συνεχόμενο της προεδρίας Βαγγέλη Μαρινάκη, πανηγύρισε ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι έμειναν πιστοί στη συνήθεια κατάκτησης του τίτλου τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του φαβορί. Τα καλά μαντάτα είχαν φτάσει από τη Κομοτηνή στο Γεώργιος Καραισκάκης πριν από την έναρξη του ματς με τον Λεβαδειακό. Οι παίκτες του Ολυμπιακόύ πριν ακόμα ριχτούν στο ματς ήξεραν ότι είναι πρωταθλητής, μία είδηση που μάλλον κακό τους έκανε όσον αφορά στην ποιότητα του πρώτου μέρους. Η κόκκινη κάρτα στον Σηφάκη βοήθησε τον Ολυμπιακό να ξεκλειδώσει και να στήσει φιέστα τίτλου στο δεύτερο μέρος με πολλές φάσεις και παραγωγικό ποδόσφαιρο για το τελικό 4-0.
Α’ Ημίχρονο: Το κίνητρο, η καλή φόρμα (5 συνεχόμενες νίκες) και η μαχητικότητα οδήγησαν τον Λεβαειακό σε εντυπωσιακή αρχή στο Φάληρο. Ήταν η ομάδα με τις περισσότερες και τις καλύτερες φάσεις. Μόλις στο 6′ ο Μπουσταμάντε σούταρε από διαγώνια θέση για να διώξει δύσκολα ο Πουλίδο. Ο Ισπανός έπιασε δουλειά και στο 15′ διώχνοντας το σουτ του Πουλίδο, ο οποίος στη συνέχεια της φάσης πλάσαρε σωστά πάνω από τον Ρομπέρτο, αλλά ήταν η σειρά του Μποτία να καθαρίσει ένα σίγουρο γκολ με κεφαλιά πάνω στη γραμμή. οι ερυθρόλευκοι ήταν εγκλωβισμένοι, ο Λεβαδειακός πίεζε σωστά, έχοντας κλείσει όλους τους διαδρόμους προς την εστία του Σηφάκη. Η πρώτη τελική για τους ερυθρόλευκους έγινε στο 23′ με το μακρινό σουτ του Μαζουακού να περνάει άουτ. Στο 25′ ωστόσο τα δεδομένα του αγώνα άλλαξαν καθώς ο Σηφάκης στην προσπάθεια να κόψει ένα διαφαινόμενο τετ α τετ βγήκε εκτός περιοχής και έδιωξε με το χέρι. Η απευθείας κόκκινη κάρτα βγήκε από το τσεπάκι του Λαμπρόπουλου και ο Στρατηλάτης πήρε θέση κάτω από τα γκολπόστ, καθώς ο Μάντζιος αποφάσισε να “θυσιάσει” τον Μπουσταμάντε. Η αριθμητική ισορροπία άλλαξε, όχι όμως και η εικόνα του Ολυμπιακού που δυσκολεύτηκε πολύ ακόμα και εναντίον δέκα παικτών. Τη λύση έδωσε μια γρήγορη αντεπίθεση και το γύρισμα του Ντοσεβί που έδωσε έτοιμο γκολ στον Ντομίνγκες για το 1-0 στο 44′.
Β’ Ημίχρονο: Εντελώς διαφορετική εικόνα στο δεύτερο μέρος για τους πρωταθλητές, οι οποίοι έπαιαξν παραγωγικό ποδόσφαιρο και έστησαν εν τέλει στον αγωνιστικό χώρο τη δική τους φιέστα τίτλου. Καθοδηγούμενοι από τον μαέστρο Τσόρι Ντομίνκγες οι πάικτες του Περέιρα έκαναν διπλά χαρούμενο τον προπονητή τους σκοράροντας το δεύτερο γκολ στο 55′. Δημιουργός ο Ντομίνγκες με εκτέλεση φάουλ και εκτελεστής ο Μπενίτες με κεφαλιά από κοντά. Ο Περέιρα είχε υποσχεθεί πολλά γκολ και παραγωγικό ποδόσφαιρο και ήταν εμφανές με τις αλλαγές ότι ήθελε ακόμα περισσότερα από τους ποδοσφαιριστές του. Έριξε στο ματς Φορτούνη και Μήτρογλου (η δεύτερη αλλαγή δεν άρεσε στον κόσμο που αποδοκίμασε). Όπως και να χει το τρίτο γκολ ήρθε για τους ερυθρόελυκους από το λάθος του Στρατηλάτη (60′) με τον Τσόρι να πλασάρει σε κενή εστία για το 3-0. Ήταν το δεύτερο προσωπικό τέρμα του Αργεντινού και το 13ο συνολικά στη σεζόν. Από εκεί και μετά, Κανείς δεν κατάλαβε πως αυτό το ματς έμεινε στο 3-0 καθώς ακολούθησε ανελέητο σφυροκόπημα των πρωταθλητών στην εστία του στρατηλάτη. Απελευθερωμένοι για τα καλά πια κυνήγησαν σε αρκετές φάσεις το κάτι παραπάνω. Τελικά στις καθυστερήσεις ο Φορτούνης σκόραρε από κοντά για το τελικό 4-0. Ακολούθησαν τα καθιερωμένα “όλε” μπροστά από τον κόσμο και οι πανηγυρισμοί των ποδοσφαιριστών. 
Που κρίθηκε: Στο γεγονός ότι στο καλό του διάστημα ο Λεβαδειακός δεν μπόρεσε να σκοράρει σε σημαντικές ευκαιρίες. Το δεύτερο μέρος ήταν πάρτυ του Ολυμπιακού. Σε αυτό φυσικά συντέλεσε και η κόκκινη κάρτα στον Σηφάκη.
Πάικτης από χρυσάφι: Ο Ντομίνγκες με τα δύο γκολ και την εξαιρετική του παρουσία σε ακόμα ένα ματς.
Η σφυρίχτρα: Σωστή η απόφαση αποβολής του Σηφάκη, καθώς βρίσκει την μπάλα με το χέρι στην έξοδο του. Αυτή είναι η φάση στην οποία κρίνεται η διαιτησία σε ένα κατά τ’ άλλα εύκολο ματς.