Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ανακάλυψαν γιατί η διατροφή πλούσια σε λιπαρά  μπορεί να προκαλέσει εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2.
Πιο συγκεκριμένα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα (UCSB) υποστηρίζουν ότι τα υψηλά επίπεδα  διατροφικού λίπους λειτουργούν ενισχυτικά στην παραγωγή ενός βασικού ενζύμου GnT-4α γλυκοζυλοτρανσφεράση) που προωθεί την αίσθηση της γλυκόζης στα κύτταρα του παγκρέατος.
Αυτή η δυσλειτουργία στα παγκρεατικά βήτα κύτταρα φαίνεται να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση και τη σοβαρότητα του διαβήτη τύπου 2. Όταν οι ερευνητές παρείχαν μια υψηλή σε λιπαρά διατροφή σε υγιή ποντίκια, τα β-κύτταρα των ζώων αυτών έχασαν την ικανότητα να αισθάνονται και να αντιδρούν στη γλυκόζη του αίματος.
Ωστόσο, παχύσαρκα ποντίκια στα οποία GnT-4α  διασώθηκε δεν αναπτύσσουν διαβήτη, σύμφωνα με μια έκθεση της μελέτης στο περιοδικό Nature Medicine. Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Jamey Marth, υποστηρίζει: «Ο προσδιορισμός των μοριακών παραγόντων σε αυτό το μονοπάτι υποδηλώνει την ύπαρξη νέων θεραπευτικών στόχων και προσεγγίσεων για την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής προληπτικής ή ίσως και θεραπευτικής αγωγής».
Ο επιστήμονας πρόσθεσε ότι αυτό μπορεί να είναι δυνατό μέσω γονιδιακής θεραπείας και φαρμάκων που παρεμβαίνουν και βοηθούν να διατηρηθεί η κανονική λειτουργία των βήτα κυττάρων.

Την επόμενη φορά που θα φτιάξετε πιλάφι χρησιμοποιήστε καφέ ρύζι, γιατί μία νέα μελέτη δείχνει πως μπορεί να μειώσει σημαντικά

Ίσως να έχετε ακούσει πολλές φορές πως οι τροφές που είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά προσφέρουν πολλαπλά οφέλη στον οργανισμό μας. Πιθανώς, όμως, να μην γνωρίζετε το γιατί είναι τόσο σημαντικά για την υγεία μας. Η απάντηση είναι πως ενισχύουν τον οργανισμό μας στην καταπολέμηση του λεγόμενου οξειδωτικού στρες.
Τι είναι το οξειδωτικό στρες;
Το σώμα μας αντιδρά συνεχώς με το οξυγόνο καθώς εισπνέουμε και τα κύτταρά μας παράγουν ενέργεια. Ως συνέπεια αυτής της δραστηριότητας, είναι παράγονται ιδιαίτερα αντιδραστικά μόρια,  γνωστά ως ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες αυτές ρίζες αλληλεπιδρούν με άλλα μόρια εντός των κυττάρων και αυτό μπορεί να προκαλέσει οξειδωτική βλάβη στις πρωτεΐνες, στις μεμβράνες και στα γονίδια.
Η οξειδωτική βλάβη έχει ενοχοποιηθεί ως αιτία πολλών ασθενειών, όπως ο καρκίνος και η νόσος  Alzheimer και έχει αντίκτυπο στη διαδικασία γήρανσης του σώματος. Εξωτερικοί παράγοντες, όπως η ρύπανση, το φως του ήλιου και το κάπνισμα μπορούν επίσης να προκαλέσουν την παραγωγή ελεύθερων ριζών.
Πώς αντιμετωπίζει ο οργανισμός μας τις ελεύθερες ρίζες;
Για την αντιμετώπιση του οξειδωτικού στρες, το σώμα παράγει ένα οπλοστάσιο αντιοξειδωτικών. Η «δουλειά» των αντιοξειδωτικών είναι να εξουδετερώσουν τις ελεύθερες ρίζες που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα μας. Η ικανότητα του σώματός μας να παράγει τα αντιοξειδωτικά (μεταβολική διαδικασία) ελέγχεται από τον οργανισμό μας και επηρεάζεται από την έκθεσή μας σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η διατροφή και το κάπνισμα.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής μας οι οποίες περιλαμβάνουν περισσότερες εστίες ρύπανσης από το περιβάλλον και λιγότερη ποιότητα στη διατροφή μας σημαίνει ότι είμαστε εκτεθειμένοι σε περισσότερες ελεύθερες ρίζες.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να ενισχύσουμε την καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών;
Η εσωτερική παραγωγή αντιοξειδωτικών από το σώμα μας δεν είναι αρκετή για να εξουδετερώσει όλες τις ελεύθερες ρίζες. Για να βοηθήσετε το σώμα σας να αμυνθεί, ενισχύστε τον με την διατροφική πρόσληψη σας των αντιοξειδωτικών. Στις τροφές που είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά συμπεριλαμβάνονται: οι ντομάτες, τα εσπεριδοειδή, το τσάι και τα καρότα.
 

Μία διατροφή πλούσια σε αμύγδαλο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 καθώς επίσης και καρδιακής νόσου,  σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες.
Πιο συγκεκριμένα, μια ερευνητική ομάδα τηςΙατρικής και Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του  Νιου Τζέρσεϋ μελέτησε τις επιπτώσεις από την κατανάλωση αμυγδάλων σε σχέση με τους παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 και καρδιακής νόσου.

Στη μελέτη συμμετείχαν 65 άτομα με προ-διαβήτη,  μια κατάσταση που οδηγεί σε πλήρη άνθηση του διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μετά από 16 εβδομάδες κατανάλωσης μιας διατροφής πλούσιας σε αμύγδαλο, οι συμμετέχοντες έτειναν να έχουν καλύτερα επίπεδα της χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL ή «κακή χοληστερόλη») και βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη.

Ο επικεφαλής της έρευνας, dr Michelle Wien υποστηρίζει: "Είναι ελπιδοφόρο για τα άτομα με παράγοντες κινδύνου χρόνιων ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το γεγονός ότι οι διατροφικές αλλαγές μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση των παραγόντων που παίζουν δυναμικό ρόλο στην ανάπτυξη των νόσων αυτών".

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Διατροφής και αν επιβεβαιωθούν τα στοιχεία σε περαιτέρω μελέτες, θα είναι εξαιρετικά βοηθητικά για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που βρίσκονται στη φάση του προ-διαβήτη.

Άλλη μία από τις πολύτιμες ουσίες που μας προσφέρει το "φαρμακείο" της φύσης, είναι η αργινίνη. Χάρη στις ευεργετικές της ιδιότητες προστατεύει τον οργανισμό μας από τις καρδιακές κυρίως παθήσεις, αλλά τα οφέλη της δεν σταματούν εκεί. Πάμε να γνωρίσουμε τις ιδιότητές της, αλλά και τις διατροφικές πηγές από τις οποίες μπορούμε να την λάβουμε!
Τι είναι η αργινίνη;
Η αργινίνη  είναι ένα αμινοξύ που παράγεται από το σώμα μας.  Ως συμπλήρωμα λαμβάνεται για να βοηθήσει τον οργανισμό μας σε διάφορες  περιπτώσεις,  από τις ημικρανίες μέχρι τις φλεγμονές.
Σε τι μας ωφελεί η αργινίνη;
Η αργινίνη χρησιμοποιείται για την χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και ως εκ τούτου έχει οφέλη έναντι των καρδιαγγειακών παθήσεων. Μελέτες δείχνουν ότι η αργινίνη μπορεί να ανακουφίσει τους ασθενείς από τα συμπτώματα της στηθάγχης και της περιφερικής αρτηριοπάθειας. Η αργινίνη, επίσης, ενισχύει τον οργανισμό όσων πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ έχει παρατηρηθεί επίσης πως βοηθά στα προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας, συνδυαζόμενη και με άλλα συμπτώματα.
Γνωστή είναι και η ανοσο-ενισχυτική δράση της αργινίνης, η οποία καταπολεμά τα συμπτώματα που προκαλούνται από τον ιό του AIDS, τον HIV, χάρη σε αυτή της την ιδιότητα. Παράλληλα, βελτιώνει τα συμπτώματα της φλεγμονής των νεφρών και βοηθά στη λειτουργία τους μετά από μεταμόσχευση.
Η αργινίνη ανακουφίζει από τις ημικρανίες, βελτιώνει τη πίεση του αίματος, μειώνει το χρόνο αποκατάστασης μετά από επέμβαση και επιταχύνει την επούλωση των πληγών. Επιπλέον, αυτή τη στιγμή η αργινίνη μελετάται ως θεραπεία για πολλές περισσότερες παθήσεις μεταξύ των οποίων είναι: η άνοια, η υπέρταση, ο καρκίνος, η  ανδρική στειρότητα, ο διαβήτης και η παχυσαρκία και τα αποτελέσματα αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον.
Ποιες είναι οι διατροφικές πηγές της αργινίνης;
Πολλά τρόφιμα είναι πολύ καλές φυσικές πηγές αργινίνης. Μεταξύ αυτών είναι: οι ξηροί καρποί (καρύδια, φουντούκια,  φιστίκια, αμύγδαλα, κάσιους), η βρώμη, το καλαμπόκι, τα σιτηρά, το καστανό ρύζι, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κρέας, το κοτόπουλο και η σοκολάτα.
Υπάρχουν παρενέργειες από τη λήψη αργινίνης;
Ελάχιστα είναι τα άτομα στα οποία εμφανίζονται παρενέργειες από τη λήψη αργινίνης. Σε ορισμένες περιπτώσεις πάντως, μπορεί προκληθούν ναυτία, κράμπες, διάρροια, αλλεργικές αντιδράσεις και συμπτώματα άσθματος. Θα μπορούσε, επίσης, να προκληθεί χαμηλή αρτηριακή πίεση και αλλαγές σε στα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.

Τα λίπη παρέχουν μια πηγή συμπυκωμένης ενέργειας καθώς και τις  λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D, Ε και Κ.  Το λίπος μεταφέρει αυτές τις ζωτικής σημασίας θρεπτικές ουσίες  σε όλο το σώμα. Το λίπος είναι, επίσης, σημαντικό για το μεταβολισμό των ορμονών, για υγιές δέρμα και δυνατά μαλλιά, για την ενίσχυση των ιστών, για την προστασία των εσωτερικών οργάνων και την αποφυγή της υπερβολικής απώλειας θερμότητας από το σώμα.
Ωστόσο, δεν είναι όλα τα λίπη κατάλληλα για κατανάλωση. Καταρχάς, διακρίνονται δύο τύποι λιπών, τα κορεσμένα και τα ακόρεστα . Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι του λίπους: τα κορεσμένα και τα ακόρεστα λιπαρά. Τα ακόρεστα λίπη είναι αυτά που μας ωφελεί να καταναλώνουμε, ενώ τα κορεσμένα είναι αυτά που πρέπει όσο είναι δυνατόν να αποφεύγουμε.
Κορεσμένα λίπη
Πρόκειται για τις υπερβολικές ποσότητες λίπους που βρίσκονται σε κορεσμένα ζωικά λίπη και για τα trans-λιπαρά οξέα. Αυτοί οι τύποι λίπους αυξάνουν τα επίπεδα  χοληστερόλης, καθώς επίσης και τον κίνδυνο πολλών χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιακές παθήσεις, τα εγκεφαλικά επεισόδια και ορισμένες μορφές καρκίνου.
Τα κορεσμένα λίπη είναι στερεά σε θερμοκρασία δωματίου και βρίσκονται κυρίως στα ακόλουθα ζωικά και γαλακτοκομικά προϊόντα: στο κρέας, στο βούτυρο, στην κρέμα, στο τυρί, στα αυγά, στο λαρδί, στο πλήρες γάλα και στα πλήρη λιπαρά γιαούρτια. Τα κορεσμένα λίπη βρίσκονται, επίσης, στις μαργαρίνες που σχηματίζονται από την «υδρογόνωση» των φυτικών ελαίων. Η υδρογόνωση αυξάνει τη διάρκεια ζωής των τροφίμων, αλλά δημιουργεί και τρανς λιπαρά που είναι επιβλαβή για την υγεία.
Ακόρεστα λιπαρά
Τα ακόρεστα λίπη είναι γενικώς υγρά σε θερμοκρασία δωματίου. Προέρχονται από φυτικές πηγές και βρίσκονται επίσης στα λιπαρά ψάρια και στις μαλακές μαργαρίνες οι οποίες φέρουν την ένδειξη «υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα».
Τα ακόρεστα λίπη περιέχουν τα απαραίτητα για τον οργανισμό λιπαρά οξέα, τα δεν μπορεί να κατασκευάσει από μόνο του το σώμα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να τα πάρουμε από την τροφή. Οι καλές πηγές ακόρεστων λιπών περιλαμβάνουν: το αβοκάντο, τους ανάλατους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους (κολοκύθας, ηλίανθου, σουσαμιού). Τα ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα παίζουν σημαντικό ρόλο στις λειτουργίες του σώματος, προάγοντας την υγεία και την ευεξία.
Ειδικότερα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα προστατεύουν από καρδιακή νόσο. Στα λιπαρά ψάρια τα οποία είναι οι  καλύτερες πηγές των ωμέγα-3 είναι: ο σολομός, ο τόνος, η πέστροφα, οι σαρδέλες, το σκουμπρί, οι σαρδέλες και η ρέγγα.

Ο περιορισμός του άλατος σε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα, όπως το μπέικον, το ψωμί και τα δημητριακά για πρωινό, μπορεί

Οι ειδικοί συνιστούν δεκαετίες τώρα στα παιδιά να πίνουν αρκετό γάλα για να έχουν γερά οστά, αλλά μία νέα μελέτη

Η φυτοφαγική διατροφή μπορεί να χαρίσει σε κάποιον μερικά ακόμα χρόνια ζωής, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που

Μεγάλη μελέτη που διεξήχθη στις ΗΠΑ επιβεβαίωσε ότι η ανάπτυξη της ακμής επηρεάζεται από την καθημερινή μας διατροφή. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας,  υπάρχει πιθανή σύνδεση μεταξύ της κατάστασης του δέρματος μας, της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και του υψηλού γλυκαιμικού φορτίου.

Η ακμή μπορεί να έχει ήδη συνδεθεί με τη σοκολάτα, τη ζάχαρη και τα λιπαρά, αλλά αυτή η νέα έρευνα προχώρησε το ζήτημα λίγο παραπέρα. Οι ερευνητές από το τμήματος Διατροφής, Μελετών Τροφίμων και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, παρουσίασε τα ευρήματα μετά τη διεξαγωγή μιας επισκόπησης της βιβλιογραφίας με σκοπό την αξιολόγηση των ενδείξεων για τη σύνδεση της διατροφής με την ακμή.

Χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που καταγράφηκαν σε μελέτες μεταξύ 1960 και 2012, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να προσδιορίσουν μια σειρά από τρόφιμα συνδέονται με τα άτομα που πάσχουν από ακμή.

Ειδικότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη / γλυκαιμικό φορτίο που συνδέεται με τη συχνή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων. Θεωρήθηκαν ως οι κύριοι παράγοντες στον καθορισμό της σχέσης μεταξύ διατροφής και της ακμής.

Πρέπει, ωστόσο, να υπογραμμιστεί πως η έρευνα απέδειξε μεταξύ άλλων ότι η διατροφή δεν προκαλεί ακμή, μπορεί όμως να την επηρεάσει ή να την επιδεινώσει. Ο ερευνητής Jennifer Burris, MS, RD, υποστηρίζει πως : «Η ιατρική κοινότητα δεν θα πρέπει να αποκλείει και την πιθανότητα θεραπείας μέσω της διατροφής ως συμπληρωματική θεραπεία για την ακμή.