Οικογένεια

Τι κινδύνους κρύβουν οι διαδικτυακές φιλίες των παιδιών;

Η κυρία Βιργινία Φισούν, κλινική ψυχολόγος, M.Sc και ο κ. Γιώργος Φλώρος, ψυχίατρος, μας μιλούν για τους κινδύνους που ενδέχεται να κρύβουν οι διαδικτυακές φιλίες των παιδιών που αυξάνουν και πληθύνονται σήμερα στις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και επισημαίνουν τον σημαντικό ρόλο των γονιών στην προστασία των παιδιών.

   

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς  για το Διαδίκτυο και την προστασία του παιδιού τους;
Με την ίδια ευκολία που μπορούν να δουν τα παιδιά χρήσιμες και διασκεδαστικές ιστοσελίδες, μπορούν να έχουν πρόσβαση και σε ιστοσελίδες με ανεπιθύμητο περιεχόμενο. Συνεπώς, εάν δεν έχει εγκατασταθεί στον ηλεκτρονικό υπολογιστή κάποιο σύστημα φιλτραρίσματος,που μπλοκάρει για παράδειγμα χυδαίες λέξεις ή εικόνες, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα παιδιά έχουν απεριόριστες δυνατότητες μέσω του Διαδικτύου. Επίσης τα παιδιά μπορούν να μιλήσουν πολύ εύκολα και απλά με αγνώστους, ειδικά μέσω τωνchat rooms. Όπως στους δημόσιους χώρους,έτσι και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να τα προσεγγίσει κάποιος που μπορεί να τα βλάψει.
Τι μέτρα μπορούν να λάβουν οι γονείς;
Προτού τα παιδιά αρχίσουν να εξερευνούν το διαδίκτυο, καλό θα είναι να βεβαιωθεί κανείς πως καταλαβαίνουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν και είναι σημαντικό αυτό να γίνει όταν τα παιδιά είναι ακόμα σε μικρή ηλικία.
Ένας τρόπος είναι να καθίσουν οι γονείς με τα παιδιά και να προδιαγράψουν από κοινού έναν οικογενειακό κώδικα συμπεριφοράς στον οποίο θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι.
Μπορεί να δημιουργηθεί ένα είδος συμβολαίου διαφορετικό για κάθε παιδί στην οικογένεια, με κανόνες χρήσης του διαδικτύου κατάλληλους για την ηλικία του. Επιπλέον είναι σημαντικό ο γονιός να παρακολουθεί, εν γνώσει του παιδιού του, σε τακτά χρονικά διαστήματα την επισκεψιμότητα του παιδιού του στις διάφορες ιστοσελίδες και να ελέγχει εάν το παιδί του μπαίνει σε ιστοσελίδες που δεν αντιστοιχούν στην ηλικία του.
Σε ποια ηλικία επιτρέπεται  η διαδικτυακή επικοινωνία;

Η ενδεδειγμένη ηλικία για τέτοιου είδους επικοινωνία είναι η ηλικία του γυμνασίου και μετά. Σε κάθε περίπτωση προϋποθέτει ωστόσο ότι οι γονείς έχουν βοηθήσουν τα παιδιά τους να καταλάβουν πως μία ιστοσελίδα που μπορεί να δημιουργήσουν, είναι εμφανής και επισκέψιμη όχι μόνο σε φίλους και γνωστούς, αλλά και σε άγνωστους, επομένως θα πρέπει τα παιδιά να είναι πολύ προσεχτικά στο τι γράφουν και τι στοιχεία παρουσιάζουν για τον εαυτό τους ή και για άλλους.
Οι γονείς επίσης είναι σημαντικό να μιλήσουν στα παιδιά τους για τους ηθικούς κανόνες που πρέπει να διέπουν την διαδικτυακή τους επικοινωνία, οι οποίοι είναι αντίστοιχοι με αυτούς της πραγματικής επικοινωνίας όπως ο σεβασμός του άλλου, η ευγένεια,  η κατανόηση και η αποδοχή.Πρέπει να τους εξηγούν με ήρεμο και πειστικό τρόπο ότι οι διαδικτυακοί φίλοι μπορεί να μην είναι αυτό που υποστηρίζουν πως είναι.
Τέλος, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μάθουν και να αποδεχτούν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να συναντούν άτομα που γνώρισαν μέσω του Διαδικτύου, εκτός και αν συνοδεύονται από τους γονείς σε δημόσιο χώρο. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να δίνουν ποτέ τη διεύθυνσή τους ή το όνομα του σχολείου τους.

Πώς μεταμορφώνει έναν νέο άνδρα η πατρότητα;

Οι άντρες που αρνήθηκαν την πατρότητα, δεν παίρνουν είδηση πόσο μουμιοποιούνται, πόσο παραξενεύουν μεγαλώνοντας και ιδεολογικοποιούν τις ιδιορρυθμίες και την αναπηρία τους. Οι άντρες που παραμένουν στην εγωιστική αυτιστική ατομικότητά τους, καταντούν απελπισμένες υπάρξεις. Επιστήμονες, άνθρωποι των τεχνών, πετυχημένοι άνδρες που κρύφτηκαν πίσω από το μονοδιάστατο έργο τους, όταν τους πλησιάζεις νιώθεις την προσωπική τους μιζέρια.

Γράφει ο παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Καραγιάννης. 

Ένας νέος αποκτώντας την εμπειρία της πατρότητας αλλάζει φάση ζωής. Γνωρίζει και άλλες καταστάσεις, νέες εμπειρίες, αντί να εγκλωβίζεται στην παιδική ή εφηβική ηλικία με την αντίστοιχη ανωριμότητα. Εισέρχεται σε κατάσταση να νιώθει υπεύθυνος για κάποιον άλλο και επομένως μπαίνει στα δύσκολα. Αποσταθεροποιείται και έτσι ανακαλύπτει νέες προσωπικές του δεξιότητες που δεν τις είχε ανακαλύψει.

Ζει την έκπληξη που προσφέρει η ζωή που αναπτύσσεται. Είναι μια μοναδική εκπληκτική εμπειρία να ζεις ένα πλασματάκι που βρίσκεται ανυπεράσπιστο στα χέρια σου, να εξελίσσεται σε ένα αυτοδύναμο ανεξάρτητο άνθρωπο. Ενδιάμεσα να ζεις το πρώτο χαμόγελο, τα πρώτα βήματα, τις πρώτες λεξούλες, την είσοδό του στο σχολείο, τις εμπειρίες του από τα σπορ και τις καλλιτεχνικές του επιδόσεις, την εφηβεία του, τα ερωτικά του σκιρτήματα, την ακαδημαϊκή του πρόοδο, την ανεξαρτησία του και την ωριμότητά του. Η διαφορετικότητα του κάθε παιδιού, προσφέρει και την δυνατότητα αξιοποίησης των διαφορετικών του πλευρών. Κάθε παιδί είναι αφορμή για διαφορετικό τρόπο σχέσης που ταυτόχρονα είναι και πηγή ανάδειξης διαφορετικών πλευρών της προσωπικότητας του πατέρα.

Η πατρότητα προσφέρει σε έναν νέο άνδρα την δυνατότητα του να κατανοήσει τον δικό του πατέρα. Επιτρέπει την αναθεώρηση κάποιων αντιλήψεων για την στάση του και επομένως προσφέρει και την δημιουργία μιας ενήλικης σχέσης μαζί του. Ταυτόχρονα όμως, η νέα στάση προσφέρει μια λειτουργική αυτογνωσία και συνεπώς την εμπέδωση της δίκης του ψυχικής υγείας.

Αλλαγή εποχής. Ο πατέρας που ενδιαφέρεται να κρατά ζωντανή την σχέση με τα παιδιά του, είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τα νέα δεδομένα της νέας εποχής και να παράγει αξιόπιστα πρότυπα. Επομένως υπερασπίζεται τις σημαντικές του αξίες που θέλει να προσφέρει στα παιδιά του και παραμερίζει κάποια επιμέρους στερεότυπα της δικής του εποχής.

Ο νέος άντρας που επιλέγει την πατρότητα είναι εκείνος που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος της επιλογής του στη σύγχρονη δύσκολη καθημερινότητα. Δεν θα γίνει μπαμπάς, ένα αντρικό κακέκτυπο της μητρότητας, αλλά θα αναπτύξει την δική του άμεση προσωπική σχέση με τα παιδιά του. Ταυτόχρονα, θα ζήσει την μοναδική αίσθηση να νιώθει ότι η τρυφερότητα της σχέσης με τα παιδιά του, διαπερνά την όλη προσωπικότητά του και γίνεται αφορμή για την έκφραση και άλλων δημιουργικών δυνάμεων που δεν είχε απελευθερώσει.

Η πατρότητα δεν αποτελεί απλά ένα νέο ρόλο που ο νέος άντρας θα πρέπει να υπηρετήσει, αλλά μια συνταρακτική μεταμόρφωση της όλης προσωπικότητας. Όπως έλεγε μια πετυχημένη διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας που έδειχνε ένα νέο άντρα στο μαιευτήριο να λέει: Μέχρι τώρα ήμουν απλώς ο Νίκος. Τώρα είμαι πατέρας!

Γιατί τα παιδιά γίνονται επιθετικά στην εφηβεία;

Η κυρία Μαρία Πυρουνάκη-Λιωνή, Δρ. Κοινωνικής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτρια-Σύμβουλος, συνεργάτιδα του Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων, μας εισάγει στον άγνωστο αλλά γεμάτο σφρίγος,

Τι κινδύνους κρύβουν οι διαδικτυακές φιλίες των παιδιών;

Η κυρία Βιργινία Φισούν, κλινική ψυχολόγος, M.Sc και ο κ. Γιώργος Φλώρος, ψυχίατρος, μας μιλούν για τους κινδύνους που ενδέχεται να κρύβουν οι διαδικτυακές φιλίες των παιδιών που αυξάνουν και πληθύνονται σήμερα στις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και επισημαίνουν τον σημαντικό ρόλο των γονιών στην προστασία των παιδιών.

   

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς  για το Διαδίκτυο και την προστασία του παιδιού τους;
Με την ίδια ευκολία που μπορούν να δουν τα παιδιά χρήσιμες και διασκεδαστικές ιστοσελίδες, μπορούν να έχουν πρόσβαση και σε ιστοσελίδες με ανεπιθύμητο περιεχόμενο. Συνεπώς, εάν δεν έχει εγκατασταθεί στον ηλεκτρονικό υπολογιστή κάποιο σύστημα φιλτραρίσματος,που μπλοκάρει για παράδειγμα χυδαίες λέξεις ή εικόνες, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα παιδιά έχουν απεριόριστες δυνατότητες μέσω του Διαδικτύου. Επίσης τα παιδιά μπορούν να μιλήσουν πολύ εύκολα και απλά με αγνώστους, ειδικά μέσω τωνchat rooms. Όπως στους δημόσιους χώρους,έτσι και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να τα προσεγγίσει κάποιος που μπορεί να τα βλάψει.
Τι μέτρα μπορούν να λάβουν οι γονείς;
Προτού τα παιδιά αρχίσουν να εξερευνούν το διαδίκτυο, καλό θα είναι να βεβαιωθεί κανείς πως καταλαβαίνουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν και είναι σημαντικό αυτό να γίνει όταν τα παιδιά είναι ακόμα σε μικρή ηλικία.
Ένας τρόπος είναι να καθίσουν οι γονείς με τα παιδιά και να προδιαγράψουν από κοινού έναν οικογενειακό κώδικα συμπεριφοράς στον οποίο θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι.
Μπορεί να δημιουργηθεί ένα είδος συμβολαίου διαφορετικό για κάθε παιδί στην οικογένεια, με κανόνες χρήσης του διαδικτύου κατάλληλους για την ηλικία του. Επιπλέον είναι σημαντικό ο γονιός να παρακολουθεί, εν γνώσει του παιδιού του, σε τακτά χρονικά διαστήματα την επισκεψιμότητα του παιδιού του στις διάφορες ιστοσελίδες και να ελέγχει εάν το παιδί του μπαίνει σε ιστοσελίδες που δεν αντιστοιχούν στην ηλικία του.
Σε ποια ηλικία επιτρέπεται  η διαδικτυακή επικοινωνία;

Η ενδεδειγμένη ηλικία για τέτοιου είδους επικοινωνία είναι η ηλικία του γυμνασίου και μετά. Σε κάθε περίπτωση προϋποθέτει ωστόσο ότι οι γονείς έχουν βοηθήσουν τα παιδιά τους να καταλάβουν πως μία ιστοσελίδα που μπορεί να δημιουργήσουν, είναι εμφανής και επισκέψιμη όχι μόνο σε φίλους και γνωστούς, αλλά και σε άγνωστους, επομένως θα πρέπει τα παιδιά να είναι πολύ προσεχτικά στο τι γράφουν και τι στοιχεία παρουσιάζουν για τον εαυτό τους ή και για άλλους.
Οι γονείς επίσης είναι σημαντικό να μιλήσουν στα παιδιά τους για τους ηθικούς κανόνες που πρέπει να διέπουν την διαδικτυακή τους επικοινωνία, οι οποίοι είναι αντίστοιχοι με αυτούς της πραγματικής επικοινωνίας όπως ο σεβασμός του άλλου, η ευγένεια,  η κατανόηση και η αποδοχή.Πρέπει να τους εξηγούν με ήρεμο και πειστικό τρόπο ότι οι διαδικτυακοί φίλοι μπορεί να μην είναι αυτό που υποστηρίζουν πως είναι.
Τέλος, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μάθουν και να αποδεχτούν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να συναντούν άτομα που γνώρισαν μέσω του Διαδικτύου, εκτός και αν συνοδεύονται από τους γονείς σε δημόσιο χώρο. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά ότι δεν πρέπει να δίνουν ποτέ τη διεύθυνσή τους ή το όνομα του σχολείου τους.

Πώς μεταμορφώνει έναν νέο άνδρα η πατρότητα;

Οι άντρες που αρνήθηκαν την πατρότητα, δεν παίρνουν είδηση πόσο μουμιοποιούνται, πόσο παραξενεύουν μεγαλώνοντας και ιδεολογικοποιούν τις ιδιορρυθμίες και την αναπηρία τους. Οι άντρες που παραμένουν στην εγωιστική αυτιστική ατομικότητά τους, καταντούν απελπισμένες υπάρξεις. Επιστήμονες, άνθρωποι των τεχνών, πετυχημένοι άνδρες που κρύφτηκαν πίσω από το μονοδιάστατο έργο τους, όταν τους πλησιάζεις νιώθεις την προσωπική τους μιζέρια.

Γράφει ο παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Καραγιάννης. 

Ένας νέος αποκτώντας την εμπειρία της πατρότητας αλλάζει φάση ζωής. Γνωρίζει και άλλες καταστάσεις, νέες εμπειρίες, αντί να εγκλωβίζεται στην παιδική ή εφηβική ηλικία με την αντίστοιχη ανωριμότητα. Εισέρχεται σε κατάσταση να νιώθει υπεύθυνος για κάποιον άλλο και επομένως μπαίνει στα δύσκολα. Αποσταθεροποιείται και έτσι ανακαλύπτει νέες προσωπικές του δεξιότητες που δεν τις είχε ανακαλύψει.

Ζει την έκπληξη που προσφέρει η ζωή που αναπτύσσεται. Είναι μια μοναδική εκπληκτική εμπειρία να ζεις ένα πλασματάκι που βρίσκεται ανυπεράσπιστο στα χέρια σου, να εξελίσσεται σε ένα αυτοδύναμο ανεξάρτητο άνθρωπο. Ενδιάμεσα να ζεις το πρώτο χαμόγελο, τα πρώτα βήματα, τις πρώτες λεξούλες, την είσοδό του στο σχολείο, τις εμπειρίες του από τα σπορ και τις καλλιτεχνικές του επιδόσεις, την εφηβεία του, τα ερωτικά του σκιρτήματα, την ακαδημαϊκή του πρόοδο, την ανεξαρτησία του και την ωριμότητά του. Η διαφορετικότητα του κάθε παιδιού, προσφέρει και την δυνατότητα αξιοποίησης των διαφορετικών του πλευρών. Κάθε παιδί είναι αφορμή για διαφορετικό τρόπο σχέσης που ταυτόχρονα είναι και πηγή ανάδειξης διαφορετικών πλευρών της προσωπικότητας του πατέρα.

Η πατρότητα προσφέρει σε έναν νέο άνδρα την δυνατότητα του να κατανοήσει τον δικό του πατέρα. Επιτρέπει την αναθεώρηση κάποιων αντιλήψεων για την στάση του και επομένως προσφέρει και την δημιουργία μιας ενήλικης σχέσης μαζί του. Ταυτόχρονα όμως, η νέα στάση προσφέρει μια λειτουργική αυτογνωσία και συνεπώς την εμπέδωση της δίκης του ψυχικής υγείας.

Αλλαγή εποχής. Ο πατέρας που ενδιαφέρεται να κρατά ζωντανή την σχέση με τα παιδιά του, είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τα νέα δεδομένα της νέας εποχής και να παράγει αξιόπιστα πρότυπα. Επομένως υπερασπίζεται τις σημαντικές του αξίες που θέλει να προσφέρει στα παιδιά του και παραμερίζει κάποια επιμέρους στερεότυπα της δικής του εποχής.

Ο νέος άντρας που επιλέγει την πατρότητα είναι εκείνος που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος της επιλογής του στη σύγχρονη δύσκολη καθημερινότητα. Δεν θα γίνει μπαμπάς, ένα αντρικό κακέκτυπο της μητρότητας, αλλά θα αναπτύξει την δική του άμεση προσωπική σχέση με τα παιδιά του. Ταυτόχρονα, θα ζήσει την μοναδική αίσθηση να νιώθει ότι η τρυφερότητα της σχέσης με τα παιδιά του, διαπερνά την όλη προσωπικότητά του και γίνεται αφορμή για την έκφραση και άλλων δημιουργικών δυνάμεων που δεν είχε απελευθερώσει.

Η πατρότητα δεν αποτελεί απλά ένα νέο ρόλο που ο νέος άντρας θα πρέπει να υπηρετήσει, αλλά μια συνταρακτική μεταμόρφωση της όλης προσωπικότητας. Όπως έλεγε μια πετυχημένη διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας που έδειχνε ένα νέο άντρα στο μαιευτήριο να λέει: Μέχρι τώρα ήμουν απλώς ο Νίκος. Τώρα είμαι πατέρας!

Γιατί τα παιδιά γίνονται επιθετικά στην εφηβεία;

Η κυρία Μαρία Πυρουνάκη-Λιωνή, Δρ. Κοινωνικής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτρια-Σύμβουλος, συνεργάτιδα του Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων, μας εισάγει στον άγνωστο αλλά γεμάτο σφρίγος,