Το παιδί έχει όντως κάποια ανάγκη ρεαλιστική που δεν έχει γίνει αντιληπτή από τους γονείς ή αυτοί το έχουν αγνοήσει αυτό και τις ανάγκες του γιατί ήταν απασχολημένοι. Κάτι μπορεί να τους έχει ξεφύγει. Το παιδί προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να ακουστεί και να προκαλέσει την προσοχή ώστε να καλύψει της ανάγκες του. Άρα οι γονείς πρέπει σε αυτή να ενεργοποιηθούν και να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τι συμβαίνει και να προσπαθήσουν να καλύψουν τις ανάγκες του παιδιού τους.

Πρόταση για τους μικρούς μας φίλους : Παιχνιδο-μαγειρέματα

Το ΔΑΔ που μας λέει η κυρία έχει να κάνει με συγκεκριμένα με σύνδρομο Άσπεργκερ, με αυτισμό και διαταραχή αποδιοργανωτική της παιδικής ηλικίας. Τι έχει κινητοποιήσει την αναγνώστριά μας και ψάχνει αυτές τις διαταραχές; Μήπως θα έπρεπε να ζητήσει τη γνώμη ενός ειδικού για όλα αυτά που αναζητά; Είναι αρκετά σοβαρά όλα αυτά τα ζητήματα.

Το έντονο σχολικό πρόγραμμα και ο ρυθμός που επιβάλλει, συχνά στερούν από τα παιδιά τη χαρά που προσφέρει η ανάγνωση ενός παιδικού βιβλίου. Το παιδάκι που τρέχει από το σχολείο στα ιδιαίτερα κι έχει να μελετήσει και να κάνει εργασίες στο σπίτι για την άλλη μέρα ζει ένα κουραστικό σχολικό πρόγραμμα, το οποίο συνήθως εξισώνει την έννοια του βιβλίου με τη μελέτη και τη σκληρή δουλειά.

Είναι Δευτέρα πρωί, ώρα για πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το σχολείο. Όμως, αντί να σηκωθεί και ν' αρχίσει να ετοιμάζεται για το σχολείο, το παιδί σας παραμένει στο κρεβάτι, κουκουλώνεται και διαμαρτύρεται ότι το πονάει το κεφάλι του, η κοιλιά του, ότι έχει ζαλάδα ή τάση προς εμετό ή κάτι παρόμοιο.

<p style="text-align: justify;"><strong>Το πορτρέτο του υπερπροστατευτικού γονιού είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους: πρόκειται για το εκείνο το γονιό που

<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>Μπάσκετ, χορό, κολύμπι. Όλο και περισσότερα σπορ, όλο και νωρίτερα. Σπεύδουμε να γράψουμε στα γυμναστήρια τα

Η σχολική εργασία την οποία καλείται ο μαθητής να ολοκληρώσει στο σπίτι του αποτελεί σε αρκετές περιπτώσεις ένα δύσκολο θέμα χειρισμού για τουςγονείς και κατ’ επέκταση και για το ίδιο το παιδί. Οι λόγοι για τους οποίους πιθανόν να συμβαίνει η κατάσταση αυτή είναι πολλοί. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η κατ’ οίκον σχολική εργασία είναι υπερβολική και ως αποτέλεσμα του τεράστιού της όγκου ο μαθητής στερείται από το να συμμετέχει σε ευχάριστες δραστηριότητες, όπως είναι το παιγνίδι,

Σε περίπτωση όμως που το παιδί έσπασε το βάζο από απροσεξία, όχι αταξία και λυπηθεί και το ίδιο αμέσως για την πράξη του αυτή και ίσως ακόμα αρχίσει να κλαίει, τότε μαζεύουμε τα σπασμένα κομμάτια του βάζου και μιλάμε με αγάπη στο παιδί συμμεριζόμενοι τη δική του λύπη. Βεβαιωνόμαστε επίσης πως δεν θα ξαναβάλουμε ακριβό βάζο «σε επικίνδυνη» θέση!

«Αφού το παιδί μου είναι τόσο έξυπνο γιατί δεν τα πάει καλά με τα μαθήματα και μισεί το διάβασμα; Μήπως είναι τεμπέλης;» Αυτό είναι ένα σύνηθες ερώτημα που εξέφραζαν πολύ συχνά οι γονείς στο παρελθόν γιατί δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τη δυσανάλογη σχέση της εξυπνάδας του παιδιού τους με τη σχολική του επίδοση. Στις μέρες μας όμως πολλοί είναι οι γονείς που γνωρίζουν πως χρειάζεται να ψάξουν περισσότερο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους και να μην τα αποδίδουν όλα στην τεμπελιά.