Ορισμένες φορές ασθενείς μου μιλούν για κάποιο συναίσθημά τους που μπορεί να είναι φόβος, θυμός, θλίψη, νοσταλγία, αγάπη αναστάτωση ή κάτι άλλο. Αν ρωτήσω «Με ποιον τρόπο νιώθεις αυτό το συναίσθημα» πιθανότατα θα μου μιλήσουν για το σφίξιμο στο σαγόνι τους, την αναταραχή στο στομάχι τους ή τον πόνο στην καρδιά τους.
Καταρχήν θα πρέπει να δεχτούν ότι το στρες είναι φυσιολογικό κομμάτι της ζωής και ότι κανείς θα πρέπει να μάθει να το ελέγχει και να το κρατά σε χαμηλά επίπεδα και όχι να προσπαθεί (μάταια) να το αποφύγει.
Το βασικότερο είναι να μπορεί η γυναίκα να έχει περιόδους ηρεμίας, ώστε να γεμίζει τις μπαταρίες της. Όταν το στρες είναι τέτοιο που πρόκειτα να διαρκέσει για κάποιο χρονικό διάστημα (πχ μεγάλωμα μωρού, φροντίδα άρρωστου ηλικιωμένου γονιού), η γυναίκα θα πρέπει οπωσδήποτε να βρει χρόνο για τον εαυτό της και τα ενδιαφέροντά της.
Έχοντας μελετήσει τα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σας για το κοινωνικό άγχος θα ήθελα να μάθω πως μπορεί κανείς να ελέγξει την ένταση που αισθάνεται όταν βρίσκεται σε πολυσύχναστα μέρη καθώς κ το άγχος που βιώνει όταν πρόκειται να γνωρίσει καινούρια πρόσωπα.
Στη σύγχρονη εποχή, μικροί και μεγάλοι παραπονιούνται ότι έχουν στρες, που τους βασανίζει κυρίως για μεγάλα και σημαντικά, αλλά και για μικρά και ασήμαντα προβλήματα της καθημερινότητας.
Άνθρωποι που βρίσκονται υπό συνεχή πίεση είναι πιο ευάλωτοι σε οτιδήποτε, από ένα κρυολόγημα έως υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή νόσο. Αν και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιμετωπιστεί, μια στρατηγική είναι να καταπολεμήσετε το άγχος με τη βοήθεια τροφών για καλύτερη διάθεση.
Αν αυτή η κατάσταση διαρκέσει πάνω από τρεις εβδομάδες πρέπει να πάει σε έναν ειδικό γιατρό. Και γι αυτές τις περιπτώσεις ο ειδικός γιατρός είναι συνήθως ο ψυχίατρος. Αυτός θα προτείνει την κατάλληλη θεραπεία για να ανακουφιστεί αυτή η γυναίκα και να νιώσει καλύτερα.Μπορεί να χρειαστεί και συμβουλευτική ψυχοθεραπευτική ίσως και φαρμακευτική αγωγή.
Οι ερευνητές Holmes και Rahe το 1967 δημιούργησαν μια λίστα γεγονότων που μπορεί να συμβούν στη ζωή ενός ανθρώπου και να του προκαλέσουν ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στρες. Ιδιαίτερα τα γεγονότα αυτά που τοποθετούνται υψηλότερα στη βαθμολογική κλίμακα είναι ικανά να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου.
Οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές, όπως στο να οδηγήσει το άτομο στην αυτοκτονία, τη βία και το έμφραγμα, σύμφωνα με τις απόψεις επιστημόνων που ακούστηκαν στη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου INTERSTRESS.
Αναγνωστριά μας αναρωτιέται: Καθημερινά έχω μόνιμο άγχος και φοβίες. Νιώθω να πνίγομαι και έχω συχνά πονοκεφάλους. Σκέφτομαι συνέχεια αρνητικά πράγματα και ότι όλα είναι μαύρα ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Πώς μπορώ να αλλάξω; Κωνσταντίνα Αγαπητή αναγνώστρια απευθύναμε το ερώτημά σας στην συνεργάτιδά μας, Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγο.
Με λένε Αρετή και είαι 31 ετών. Παθαίνω συνέχεια ταχυπαλμία, πλάκωμα στο στήθος και δεν μπορώ να αναπνεύσω. Η πρώτη φορά που μου είχε συμβεί ήταν πριν 11 χρόνια, ξαφνικά εκεί που καθόμουν και έπινα με παρέα το καφεδάκι μου. Ξαφνικά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, κόπηκε η αναπνοή μου. Και τη δεύτερη στο λεωφορείο δεν είχα αέρα… από τότε δεν ξαναμπήκα σε λεωφορείο ποτέ. Πήγα κατευθείαν στο κέντρο υγείας και διέγνωσαν έντονο άγχος. Παρακαλώ δώστε μου μια γνώμη είναι η πρώτη φορά που γράφω για το πρόβλημά μου. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Ορισμένες φορές ασθενείς μου μιλούν για κάποιο συναίσθημά τους που μπορεί να είναι φόβος, θυμός, θλίψη, νοσταλγία, αγάπη αναστάτωση ή κάτι άλλο. Αν ρωτήσω «Με ποιον τρόπο νιώθεις αυτό το συναίσθημα» πιθανότατα θα μου μιλήσουν για το σφίξιμο στο σαγόνι τους, την αναταραχή στο στομάχι τους ή τον πόνο στην καρδιά τους.
Καταρχήν θα πρέπει να δεχτούν ότι το στρες είναι φυσιολογικό κομμάτι της ζωής και ότι κανείς θα πρέπει να μάθει να το ελέγχει και να το κρατά σε χαμηλά επίπεδα και όχι να προσπαθεί (μάταια) να το αποφύγει.
Το βασικότερο είναι να μπορεί η γυναίκα να έχει περιόδους ηρεμίας, ώστε να γεμίζει τις μπαταρίες της. Όταν το στρες είναι τέτοιο που πρόκειτα να διαρκέσει για κάποιο χρονικό διάστημα (πχ μεγάλωμα μωρού, φροντίδα άρρωστου ηλικιωμένου γονιού), η γυναίκα θα πρέπει οπωσδήποτε να βρει χρόνο για τον εαυτό της και τα ενδιαφέροντά της.
Έχοντας μελετήσει τα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σας για το κοινωνικό άγχος θα ήθελα να μάθω πως μπορεί κανείς να ελέγξει την ένταση που αισθάνεται όταν βρίσκεται σε πολυσύχναστα μέρη καθώς κ το άγχος που βιώνει όταν πρόκειται να γνωρίσει καινούρια πρόσωπα.
Στη σύγχρονη εποχή, μικροί και μεγάλοι παραπονιούνται ότι έχουν στρες, που τους βασανίζει κυρίως για μεγάλα και σημαντικά, αλλά και για μικρά και ασήμαντα προβλήματα της καθημερινότητας.
Άνθρωποι που βρίσκονται υπό συνεχή πίεση είναι πιο ευάλωτοι σε οτιδήποτε, από ένα κρυολόγημα έως υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή νόσο. Αν και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιμετωπιστεί, μια στρατηγική είναι να καταπολεμήσετε το άγχος με τη βοήθεια τροφών για καλύτερη διάθεση.
Αν αυτή η κατάσταση διαρκέσει πάνω από τρεις εβδομάδες πρέπει να πάει σε έναν ειδικό γιατρό. Και γι αυτές τις περιπτώσεις ο ειδικός γιατρός είναι συνήθως ο ψυχίατρος. Αυτός θα προτείνει την κατάλληλη θεραπεία για να ανακουφιστεί αυτή η γυναίκα και να νιώσει καλύτερα.Μπορεί να χρειαστεί και συμβουλευτική ψυχοθεραπευτική ίσως και φαρμακευτική αγωγή.
Οι ερευνητές Holmes και Rahe το 1967 δημιούργησαν μια λίστα γεγονότων που μπορεί να συμβούν στη ζωή ενός ανθρώπου και να του προκαλέσουν ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στρες. Ιδιαίτερα τα γεγονότα αυτά που τοποθετούνται υψηλότερα στη βαθμολογική κλίμακα είναι ικανά να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου.
Οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές, όπως στο να οδηγήσει το άτομο στην αυτοκτονία, τη βία και το έμφραγμα, σύμφωνα με τις απόψεις επιστημόνων που ακούστηκαν στη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου INTERSTRESS.
Αναγνωστριά μας αναρωτιέται: Καθημερινά έχω μόνιμο άγχος και φοβίες. Νιώθω να πνίγομαι και έχω συχνά πονοκεφάλους. Σκέφτομαι συνέχεια αρνητικά πράγματα και ότι όλα είναι μαύρα ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Πώς μπορώ να αλλάξω; Κωνσταντίνα Αγαπητή αναγνώστρια απευθύναμε το ερώτημά σας στην συνεργάτιδά μας, Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγο.
Με λένε Αρετή και είαι 31 ετών. Παθαίνω συνέχεια ταχυπαλμία, πλάκωμα στο στήθος και δεν μπορώ να αναπνεύσω. Η πρώτη φορά που μου είχε συμβεί ήταν πριν 11 χρόνια, ξαφνικά εκεί που καθόμουν και έπινα με παρέα το καφεδάκι μου. Ξαφνικά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, κόπηκε η αναπνοή μου. Και τη δεύτερη στο λεωφορείο δεν είχα αέρα… από τότε δεν ξαναμπήκα σε λεωφορείο ποτέ. Πήγα κατευθείαν στο κέντρο υγείας και διέγνωσαν έντονο άγχος. Παρακαλώ δώστε μου μια γνώμη είναι η πρώτη φορά που γράφω για το πρόβλημά μου. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.