Οικογένεια

Επιδόσεις σε εξετάσεις: Ζήτημα εξυπνάδας ή αυτοεκτίμησης;

Ο Tomas Chamorro-Premuzic, ψυχολόγος που ηγήθηκε της έρευνας που διεξήχθη στο Goldsmiths University του Λονδίνου, υποστηρίζει ότι η διανοητική αυτοπεποίθηση είναι ανεξάρτηση από την πραγματική ευφυία και ότι οι γενετικές διαφορές που έχουμε σε αυτόν τον τομέα αυτοπεποίθησης μπορούν ακόμα και να καθορίσουν τί βαθμούς θα πάρουμε στο σχολείο.

Το παιδί έχει άγχος με τις εξετάσεις, τι να κάνω;

Με απλά λόγια, το άγχος των εξετάσεων περιγράφει συναισθήματα νευρικότητας, ταραχής, ανησυχίας και μια εμμονή με τις εξετάσεις. Τα διανοητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία συγκέντρωσης, ανησυχία, επικέντρωση των σκέψεων γύρω από τις εξετάσεις, τους βαθμούς και την επιτυχία ή αποτυχία.

Φοβάσαι συνέχεια ότι το παιδί θα πάθει κακό; Πώς να ηρεμήσεις

Αυτό έρχεται με το πακέτο «γονιός»! Όταν φωνάζουμε στο παιδί μας με αγωνία «Πρόσεχε!» στο μυαλό μας έχουμε την πράξη μας αυτή ως ένδειξη αγάπης, νοιαξίματος και φροντίδας. Δυστυχώς, όμως το μήνυμα που καταλήγουμε να δώσουμε στο παιδί είναι ότι ο κόσμος γύρω του είναι γεμάτος παγίδες, δεν υπάρχει σιγουριά και ασφάλεια πουθενά, και ότι δεν πιστεύουμε στις δυνάμεις του παιδιού μας και ότι θα τα καταφέρει.

Πώς θα πείσω το παιδί μου να ασχοληθεί με τα σπορ;

Καλημερα σας. Θα ηθελα να ρωτησω για τους φοβους που εχει ο γιος μου. Ειναι 10 ετων και φοβαται να τρεξεινα κανει ποδηλατο να παιξει μπαλα και γενικα οτι εχει σχεση με αθληση. Και ειναι και λιγο παχουλος. Αν μπορουσατε να με βοηθησετε θα το εκτιμουσα ιδιαιτερα. Ευχαριστω.

Εξετάσεις: Όταν το παιδί περνά στην επαρχία

Καλησπέρα σας το παιδί μου ετοιμάζεται για πανελλαδικές εξετάσεις. Γενικά είναι πολύ κλειστός νέος και δεν έχει μάθει να αναλαμβάνει πέρα από το διάβασμα τις ευθύνες της ζωής. Θέλω πολύ μέσα μου να σπουδάσει επαρχία για να γίνει πιο ανεξάρτητος αλλά δεν τον βλέπω να το επιθυμεί μάλλον θα έλεγα το φοβάται.

Ο φόβος του μαθητή πριν τις εξετάσεις: Πώς αντιμετωπίζεται;

Η εποχή των εξετάσεων προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος στους μαθητές και στις μαθήτριες. Διαφορετικές θεωρητικές σχολές προσδιορίζουν τις πηγές του άγχους σε ασυνείδητα ένστικτα (Freud), συμπεριφορά και περιβάλλον (Skinner), κοινωνική μάθηση (Bandura), γνωστικούς παράγοντες (Beck). Το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μπροστά σε μια δύσκολη ή επικίνδυνη κατάσταση.

Τα όρια και η σημασία στο μεγάλωμα των παιδιών σήμερα

Η ζωή σε μια οργανωμένη κοινωνία έχει όρια και κανόνες, προκειμένου τα μέλη της να συμβιώνουν αρμονικά, σε ένα περιβάλλον συναισθηματικά και ψυχολογικά ασφαλές και κοινωνικά σταθερό. Τα όρια μας προστατεύουν και μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια. Αυτή βέβαια η πλευρά τους τείνει να παραγνωρίζεται, καθώς αυτό που συνήθως υπερισχύει είναι το γεγονός ότι μας δυσκολεύουν και μας περιορίζουν.

Πρέπει οι γονείς να ανακατεύονται στα αισθηματικά των παιδιών;

Είμαι 26 ετών, έχω ζήσει αρκετά μόνη μου πσουδάζοντας στην επαρχία και αισθάνομαι ότι είμαι ένα ώριμο και ανεξάρτητο άτομο που μπορεί να τα καταφέρει στη ζωή. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η ανασφάλεια των γονιών μου, από τότε που επέστρεψα στο πατρικό μου σπίτι και μένω εκεί μέχρι να βρω δουλειά ανακατεύονται συνέχεια στη ζωή μου και κυρίως στις σχέσεις μου. Συνέχεια με αποθαρρύνουν λέγοντάς μου αυτός δεν κάνει για σένα, δίνουν συνέχεια τις συμβουλές τους αλλά συχνά ξεπερνούν τα όρια και θέλουν να γίνεται το δικό τους. Και όμως εγώ νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω και έχω καλά κριτήρια επιλογής των ανθρώπων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι σωστό οι γονείς να μπλέκονται στα αισθηματικά μου;

Επιδόσεις σε εξετάσεις: Ζήτημα εξυπνάδας ή αυτοεκτίμησης;

Ο Tomas Chamorro-Premuzic, ψυχολόγος που ηγήθηκε της έρευνας που διεξήχθη στο Goldsmiths University του Λονδίνου, υποστηρίζει ότι η διανοητική αυτοπεποίθηση είναι ανεξάρτηση από την πραγματική ευφυία και ότι οι γενετικές διαφορές που έχουμε σε αυτόν τον τομέα αυτοπεποίθησης μπορούν ακόμα και να καθορίσουν τί βαθμούς θα πάρουμε στο σχολείο.

Το παιδί έχει άγχος με τις εξετάσεις, τι να κάνω;

Με απλά λόγια, το άγχος των εξετάσεων περιγράφει συναισθήματα νευρικότητας, ταραχής, ανησυχίας και μια εμμονή με τις εξετάσεις. Τα διανοητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία συγκέντρωσης, ανησυχία, επικέντρωση των σκέψεων γύρω από τις εξετάσεις, τους βαθμούς και την επιτυχία ή αποτυχία.

Φοβάσαι συνέχεια ότι το παιδί θα πάθει κακό; Πώς να ηρεμήσεις

Αυτό έρχεται με το πακέτο «γονιός»! Όταν φωνάζουμε στο παιδί μας με αγωνία «Πρόσεχε!» στο μυαλό μας έχουμε την πράξη μας αυτή ως ένδειξη αγάπης, νοιαξίματος και φροντίδας. Δυστυχώς, όμως το μήνυμα που καταλήγουμε να δώσουμε στο παιδί είναι ότι ο κόσμος γύρω του είναι γεμάτος παγίδες, δεν υπάρχει σιγουριά και ασφάλεια πουθενά, και ότι δεν πιστεύουμε στις δυνάμεις του παιδιού μας και ότι θα τα καταφέρει.

Πώς θα πείσω το παιδί μου να ασχοληθεί με τα σπορ;

Καλημερα σας. Θα ηθελα να ρωτησω για τους φοβους που εχει ο γιος μου. Ειναι 10 ετων και φοβαται να τρεξεινα κανει ποδηλατο να παιξει μπαλα και γενικα οτι εχει σχεση με αθληση. Και ειναι και λιγο παχουλος. Αν μπορουσατε να με βοηθησετε θα το εκτιμουσα ιδιαιτερα. Ευχαριστω.

Εξετάσεις: Όταν το παιδί περνά στην επαρχία

Καλησπέρα σας το παιδί μου ετοιμάζεται για πανελλαδικές εξετάσεις. Γενικά είναι πολύ κλειστός νέος και δεν έχει μάθει να αναλαμβάνει πέρα από το διάβασμα τις ευθύνες της ζωής. Θέλω πολύ μέσα μου να σπουδάσει επαρχία για να γίνει πιο ανεξάρτητος αλλά δεν τον βλέπω να το επιθυμεί μάλλον θα έλεγα το φοβάται.

Ο φόβος του μαθητή πριν τις εξετάσεις: Πώς αντιμετωπίζεται;

Η εποχή των εξετάσεων προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος στους μαθητές και στις μαθήτριες. Διαφορετικές θεωρητικές σχολές προσδιορίζουν τις πηγές του άγχους σε ασυνείδητα ένστικτα (Freud), συμπεριφορά και περιβάλλον (Skinner), κοινωνική μάθηση (Bandura), γνωστικούς παράγοντες (Beck). Το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μπροστά σε μια δύσκολη ή επικίνδυνη κατάσταση.

Τα όρια και η σημασία στο μεγάλωμα των παιδιών σήμερα

Η ζωή σε μια οργανωμένη κοινωνία έχει όρια και κανόνες, προκειμένου τα μέλη της να συμβιώνουν αρμονικά, σε ένα περιβάλλον συναισθηματικά και ψυχολογικά ασφαλές και κοινωνικά σταθερό. Τα όρια μας προστατεύουν και μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια. Αυτή βέβαια η πλευρά τους τείνει να παραγνωρίζεται, καθώς αυτό που συνήθως υπερισχύει είναι το γεγονός ότι μας δυσκολεύουν και μας περιορίζουν.

Πρέπει οι γονείς να ανακατεύονται στα αισθηματικά των παιδιών;

Είμαι 26 ετών, έχω ζήσει αρκετά μόνη μου πσουδάζοντας στην επαρχία και αισθάνομαι ότι είμαι ένα ώριμο και ανεξάρτητο άτομο που μπορεί να τα καταφέρει στη ζωή. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η ανασφάλεια των γονιών μου, από τότε που επέστρεψα στο πατρικό μου σπίτι και μένω εκεί μέχρι να βρω δουλειά ανακατεύονται συνέχεια στη ζωή μου και κυρίως στις σχέσεις μου. Συνέχεια με αποθαρρύνουν λέγοντάς μου αυτός δεν κάνει για σένα, δίνουν συνέχεια τις συμβουλές τους αλλά συχνά ξεπερνούν τα όρια και θέλουν να γίνεται το δικό τους. Και όμως εγώ νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω και έχω καλά κριτήρια επιλογής των ανθρώπων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι σωστό οι γονείς να μπλέκονται στα αισθηματικά μου;