Real Life

Ροφήματα και τροφές που ανακουφίζουν από το άγχος

4 Σεπτεμβρίου, 2013

5 τροφές που καταπολεμούν το άγχος
Από μόνη της καμιά τροφή δεν έχει αγχολυτικές ιδιότητες. Αν δεν είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε το άγχος μας μια τροφή δεν θα μας το προσφέρει από μόνη της. Ωστόσο συγκεκριμένες θρεπτικές ουσίες που ανιχνεύονται σε τρόφιμα μπορούν σε ένα βαθμό να καθορίσουν την ποσότητα ουσιών που θα παραχθούν από τον εγκέφαλο και κατά συνέπεια να ρυθμίσουν τα επίπεδα άγχους.
Γράφει η εκπαιδευτική- συμβουλευτική ψυχολόγος, Δρ. Καλλιόπη Εμμανουηλίδου στο σύγγραμμα «Γυρίζω σελίδα στο

H έντονη ερωτική ζωή προκαλεί… κατάθλιψη;

4 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι περισσότεροι χαλαρώνουν όταν αφήνονται στην αγκαλιά του Μορφέα παρακολουθώντας τηλεόραση. Αλλοι πάλι επιδίδονται συχνά σε σεξουαλικά παιχνίδια καθώς- πέρα από τις… ορμές στις οποίες υπακούν- έχουν ακούσει και τους γιατρούς να λένε πως αυτό φτιάχνει τη διάθεση. Λάθος. Κατά κάποιο τρόπο τουλάχιστον, αφού όπως προκύπτει τώρα, οι προαναφερόμενες συνήθειες είναι ανάμεσα στις απρόσμενες πηγές κατάθλιψης.

Το άγχος και τα οικονομικά προβλήματα είναι οι γνωστοί παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον σε κατάθλιψη. Τώρα όμως οι γιατροί προειδοποιούν πως μπορεί εν αγνοία του κάποιος να οδηγεί τον εαυτό του σε αυτό το «σκοτεινό» μονοπάτι. Αυτές είναι λοιπόν μερικοί από τους πιο απρόσμενους παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα κατάθλιψης.

Πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό: Συμβουλές για γονείς

3 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι δυσκολίες της πρώτης μέρας στον παιδικό σταθμό
Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό αποτελεί για το μικρό παιδί έναν από τους σημαντικότερους αποχωρισμούς στη ζωή του. Αποχωρισμός σημαίνει απώλεια και κάθε παιδί νοηματοδοτεί την απώλεια αυτή με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ανάλογα με την προσωπικότητα και τα βιώματά του. Το παιδί αποχωρίζεται τη μητέρα του, τον πατέρα του, τις σημαντικές σταθερές «φιγούρες» στο σπίτι του, τον χώρο του.
Καλείται τώρα να δημιουργήσει νέες σχέσεις, με τη δασκάλα του, τα άλλα παιδιά, τον χώρο του σχολείου, να ενταχθεί σε ομάδες, να μάθει να προσαρμόζεται σε κανόνες. Καλείται να μην αναζητά σώνει και καλά την αγάπη και την αναγνώριση μέσα από την ύπαρξή του και μόνο, αλλά και μέσα από αυτά που θα πράττει.
Με λίγα λόγια, το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα, πιο απαιτητική. Πιο απρόβλεπτη.
Αυτή η πρώτη συνάντηση με το μη αναμενόμενο μεταμορφώνεται σε ένα σημαντικό στοίχημα για το παιδί. Αν το διαχειριστεί αποτελεσματικά, θα καταφέρει να διεκδικήσει την αυτονομία που δικαιούται.
Κάθε διεκδίκηση, ανεξάρτητα από την έκβασή της, συμβάλλει και σε μια απομάκρυνση από στάσεις που έχουν να κάνουν με απάθεια, παθητικότητα, ετεροπροσδιορισμούς. Φόβος, αίσθημα ανασφάλειας, κλάμα, πανικός, αγωνία, υπερδιέγερση, προσκόλληση στον γονιό για διαβεβαίωση, είναι μερικές πρώτες αντιδράσεις που θεωρούνται φυσιολογικές για ένα παιδί, κατά τις πρώτες εβδομάδες προσαρμογής του στον παιδικό σταθμό.
Βέβαια, οι αντιδράσεις του παιδιού είναι εναρμονισμένες και με τις στάσεις και τα συναισθήματα των γονιών όσον αφορά τον τρόπο που βιώνουν οι ίδιοι τον αποχωρισμό από το παιδί τους, καθώς και με την πίστη τους στις ικανότητες του παιδιού.

"Κατάθλιψη" του φθινοπώρου: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;

3 Σεπτεμβρίου, 2013

Υποψήφια Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι και καλωσορίζοντας το φθινόπωρο, έχουμε παρατηρήσει πως οι περισσότεροι «πέφτουμε ψυχολογικά». Η διάθεσή μας αλλάζει, δεν είμαστε το ίδιο ευδιάθετοι, ενώ πολλές φορές δεν έχουμε όρεξη να εμπλακούμε σε καθημερινές δραστηριότητες ή διεκπεραιώνουμε τις υποχρεώσεις μας με πιο αργό ρυθμό.Έχουμε αναρωτηθεί όμως τι είναι αυτό και γιατί μας συμβαίνει; Γράφει η Ρόζα Λάιους, Ψυχολόγος, Υποψήφια M.S.c. Κλινικής Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών Υποψήφια Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς.

Τι μαρτυρούν οι ζωγραφιές των παιδιών για την ψυχολογία τους;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι παιδικές ζωγραφιές εκτός από δημιουργική έκφραση αποτελούν κι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διερεύνηση της συναισθηματικής, ψυχικής και νοητικής κατάστασης των παιδιών.

Τα παιδιά -κυρίως στην προσχολική ηλικία- ζωγραφίζουν πολύ, κι αυτό επειδή οι ζωγραφιές τους είναι ένας από τους κύριους τρόπους έκφρασης. Οι εικόνες αυτές είναι πολύ χρήσιμες για να εκτιμήσουμε τη νοητική και τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, να καταλάβουμε τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, όσα το προβληματίζουν, ή απλώς όσα βλέπει και παρατηρεί γύρω του.

Ζωγράφοι ετών 1,5
Για τα πολύ μικρά παιδιά το μολύβι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Όταν τους δείξουμε και καταλάβουν ότι μπορεί να κάνει σημάδια, αρχίζουν να το χρησιμοποιούν μουντζουρώνοντας κάποια επιφάνεια. Ο στόχος τους φυσικά δεν είναι να ζωγραφίσουν κάτι συγκεκριμένο. Οι πρώτες αυτές «ζωγραφιές» μοιάζουν με μπερδεμένα κουβάρια, είναι μουτζούρες που ουσιαστικά θυμίζουν τις κινήσεις τους όταν, σε αυτή την ηλικία, πηδάνε πάνω κάτω ή στροβιλίζονται γύρω από τον εαυτό τους. Σταδιακά βάζουν τις μουτζούρες τους σε έλεγχο, οι οποίες και διαφοροποιούνται σε πολλές μορφές: ευθείες, ελικοειδείς, ζιγκ ζαγκ γραμμές. Από τα 3 τους χρόνια και μετά σχεδιάζουν μεμονωμένες «φιγούρες» (γραμμές, σπείρες, κύκλους) στις οποίες και δίνουν ονόματα. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν την τάση να ονομάζουν τις ζωγραφιές τους, λένε δηλαδή πως έχουν ζωγραφίσει τη μαμά ή τον μπαμπά, αλλά μετά το ξεχνάνε κι αν τα ξαναρωτήσουμε μετά από λίγες μέρες για τις ίδιες εικόνες μπορεί να μας πουν πως οι ζωγραφιές τους αναπαριστούν κάτι άλλο.

Νήπια και ζωγραφική
Ξεκινά περίπου στην ηλικία των 4,5 με 5 ετών, όταν τα παιδιά περνάνε από τις γραμμές και τις μουτζούρες στα σχήματα που θυμίζουν κηλίδες και που αναπαριστούν αντικείμενα ή ανθρώπους που βλέπουν γύρω τους (π.χ. ο ουρανός, η θάλασσα, ένας άνθρωπος, ένα σπίτι, ένα δέντρο, λουλούδια κ.ά.). Σε αυτές τις ζωγραφιές δεν υπάρχει η έννοια της προοπτικής (όλα όσα θέλουν να αναπαραστήσουν τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς να αλληλοκαλύπτονται) ούτε οι κανόνες της βαρύτητας (π.χ. τα σπίτια πάνω στο βουνό ζωγραφίζονται πλαγιαστά ακολουθώντας τη γραμμή του βουνού). Από την άλλη πλευρά, ο ουρανός, όπως και η θάλασσα, είναι μια μπλε γραμμή, η γη μια καφέ λωρίδα, το χορτάρι, μια πράσινη, ο αέρας είναι απλώς το υπόλοιπο χαρτί που παραμένει λευκό, τα σπίτια και τα αυτοκίνητα είναι διαφανή (π.χ. βλέπουμε μέσα τις καρέκλες και τα κρεβάτια) κι ό,τι αγαπάνε, προτιμούν, είναι σημαντικό ή μεγάλο το αναπαριστούν χωρίς να σέβονται τις αναλογίες ή τα πραγματικά μεγέθη.

Το σύνδρομο της χρόνιας αργοπορίας: Μήπως αργείτε στα ραντεβού;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Ένας 57χρονος Σκωτσέζος ο οποίος μια ζωή φτάνει αργοπορημένος σε όλες τις εκδηλώσεις – από τα ραντεβού έως τη δουλειά – διαγνώστηκε με σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας.

Η διάγνωση έγινε στο Νοσοκομείο Ninewells της Νταντή, σε ένα ραντεβού στο οποίο ο Τζιμ Ντάνμπαρ έφτασε με καθυστέρηση 20 λεπτών.

Ο κ. Ντάνμπαρ δεν έχει καταφέρει ποτέ στη ζωή του να φτάσει εγκαίρως στη δουλειά, στα γεύματα με φίλους ή έστω στα πρώτα ραντεβού με τις συντρόφους του, ενώ ακόμα και στους γάμους ή τις κηδείες φτάνει με σημαντική αργοπορία.

Οι γιατροί του πιστεύουν ότι το σύνδρομό του πηγάζει από το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου το οποίο προσβάλλεται στους πάσχοντες από σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας, πολλοί εκ των οποίων πασχίζουν για να είναι ακριβείς στις υποχρεώσεις τους.

Η προσβολή αυτού του τμήματος σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπολογίσουν με ακρίβεια πόσος χρόνος χρειάζεται για να κάνουν το οτιδήποτε.

Μερικοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η χρονία αργοπορία αποτελεί σύμπτωμα υποκείμενου προβλήματος ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη.

Κρίσεις πανικού: Είναι αποτελεσματικά τα ψυχιατρικά φάρμακα;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής και έχει μετεκπαιδευτεί στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο Center for Cognitive Therapy του Καθηγητή Aaron T. Beck στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γνωστικής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (www.gacbp.com) και Ιδρυτικό Μέλος της Academy of Cognitive Therapy (www.academyofct.org).

O συναισθηματικός πόνος απειλεί την καρδιά μας!

31 Αυγούστου, 2013

Ο συναισθηματικός πόνος, από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αποτελεί πλήγμα για την καρδιά, σύμφωνα με έρευνα του ομογενή καρδιολόγου, καθηγητή Δημήτρη Τατούλη, γενικού διευθυντή του Καρδιολογικού Ιδρύματος της Βικτώριας. Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Ιδρύματος, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να κάνει την καρδιά να σταματήσει. «Εάν ένας άνθρωπος, που πενθεί, εκδηλώσει συμπτώματα, όπως πόνο στο στήθος, δεν πρέπει να τα αγνοήσει» σημειώνει ο ομογενής επιστήμονας επικεφαλής της ομάδας ερευνητών, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Ο κ. Τατούλης εξηγεί ότι το πένθος μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, θυμό και άγχος, που με τη σειρά τους αυξάνουν τον καρδιακό παλμό, την αρτηριακή πίεση και τη θρομβωτική ικανότητα του αίματος. Σημειώνει, δε, ότι τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει και η υπερβολική χαρά. Στον κατάλογο προστίθενται και τα συναισθήματα από σεισμούς, τρομοκρατικές επιθέσεις και εκτοξεύσεις πυραύλων. Το να ζει κανείς μόνος, απομονωμένος από συγγενείς και φίλους, μπορεί επίσης να προκαλέσει ανακοπή καρδιάς.

Στην ίδια έρευνα, καταρρίπτεται ο μύθος ότι η χρόνια ή παρατεταμένη πίεση στον εργασιακό χώρο αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, χωρίς να σημαίνει ότι σε έναν μικρό βαθμό, δεν μπορεί να επιβαρύνει την ομαλή λειτουργία της καρδιάς. Ο καθηγητής Δημήτρης Τατούλης καταλήγει: «Όλες αυτές οι πιέσεις, όπως χαμηλή μισθολογική αμοιβή, η μη παραγωγική εργασία, οι κακές γενικά εργασιακές συνθήκες, για τις οποίες έως τώρα επικρατούσε η άποψη ότι έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς, στην ουσία είναι άνευ σημασίας».

2

Ροφήματα και τροφές που ανακουφίζουν από το άγχος

4 Σεπτεμβρίου, 2013

5 τροφές που καταπολεμούν το άγχος
Από μόνη της καμιά τροφή δεν έχει αγχολυτικές ιδιότητες. Αν δεν είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε το άγχος μας μια τροφή δεν θα μας το προσφέρει από μόνη της. Ωστόσο συγκεκριμένες θρεπτικές ουσίες που ανιχνεύονται σε τρόφιμα μπορούν σε ένα βαθμό να καθορίσουν την ποσότητα ουσιών που θα παραχθούν από τον εγκέφαλο και κατά συνέπεια να ρυθμίσουν τα επίπεδα άγχους.
Γράφει η εκπαιδευτική- συμβουλευτική ψυχολόγος, Δρ. Καλλιόπη Εμμανουηλίδου στο σύγγραμμα «Γυρίζω σελίδα στο

H έντονη ερωτική ζωή προκαλεί… κατάθλιψη;

4 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι περισσότεροι χαλαρώνουν όταν αφήνονται στην αγκαλιά του Μορφέα παρακολουθώντας τηλεόραση. Αλλοι πάλι επιδίδονται συχνά σε σεξουαλικά παιχνίδια καθώς- πέρα από τις… ορμές στις οποίες υπακούν- έχουν ακούσει και τους γιατρούς να λένε πως αυτό φτιάχνει τη διάθεση. Λάθος. Κατά κάποιο τρόπο τουλάχιστον, αφού όπως προκύπτει τώρα, οι προαναφερόμενες συνήθειες είναι ανάμεσα στις απρόσμενες πηγές κατάθλιψης.

Το άγχος και τα οικονομικά προβλήματα είναι οι γνωστοί παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον σε κατάθλιψη. Τώρα όμως οι γιατροί προειδοποιούν πως μπορεί εν αγνοία του κάποιος να οδηγεί τον εαυτό του σε αυτό το «σκοτεινό» μονοπάτι. Αυτές είναι λοιπόν μερικοί από τους πιο απρόσμενους παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα κατάθλιψης.

Πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό: Συμβουλές για γονείς

3 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι δυσκολίες της πρώτης μέρας στον παιδικό σταθμό
Η πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό αποτελεί για το μικρό παιδί έναν από τους σημαντικότερους αποχωρισμούς στη ζωή του. Αποχωρισμός σημαίνει απώλεια και κάθε παιδί νοηματοδοτεί την απώλεια αυτή με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ανάλογα με την προσωπικότητα και τα βιώματά του. Το παιδί αποχωρίζεται τη μητέρα του, τον πατέρα του, τις σημαντικές σταθερές «φιγούρες» στο σπίτι του, τον χώρο του.
Καλείται τώρα να δημιουργήσει νέες σχέσεις, με τη δασκάλα του, τα άλλα παιδιά, τον χώρο του σχολείου, να ενταχθεί σε ομάδες, να μάθει να προσαρμόζεται σε κανόνες. Καλείται να μην αναζητά σώνει και καλά την αγάπη και την αναγνώριση μέσα από την ύπαρξή του και μόνο, αλλά και μέσα από αυτά που θα πράττει.
Με λίγα λόγια, το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με μια διαφορετική πραγματικότητα, πιο απαιτητική. Πιο απρόβλεπτη.
Αυτή η πρώτη συνάντηση με το μη αναμενόμενο μεταμορφώνεται σε ένα σημαντικό στοίχημα για το παιδί. Αν το διαχειριστεί αποτελεσματικά, θα καταφέρει να διεκδικήσει την αυτονομία που δικαιούται.
Κάθε διεκδίκηση, ανεξάρτητα από την έκβασή της, συμβάλλει και σε μια απομάκρυνση από στάσεις που έχουν να κάνουν με απάθεια, παθητικότητα, ετεροπροσδιορισμούς. Φόβος, αίσθημα ανασφάλειας, κλάμα, πανικός, αγωνία, υπερδιέγερση, προσκόλληση στον γονιό για διαβεβαίωση, είναι μερικές πρώτες αντιδράσεις που θεωρούνται φυσιολογικές για ένα παιδί, κατά τις πρώτες εβδομάδες προσαρμογής του στον παιδικό σταθμό.
Βέβαια, οι αντιδράσεις του παιδιού είναι εναρμονισμένες και με τις στάσεις και τα συναισθήματα των γονιών όσον αφορά τον τρόπο που βιώνουν οι ίδιοι τον αποχωρισμό από το παιδί τους, καθώς και με την πίστη τους στις ικανότητες του παιδιού.

"Κατάθλιψη" του φθινοπώρου: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;

3 Σεπτεμβρίου, 2013

Υποψήφια Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι και καλωσορίζοντας το φθινόπωρο, έχουμε παρατηρήσει πως οι περισσότεροι «πέφτουμε ψυχολογικά». Η διάθεσή μας αλλάζει, δεν είμαστε το ίδιο ευδιάθετοι, ενώ πολλές φορές δεν έχουμε όρεξη να εμπλακούμε σε καθημερινές δραστηριότητες ή διεκπεραιώνουμε τις υποχρεώσεις μας με πιο αργό ρυθμό.Έχουμε αναρωτηθεί όμως τι είναι αυτό και γιατί μας συμβαίνει; Γράφει η Ρόζα Λάιους, Ψυχολόγος, Υποψήφια M.S.c. Κλινικής Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών Υποψήφια Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς.

Τι μαρτυρούν οι ζωγραφιές των παιδιών για την ψυχολογία τους;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι παιδικές ζωγραφιές εκτός από δημιουργική έκφραση αποτελούν κι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διερεύνηση της συναισθηματικής, ψυχικής και νοητικής κατάστασης των παιδιών.

Τα παιδιά -κυρίως στην προσχολική ηλικία- ζωγραφίζουν πολύ, κι αυτό επειδή οι ζωγραφιές τους είναι ένας από τους κύριους τρόπους έκφρασης. Οι εικόνες αυτές είναι πολύ χρήσιμες για να εκτιμήσουμε τη νοητική και τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, να καταλάβουμε τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, όσα το προβληματίζουν, ή απλώς όσα βλέπει και παρατηρεί γύρω του.

Ζωγράφοι ετών 1,5
Για τα πολύ μικρά παιδιά το μολύβι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Όταν τους δείξουμε και καταλάβουν ότι μπορεί να κάνει σημάδια, αρχίζουν να το χρησιμοποιούν μουντζουρώνοντας κάποια επιφάνεια. Ο στόχος τους φυσικά δεν είναι να ζωγραφίσουν κάτι συγκεκριμένο. Οι πρώτες αυτές «ζωγραφιές» μοιάζουν με μπερδεμένα κουβάρια, είναι μουτζούρες που ουσιαστικά θυμίζουν τις κινήσεις τους όταν, σε αυτή την ηλικία, πηδάνε πάνω κάτω ή στροβιλίζονται γύρω από τον εαυτό τους. Σταδιακά βάζουν τις μουτζούρες τους σε έλεγχο, οι οποίες και διαφοροποιούνται σε πολλές μορφές: ευθείες, ελικοειδείς, ζιγκ ζαγκ γραμμές. Από τα 3 τους χρόνια και μετά σχεδιάζουν μεμονωμένες «φιγούρες» (γραμμές, σπείρες, κύκλους) στις οποίες και δίνουν ονόματα. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν την τάση να ονομάζουν τις ζωγραφιές τους, λένε δηλαδή πως έχουν ζωγραφίσει τη μαμά ή τον μπαμπά, αλλά μετά το ξεχνάνε κι αν τα ξαναρωτήσουμε μετά από λίγες μέρες για τις ίδιες εικόνες μπορεί να μας πουν πως οι ζωγραφιές τους αναπαριστούν κάτι άλλο.

Νήπια και ζωγραφική
Ξεκινά περίπου στην ηλικία των 4,5 με 5 ετών, όταν τα παιδιά περνάνε από τις γραμμές και τις μουτζούρες στα σχήματα που θυμίζουν κηλίδες και που αναπαριστούν αντικείμενα ή ανθρώπους που βλέπουν γύρω τους (π.χ. ο ουρανός, η θάλασσα, ένας άνθρωπος, ένα σπίτι, ένα δέντρο, λουλούδια κ.ά.). Σε αυτές τις ζωγραφιές δεν υπάρχει η έννοια της προοπτικής (όλα όσα θέλουν να αναπαραστήσουν τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς να αλληλοκαλύπτονται) ούτε οι κανόνες της βαρύτητας (π.χ. τα σπίτια πάνω στο βουνό ζωγραφίζονται πλαγιαστά ακολουθώντας τη γραμμή του βουνού). Από την άλλη πλευρά, ο ουρανός, όπως και η θάλασσα, είναι μια μπλε γραμμή, η γη μια καφέ λωρίδα, το χορτάρι, μια πράσινη, ο αέρας είναι απλώς το υπόλοιπο χαρτί που παραμένει λευκό, τα σπίτια και τα αυτοκίνητα είναι διαφανή (π.χ. βλέπουμε μέσα τις καρέκλες και τα κρεβάτια) κι ό,τι αγαπάνε, προτιμούν, είναι σημαντικό ή μεγάλο το αναπαριστούν χωρίς να σέβονται τις αναλογίες ή τα πραγματικά μεγέθη.

Το σύνδρομο της χρόνιας αργοπορίας: Μήπως αργείτε στα ραντεβού;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Ένας 57χρονος Σκωτσέζος ο οποίος μια ζωή φτάνει αργοπορημένος σε όλες τις εκδηλώσεις – από τα ραντεβού έως τη δουλειά – διαγνώστηκε με σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας.

Η διάγνωση έγινε στο Νοσοκομείο Ninewells της Νταντή, σε ένα ραντεβού στο οποίο ο Τζιμ Ντάνμπαρ έφτασε με καθυστέρηση 20 λεπτών.

Ο κ. Ντάνμπαρ δεν έχει καταφέρει ποτέ στη ζωή του να φτάσει εγκαίρως στη δουλειά, στα γεύματα με φίλους ή έστω στα πρώτα ραντεβού με τις συντρόφους του, ενώ ακόμα και στους γάμους ή τις κηδείες φτάνει με σημαντική αργοπορία.

Οι γιατροί του πιστεύουν ότι το σύνδρομό του πηγάζει από το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου το οποίο προσβάλλεται στους πάσχοντες από σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας, πολλοί εκ των οποίων πασχίζουν για να είναι ακριβείς στις υποχρεώσεις τους.

Η προσβολή αυτού του τμήματος σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπολογίσουν με ακρίβεια πόσος χρόνος χρειάζεται για να κάνουν το οτιδήποτε.

Μερικοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η χρονία αργοπορία αποτελεί σύμπτωμα υποκείμενου προβλήματος ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη.

Κρίσεις πανικού: Είναι αποτελεσματικά τα ψυχιατρικά φάρμακα;

2 Σεπτεμβρίου, 2013

Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής και έχει μετεκπαιδευτεί στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στο Center for Cognitive Therapy του Καθηγητή Aaron T. Beck στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γνωστικής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (www.gacbp.com) και Ιδρυτικό Μέλος της Academy of Cognitive Therapy (www.academyofct.org).

O συναισθηματικός πόνος απειλεί την καρδιά μας!

31 Αυγούστου, 2013

Ο συναισθηματικός πόνος, από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αποτελεί πλήγμα για την καρδιά, σύμφωνα με έρευνα του ομογενή καρδιολόγου, καθηγητή Δημήτρη Τατούλη, γενικού διευθυντή του Καρδιολογικού Ιδρύματος της Βικτώριας. Σύμφωνα με τελευταία έρευνα του Ιδρύματος, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να κάνει την καρδιά να σταματήσει. «Εάν ένας άνθρωπος, που πενθεί, εκδηλώσει συμπτώματα, όπως πόνο στο στήθος, δεν πρέπει να τα αγνοήσει» σημειώνει ο ομογενής επιστήμονας επικεφαλής της ομάδας ερευνητών, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Ο κ. Τατούλης εξηγεί ότι το πένθος μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, θυμό και άγχος, που με τη σειρά τους αυξάνουν τον καρδιακό παλμό, την αρτηριακή πίεση και τη θρομβωτική ικανότητα του αίματος. Σημειώνει, δε, ότι τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει και η υπερβολική χαρά. Στον κατάλογο προστίθενται και τα συναισθήματα από σεισμούς, τρομοκρατικές επιθέσεις και εκτοξεύσεις πυραύλων. Το να ζει κανείς μόνος, απομονωμένος από συγγενείς και φίλους, μπορεί επίσης να προκαλέσει ανακοπή καρδιάς.

Στην ίδια έρευνα, καταρρίπτεται ο μύθος ότι η χρόνια ή παρατεταμένη πίεση στον εργασιακό χώρο αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, χωρίς να σημαίνει ότι σε έναν μικρό βαθμό, δεν μπορεί να επιβαρύνει την ομαλή λειτουργία της καρδιάς. Ο καθηγητής Δημήτρης Τατούλης καταλήγει: «Όλες αυτές οι πιέσεις, όπως χαμηλή μισθολογική αμοιβή, η μη παραγωγική εργασία, οι κακές γενικά εργασιακές συνθήκες, για τις οποίες έως τώρα επικρατούσε η άποψη ότι έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς, στην ουσία είναι άνευ σημασίας».

2