Η αυτοπεποίθηση δεν είναι κάτι στατικό που χάνεις ή κερδίζεις. Είναι η δυνατότητα να δίνεις απαντήσεις στις αρνητικές σου σκέψεις και να παρηγορείς τον εαυτό σου για τις δυσκολίες της ζωής. Μπαίνεις στην ενήλικη φάση της ζωής σου και καλείσαι να πάρεις όλο και περισσότερο πάνω σου την ευθύνη του να φροντίσεις τον εαυτό σου τόσο σε πρακτικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Να αποκτήσεις τη ΔΙΚΗ σου φωνή ενθάρρυνσης. Γιατί έτσι -παρηγορώντας και εμψυχώνοντας τον εαυτό σου- θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις και να διαχειριστείς τις δυσκολίες, τις απογοητεύσεις και τα -αναπόφευκτα- λάθη, τα δικά σου αλλά και των άλλων.
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου σταθερά, χωρίς να γκρεμοτσακίζεσαι κάθε φορά που τα πράγματα δεν είναι τέλεια, χωρίς να εκσφενδονίζεσαι από το "είμαι χαρούμενη, κοινωνική, δυνατή, με αυτοπεποίθηση" στο "είμαι ένα τίποτα, χωρίς αυτοπεποίθηση, όλες οι άλλες είναι καλύτερες". Μόνο αν αντιληφθείς τον εαυτό σου ως ΟΛΑ αυτά, ως έναν φυσιολογικό ανθρωπο που άλλες στιγμές νοιώθει δυνατός και χαρούμενος και άλλες ευάλωτος και αδύναμος.