Η συνήθης έναρξη της ΙΨΔ τοποθετείται στην εφηβεία ή την πρώιμη ενήλικη ζωή (21-25 έτη). Μελέτες του εξωτερικού έχουν δείξει ότι η ΙΨΔ εκδηλώνεται στο 2-3% του ενήλικου πληθυσμού, και η αναλογία μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι σχεδόν ίδια (υπερέχουν ελαφρώς οι γυναίκες). Με βάση αυτό το ποσοστό, ελλείψει ελληνικών δεδομένων, ο αριθμός των ασθενών στη χώρα μας υπολογίζεται στις 200.000-300.000.

Γεια σας. Μου έχει δημιουργηθεί μια απορία σχετικά με τους έφηβους που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Διαβάζω τα άρθρα σας και βλέπω φοβίες και αρκετό άγχος για την κριτική. Και σίγουρα πολλές ανασφάλειες και κοινωνικές φοβίες. Άρα είναι αποτέλεσμα

Καλησπέρα σας. Αντιμετωπιζουμε οικογενειακώς ενα σοβαρο θεμα με την αδελφη μου, ειναι 41 ετών και εδω και 20 χρονια πασχει απο ιδεοψυχαναγκαστικη νευρωση. Έχει καταστραφει η ζωη της λογω αυτης της αρρωστιας δεν εργαζεταιδεν εχει προσωπικη ζωη πλενει συνεχεια τα χερια της δεν θελει να βγαινει εξω κλεινεται σπιτι και τωρα τελευταια αντιμετωπιζει κ διαφορα μυοσκελετικα θεματα, εχει τενοντιτιδες

Η *υπερτροφική» αυτοεκτίμηση του νάρκισσου   Από το συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή Κριστόφ Ανδρέ Η παθολογία του νάρκισσου στηρίζεται στο γεγονός …

Μια παλιά μου φοιτήτρια ζήτησε τη βοήθειά μου, λίγο μετά την απο­φοίτησή της. Είχε διοριστεί σε περιφερειακό αγροτικό ιατρείο σε νησί του Ιονίου. Εγκαταστάθηκε στο νησί με τη βοήθεια των γονιών της, τους γύρισε στην Αθήνα με το αυτοκίνητό της κ

Στη ροή της σκέψης μας, όλοι παρατηρούμε να εισβάλουν μερικά φορές δυσάρεστες ιδέες, οι οποίες μπορούν να εμμένουν για ώρα, …

Καλησπέρα σας. Το ερώτημά μου έχει να κάνει κάποια πράγματα που παρατηρώ στον εαυτό μου. Από μια ζαλάδα που είχα πριν λίγο καιρό, λιποθύμησα και έπειτα με έπιασε μια φοβία ότι αυτό μπορεί να ξανασυμβεί. Μου έχουν συμβεί παλαιότερα κρίσεις πανικού και πλέον φοβάμαι ότι θα το ξαναπάθω.

Οι ιδεοληψίες είναι ανεπιθύμητες σκέψεις, εικόνες ή παρορμήσεις οι οποίες 'εισβάλλουν' επαναληπτικά και επίμονα στο μυαλό του πάσχοντα από Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, χωρίς ο ίδιος να το θέλει. Οι σκέψεις αυτές είναι συνήθως ξένες προς την προσωπικότητα του πάσχοντα (προκαλούν με άλλα λόγια κατάπληξη ακόμη και στον ίδιο – πώς μπορώ εγώ να σκέφτομαι κάτι τέτοιο;), έχουν δυσάρεστο περιεχόμενο, και πάντα προκαλούν δυσφορία. Ωστόσο το άτομο με ΙΨΔ πάντα τις αναγνωρίζει ως προϊόν της δικιάς του σκέψης, ακόμη και αν δεν συμφωνεί μαζί τους. Τέλος, το άτομο προσπαθεί να αντισταθεί σ'αυτές τις σκέψεις και να τις διώξει από το μυαλό του, χωρίς όμως επιτυχία πάντα.

Ο σύζυγος της Αμαλίας, ο Γιάννης, που όπως είπαμε έμοιαζε με τον πατέρα της, έχει τον ακριβώς αντίθετο τύπο προσωπικότητας, από τη γυναίκα του. Είναι πολιτικός μηχανικός. Όταν τον γνώρισε η Αμαλία ήταν ακόμα στο πολυτεχνείο. Τελείωνε τη σχολή πολιτικών-μηχανικών και η Αμαλία, που ήταν όπως πάντα φιλόδοξη, σχεδίαζε μελλοντικές συνεργασίες. Ο Γιάννης θα κατασκεύαζε σπίτια και η Αμαλία, που θα γινόταν συμβολαιογράφος, θα έκανε τα συμβόλαια.

Η δυσφορία υποχωρεί μόνον όταν το άτομο προβεί σε κάποια ενέργεια ή πράξη που αισθάνεται την υποχρέωση να κάνει προκειμένου να ανακουφιστεί, δυστυχώς για τον ίδιο μόνο προσωρινά, γιατί η ιδέα επανέρχεται με την ίδια ή περισσότερη ένταση και δυσφορία και άρα πρέπει να ξαναγίνει ο ίδιος κύκλος που δεν τελειώνει. Οι ιδεοληψίες προκαλούν άγχος και οι τελετουργίες ή οι αποφυγές συμβάλλουν στη βραχυπρόθεσμη μείωσή του και ουσιαστικά στη διαιώνιση του προβλήματος.