"Απάτησα τον άνδρα μου και έκανα σχέση με παντρεμένο"
Αν η αναγνώστριά μας παραμείνει σταθερή στην απόφασή της θα τον ξεχάσει κάποια στιγμή, θα τον θυμάται δίχως να νιώθει άσχημα με τον πάροδο του χρόνου. Βασικά για να φτάσει στο σημείο ή να μη νιώθει άσχημα ή να τον ξεχάσει θα πρέπει να σκεφτεί ότι αυτές οι στιγμές τελειότητας που η ίδια λέει ότι δεν της κάλυπτε ο σύζυγος της. Όμως αν αναλογιστεί τα πράγματα που βρίσκονταν ήταν υπό κάλυψη μέσα στη συζυγική σχέση της θα δει ότι μαζί με όλα αυτά ο εραστής της ήταν το κερασάκι στην τούρτα που έδινε την τελειότητα. Οπότε στην πραγματικότητα, εδώ υπάρχει μια εξιδανίκευση ενός ανθρώπου ο οποίος στην πραγματικότητα ίσως και να ην ήταν τόσο ιδανικός με την έννοια ότι κάλυπτε το κομμάτι αυτό, δεν ξέρουμε βέβαια πόσο μικρό ή μεγάλο ήταν το κενό που ένιωθε αυτό που δεν μπορούσε να καλύψει ο σύζυγος.