Όλοι μας έχει τύχει να έχουμε εμπειρία από προσπάθειες για τεκνοποίηση, είτε προσωπικές είτε κάποιου δικού μας ανθρώπου. Η εμπειρία της υπογονιμότητας έχει πάντα αρνητικό αντίκτυπο όχι μόνο στην ποιότητα ζωής του ζευγαριού, αλλά και στην ψυχολογία του ζευγαριού, ακόμη και στη σχέση. Είναι λογικό, αφού ήδη στην προσπάθεια για σύλληψη, η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού αλλάζει, ο αυθορμητισμός αντικαθίσταται από τον προγραμματισμό και η σεξουαλική ικανοποίηση από το αποτέλεσμα. Και όλα ακυρώνονται, αν έρθει η εμμηνορρυσία (περίοδος), η ματαίωση των προσδοκιών. Όχι σπάνια, το άγχος της σύλληψης μετατρέπεται σε άγχος για επαφή κάτω από συνθήκες, όπου τα ερωτικά παιχνίδια αντικαθιστούν θερμόμετρα και τεστ ωορρηξίας και η ερωτική πρωτοβουλία γίνεται καταναγκασμός και επιταγή. Τότε, είναι που εμφανίζεται το πρόβλημα: ο άντρας που καλείται να πετύχει στύση συγκεκριμένη ημέρα και ώρα αποτυγχάνει, και η γυναίκα ούτε που θέλει να ακούσει για σεξ, αφού η σύλληψη είναι αυτοσκοπός. Αλλά ας δούμε λίγο τα σεξουαλικά προβλήματα σε μία πιο γενική βάση.