Υγεία

Κοιλιοπλαστική μετά τη γέννα: Δες το αποτέλεσμα!

Ο τοκετός, μία από τις ομορφότερες αναντίρρητα στιγμές της ζωής μιας γυναίκας, δυστυχώς πολλές φορές συνδυάζεται με δυσανάλογες αυξομειώσεις βάρους, χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων, πτώση του στήθους για να αναφέρω λίγες μόνο από τις αρνητικές επιπτώσεις. Ως εκ τούτου πολλές κυρίες μετά το πέρας ενός τοκετού και της συνακόλουθης γαλουχίας απευθύνονται σε εμένα για αποκατάσταση περιοχών τοπικού λίπους με επεμβάσεις λιποαναρρόφησης είτε συχνά και για επεμβάσεις κοιλιοπλαστικής με σκοπό την αποκατάσταση της συχνά παρατηρούμενης χαλάρωσης των κοιλιακών τοιχωμάτων.
Γράφει ο Dr. Ζήσης K. Μπουκουβάλας

Επίσης συχνά μετά την γαλουχία η μητέρα ανακαλύπτει το στήθος της πιο πτωτικό ή λιγότερο σφριγηλό και ως εκ τούτου καλούμαι να ασχοληθώ με την κατά το δυνατό ανόρθωση ενός πτωτικού στήθους. Γενικώς θα έλεγα ότι απαιτείται κατά το δυνατό αυστηρός έλεγχος του σωματικού βάρους κατά την εγκυμοσύνη.

Συνηθέστερα μετά τον τοκετό μου ζητείται να αποκαταστήσω μια χαλαρή κοιλιά και ως εκ τούτου η κοιλιοπλαστική έχει προεξάρχουσα συχνότητα. Στην ερώτηση πότε μπορεί να λάβει χώρα μια τέτοια επέμβαση η απάντηση είναι διπλής σημασίας. Μία γυναίκα αφού γεννήσει οφείλει να περιμένει τουλάχιστον 6 μήνες προκειμένου να προχωρήσει σε μια επέμβαση κοιλιοπλαστικής ιδιαίτερα δε όταν θηλάζει κιόλας. Παράλληλα με την κοιλιοπλαστική οφείλει κανείς να γνωρίζει βεβαίως ότι η λιποαναρρόφηση μπορεί επιβοηθητικά να διορθώσει περιοχές τοπικού βάρους που καταλείπονται από μια κακή δίαιτα κατά την εγκυμοσύνη.

Μια εκτεταμένη χαλάρωση των κοιλιάκων τοιχωμάτων απαιτεί μια επέμβαση κοιλιοπλαστικής σε συνδυασμό πολλές φορές με λιποαναρρόφηση όταν οι πλάγιες κοιλιακές χώρες το απαιτούν . Η κοιλιοπλαστική αποτελεί πάρα πολύ σημαντική επέμβαση στην αλλαγή της εικόνας ολόκληρης της κοιλιακής χώρας και έχει την μοναδική δυνατότητα να μεταμορφώσει μια χαλαρή αντιαισθητική κοιλιά σε σφριγηλή και αρμονική. Παράλληλα γίνεται εσωτερική ισχυροποίηση των κοιλιακών τοιχωμάτων που ταλαιπωρήθηκαν στον τοκετό και είναι δυνατόν να προληφθούν ή και να αποκατασταθούν τυχόν κήλες. Οι επεμβάσεις που απευθύνονται στην αποκατάσταση των αλλαγών της εγκυμοσύνης (κοιλιοπλαστική, λιποαναρρόφηση, ανόρθωση στήθους) τελικώς εγγυώνται με σιγουριά και ασφάλεια την αποκατάσταση μιας όμορφης και επίπεδης κοιλιάς συχνά ακόμα και καλύτερης από αυτήν την οποία είχε η ασθενής προ της εγκυμοσύνης, ενός αρμονικού στήθους και μιας ωραίας σωματικής τελικής εικόνας.

Πλέον τα αποτελέσματα που έχω τη χαρά εγώ και οι ασθενείς μου να απολαμβάνουμε είναι σίγουρα, σταθερά και απαλλαγμένα από τις ταλαιπωρίες και τους πόνους του παρελθόντος. Ιδιαίτερα δε θα ήθελα να τονίσω ότι οι ασθενείς δεν πονούν, δεν ταλαιπωρούνται και επιστρέφουν άμεσα στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Πολύτιμες συμβουλές για την οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση είναι μία από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες η οποία απειλεί κυρίως τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και τους άνδρες όταν ξεπερνούν την ηλικία των 65 – 70 ετών. Πρόκειται για ένα νόσημα που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της αντοχής των οστών εξαιτίας της οποίας διευκολύνονται τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και των άκρων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, κάθε χρόνο καταγράφονται 1,6 εκατομμύρια κατάγματα στο ισχίο παγκοσμίως λόγω της οστεοπόρωσης, ένας αριθμός που μέχρι το 2050 θα έχει αυξηθεί δραματικά και θα φτάνει τα 4,5 με 6,3 εκατομμύρια. Για ό,τι αφορά την Ελλάδα, περίπου 15.000 άτομα σπάνε κάθε χρόνο το μηριαίο οστό. Η θνητότητά τους φτάνει, τα δύο πρώτα χρόνια μετά την εγχείρηση, το 30%.

Αν και η οστεοπόρωση θεωρείται ασθένεια των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι προσβάλλει και νεότερα άτομα, αν αυτά πάσχουν από συστηματικά νοσήματα ή διατροφικά προβλήματα.

Για τον λόγο αυτό όσοι πάσχουν από μεσογειακή αναιμία ή νεοπλασίες θα πρέπει να κάνουν τακτικούς ελέγχους για οστεοπόρωση. Στατιστικά, ωστόσο, οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο, αφού μια στις τρεις θα προσβληθεί από την ασθένεια, την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι ένας στους πέντε.

Πώς γίνεται η διάγνωση;  
Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται με μια απλή εξέταση, τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Στην εξέταση πρέπει να υποβληθούν όλες οι γυναίκες άνω των 65 ετών και οι άνδρες άνω των 70 ετών. Τη μέτρηση θα πρέπει να κάνουν και άτομα κάθε ηλικίας που έχουν υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα ή βρίσκονται σε άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Η οστεοπόρωση θεωρείται μια ύπουλη ασθένεια που δεν προειδοποιεί, αλλά προκύπτει ξαφνικά μετά από ένα πέσιμο που προκαλεί κάταγμα. Τα περισσότερα κατάγματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της απλής καθημερινής δραστηριότητας, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι οι πτώσεις είναι η τρίτη πιο συνηθισμένη αιτία εισαγωγής των ηλικιωμένων στο νοσοκομείο.
 Συμβουλές για την οστεοπόρωση 
Για την αποφυγή των πτώσεων ο Ελληνικός Σύλλογος Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση (www.osteocare.gr) δίνει τις εξής συμβουλές: Χρειάζεται έλεγχος της επάρκειας του φωτισμού κυρίως στα στενά κεφαλόσκαλα και άμεση επισκευή της φθαρμένης μοκέτας των σκαλοπατιών.
Γενικά, η κίνηση στις σκάλες θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και χωρίς να υπερεκτιμώνται οι σωματικές δυνατότητές μας. Οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι θα πρέπει να φορούν παπούτσια με αντιολισθητική σόλα και λαστιχένια τακούνια, ενώ και τα καθίσματα θα πρέπει να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα για να διαπιστωθεί η σταθερότητά τους. Τα ρεβέρ των παντελονιών θα πρέπει να είναι στο σωστό ύψος για να μην προκληθεί ατύχημα την ώρα του βαδίσματος.
Η οστεοπόρωση μπορεί να προληφθεί με τη σωστή άσκηση. Διάφορα είδη άσκησης βοηθούν διαφορετικές κατηγορίες ασθενών, οπότε είναι απαραίτητη η συμβουλή των ειδικών.
Η καλύτερη επιλογή είναι η απλή αερόβια άσκηση που περιλαμβάνει το βάδισμα, το ελαφρύ τρέξιμο, την ποδηλασία και την κολύμβηση. Η άσκηση θα πρέπει να γίνεται από τέσσερις έως επτά φορές την εβδομάδα και να έχει διάρκεια μισής ώρας. Αποτέλεσμα της αεροβικής άσκησης είναι η συντήρηση της οστικής πυκνότητας σε ικανοποιητικό επίπεδο.

Tα smartphone μας παχαίνουν

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν Αμερικανοί ειδικοί και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 300 φοιτητές, ανακάλυψαν ότι οι εθελοντές περνούσαν κατά

Αυχενικό σύνδρομο: Μάθε να το αντιμετωπίζεις

Ταλαιπωρεί τους περισσότερους από εµάς, κάποιους µάλιστα έντονα. Το αυχενικό σύνδροµο δεν είναι µια αναγνωρισµένη πάθηση από την Ιατρική, αλλά περιγράφει µια σειρά συμπτωμάτων στον αυχένα και τη γύρω περιοχή (ώµοι, ωμοπλάτες, άνω κορµός). Στατιστικά, πάντως, τα 3/4 των ενηλίκων κάποια στιγµή παρουσιάζουν το πρόβληµα, ενώ ένας στους έξι υποφέρει από χρόνιο πόνο.
Αναγνωρίστε το
Το συνηθέστερο σύµπτωµα είναι ο πόνος κυρίως στον αυχένα, ο οποίος επιδεινώνεται µε τις κινήσεις του κεφαλιού. Συχνά αντανακλά και σε περιοχές του άνω κορµού, όπως ανάµεσα στις ωµοπλάτες, τον ώµο, τον βραχίονα, τον πήχη ή τα δάχτυλα, ενώ µπορεί να συνοδεύεται από µουδιάσµατα, µυϊκή αδυναµία και πονοκέφαλο.
Γιατί συμβαίνει;
Ρευµατικές και εκφυλιστικές παθήσεις και τραυµατισµοί µπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον αυχένα, όπως φλεγµονή των σπονδυλικών αρθρώσεων, µυϊκούς σπασµούς κ.ά.. Ρόλο, όµως, παίζει και η στάση του σώµατος. Γι’ αυτό πρέπει να κρατάµε το κεφάλι µας όσο µπορούµε όρθιο, σε ευθεία µε τη σπονδυλική µας στήλη.
Αντιμετωπίζεται µε…
– ανάπαυση και κολάρο: είναι απαραίτητα σε οξείες καταστάσεις πόνου, ώστε να αποσυµφορηθούν οι σπόνδυλοι, να µειωθούν τα συµπτώµατα και να γίνει θεραπεία – συνήθως, η χρήση κολάρου δεν υπερβαίνει τις δύο µέρες (αν και φοριέται ανάλογα µε την περίπτωση), ώστε ο αυχένας να µη συνηθίσει την υποστήριξη.
– φαρµακευτική αγωγή: αποτελείται συνήθως από παυσίπονα, αντιφλεγµονώδη και µυοχαλαρωτικά.
– φυσικοθεραπεία: στοχεύει στη µείωση του πόνου, την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αυχένα και την εκπαίδευση του ασθενούς µε σκοπό την πρόληψη.
Διατάσεις αυχένα
 Εκτελέστε διατάσεις αυχένα τακτικά µέσα στην ηµέρα και προλάβετε το αυχενικό.
A. Καθίστε άνετα, µε τους ώµους πίσω κοιτώντας µπροστά. Σκύψτε αργά το κεφάλι, µείνετε για 15’’ και επιστρέψτε πάλι αργά. Κάντε 3 επαναλήψεις.
Β. Καθίστε όπως προηγουμένως. Φέρτε αργά το κεφάλι προς τον έναν ώµο και µείνετε για 15’’. Επιστρέψτε και επαναλάβετε απ’ την άλλη. Κάντε 3 επαναλήψεις για κάθε πλευρά.
Γ. Πάρτε την ίδια αρχική θέση και στρίψτε αργά το κεφάλι προς τη µία πλευρά. Μείνετε για 15’’. Επιστρέψτε αργά και κάντε το ίδιο από την άλλη. Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά.
 Tip: αν ο πόνος δεν µειώνεται όταν κοιµάστε ή συνοδεύεται από πυρετό, ναυτία και διαταραχή της βάδισης ή της όρασης, συµβουλευτείτε αµέσως τον γιατρό σας.

Κοιλιοπλαστική μετά τη γέννα: Δες το αποτέλεσμα!

Ο τοκετός, μία από τις ομορφότερες αναντίρρητα στιγμές της ζωής μιας γυναίκας, δυστυχώς πολλές φορές συνδυάζεται με δυσανάλογες αυξομειώσεις βάρους, χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων, πτώση του στήθους για να αναφέρω λίγες μόνο από τις αρνητικές επιπτώσεις. Ως εκ τούτου πολλές κυρίες μετά το πέρας ενός τοκετού και της συνακόλουθης γαλουχίας απευθύνονται σε εμένα για αποκατάσταση περιοχών τοπικού λίπους με επεμβάσεις λιποαναρρόφησης είτε συχνά και για επεμβάσεις κοιλιοπλαστικής με σκοπό την αποκατάσταση της συχνά παρατηρούμενης χαλάρωσης των κοιλιακών τοιχωμάτων.
Γράφει ο Dr. Ζήσης K. Μπουκουβάλας

Επίσης συχνά μετά την γαλουχία η μητέρα ανακαλύπτει το στήθος της πιο πτωτικό ή λιγότερο σφριγηλό και ως εκ τούτου καλούμαι να ασχοληθώ με την κατά το δυνατό ανόρθωση ενός πτωτικού στήθους. Γενικώς θα έλεγα ότι απαιτείται κατά το δυνατό αυστηρός έλεγχος του σωματικού βάρους κατά την εγκυμοσύνη.

Συνηθέστερα μετά τον τοκετό μου ζητείται να αποκαταστήσω μια χαλαρή κοιλιά και ως εκ τούτου η κοιλιοπλαστική έχει προεξάρχουσα συχνότητα. Στην ερώτηση πότε μπορεί να λάβει χώρα μια τέτοια επέμβαση η απάντηση είναι διπλής σημασίας. Μία γυναίκα αφού γεννήσει οφείλει να περιμένει τουλάχιστον 6 μήνες προκειμένου να προχωρήσει σε μια επέμβαση κοιλιοπλαστικής ιδιαίτερα δε όταν θηλάζει κιόλας. Παράλληλα με την κοιλιοπλαστική οφείλει κανείς να γνωρίζει βεβαίως ότι η λιποαναρρόφηση μπορεί επιβοηθητικά να διορθώσει περιοχές τοπικού βάρους που καταλείπονται από μια κακή δίαιτα κατά την εγκυμοσύνη.

Μια εκτεταμένη χαλάρωση των κοιλιάκων τοιχωμάτων απαιτεί μια επέμβαση κοιλιοπλαστικής σε συνδυασμό πολλές φορές με λιποαναρρόφηση όταν οι πλάγιες κοιλιακές χώρες το απαιτούν . Η κοιλιοπλαστική αποτελεί πάρα πολύ σημαντική επέμβαση στην αλλαγή της εικόνας ολόκληρης της κοιλιακής χώρας και έχει την μοναδική δυνατότητα να μεταμορφώσει μια χαλαρή αντιαισθητική κοιλιά σε σφριγηλή και αρμονική. Παράλληλα γίνεται εσωτερική ισχυροποίηση των κοιλιακών τοιχωμάτων που ταλαιπωρήθηκαν στον τοκετό και είναι δυνατόν να προληφθούν ή και να αποκατασταθούν τυχόν κήλες. Οι επεμβάσεις που απευθύνονται στην αποκατάσταση των αλλαγών της εγκυμοσύνης (κοιλιοπλαστική, λιποαναρρόφηση, ανόρθωση στήθους) τελικώς εγγυώνται με σιγουριά και ασφάλεια την αποκατάσταση μιας όμορφης και επίπεδης κοιλιάς συχνά ακόμα και καλύτερης από αυτήν την οποία είχε η ασθενής προ της εγκυμοσύνης, ενός αρμονικού στήθους και μιας ωραίας σωματικής τελικής εικόνας.

Πλέον τα αποτελέσματα που έχω τη χαρά εγώ και οι ασθενείς μου να απολαμβάνουμε είναι σίγουρα, σταθερά και απαλλαγμένα από τις ταλαιπωρίες και τους πόνους του παρελθόντος. Ιδιαίτερα δε θα ήθελα να τονίσω ότι οι ασθενείς δεν πονούν, δεν ταλαιπωρούνται και επιστρέφουν άμεσα στις καθημερινές τους δραστηριότητες.

Πολύτιμες συμβουλές για την οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση είναι μία από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες η οποία απειλεί κυρίως τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και τους άνδρες όταν ξεπερνούν την ηλικία των 65 – 70 ετών. Πρόκειται για ένα νόσημα που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της αντοχής των οστών εξαιτίας της οποίας διευκολύνονται τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και των άκρων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, κάθε χρόνο καταγράφονται 1,6 εκατομμύρια κατάγματα στο ισχίο παγκοσμίως λόγω της οστεοπόρωσης, ένας αριθμός που μέχρι το 2050 θα έχει αυξηθεί δραματικά και θα φτάνει τα 4,5 με 6,3 εκατομμύρια. Για ό,τι αφορά την Ελλάδα, περίπου 15.000 άτομα σπάνε κάθε χρόνο το μηριαίο οστό. Η θνητότητά τους φτάνει, τα δύο πρώτα χρόνια μετά την εγχείρηση, το 30%.

Αν και η οστεοπόρωση θεωρείται ασθένεια των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι προσβάλλει και νεότερα άτομα, αν αυτά πάσχουν από συστηματικά νοσήματα ή διατροφικά προβλήματα.

Για τον λόγο αυτό όσοι πάσχουν από μεσογειακή αναιμία ή νεοπλασίες θα πρέπει να κάνουν τακτικούς ελέγχους για οστεοπόρωση. Στατιστικά, ωστόσο, οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο, αφού μια στις τρεις θα προσβληθεί από την ασθένεια, την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι ένας στους πέντε.

Πώς γίνεται η διάγνωση;  
Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται με μια απλή εξέταση, τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Στην εξέταση πρέπει να υποβληθούν όλες οι γυναίκες άνω των 65 ετών και οι άνδρες άνω των 70 ετών. Τη μέτρηση θα πρέπει να κάνουν και άτομα κάθε ηλικίας που έχουν υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα ή βρίσκονται σε άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Η οστεοπόρωση θεωρείται μια ύπουλη ασθένεια που δεν προειδοποιεί, αλλά προκύπτει ξαφνικά μετά από ένα πέσιμο που προκαλεί κάταγμα. Τα περισσότερα κατάγματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της απλής καθημερινής δραστηριότητας, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι οι πτώσεις είναι η τρίτη πιο συνηθισμένη αιτία εισαγωγής των ηλικιωμένων στο νοσοκομείο.
 Συμβουλές για την οστεοπόρωση 
Για την αποφυγή των πτώσεων ο Ελληνικός Σύλλογος Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση (www.osteocare.gr) δίνει τις εξής συμβουλές: Χρειάζεται έλεγχος της επάρκειας του φωτισμού κυρίως στα στενά κεφαλόσκαλα και άμεση επισκευή της φθαρμένης μοκέτας των σκαλοπατιών.
Γενικά, η κίνηση στις σκάλες θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και χωρίς να υπερεκτιμώνται οι σωματικές δυνατότητές μας. Οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι θα πρέπει να φορούν παπούτσια με αντιολισθητική σόλα και λαστιχένια τακούνια, ενώ και τα καθίσματα θα πρέπει να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα για να διαπιστωθεί η σταθερότητά τους. Τα ρεβέρ των παντελονιών θα πρέπει να είναι στο σωστό ύψος για να μην προκληθεί ατύχημα την ώρα του βαδίσματος.
Η οστεοπόρωση μπορεί να προληφθεί με τη σωστή άσκηση. Διάφορα είδη άσκησης βοηθούν διαφορετικές κατηγορίες ασθενών, οπότε είναι απαραίτητη η συμβουλή των ειδικών.
Η καλύτερη επιλογή είναι η απλή αερόβια άσκηση που περιλαμβάνει το βάδισμα, το ελαφρύ τρέξιμο, την ποδηλασία και την κολύμβηση. Η άσκηση θα πρέπει να γίνεται από τέσσερις έως επτά φορές την εβδομάδα και να έχει διάρκεια μισής ώρας. Αποτέλεσμα της αεροβικής άσκησης είναι η συντήρηση της οστικής πυκνότητας σε ικανοποιητικό επίπεδο.

Tα smartphone μας παχαίνουν

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν Αμερικανοί ειδικοί και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 300 φοιτητές, ανακάλυψαν ότι οι εθελοντές περνούσαν κατά

Αυχενικό σύνδρομο: Μάθε να το αντιμετωπίζεις

Ταλαιπωρεί τους περισσότερους από εµάς, κάποιους µάλιστα έντονα. Το αυχενικό σύνδροµο δεν είναι µια αναγνωρισµένη πάθηση από την Ιατρική, αλλά περιγράφει µια σειρά συμπτωμάτων στον αυχένα και τη γύρω περιοχή (ώµοι, ωμοπλάτες, άνω κορµός). Στατιστικά, πάντως, τα 3/4 των ενηλίκων κάποια στιγµή παρουσιάζουν το πρόβληµα, ενώ ένας στους έξι υποφέρει από χρόνιο πόνο.
Αναγνωρίστε το
Το συνηθέστερο σύµπτωµα είναι ο πόνος κυρίως στον αυχένα, ο οποίος επιδεινώνεται µε τις κινήσεις του κεφαλιού. Συχνά αντανακλά και σε περιοχές του άνω κορµού, όπως ανάµεσα στις ωµοπλάτες, τον ώµο, τον βραχίονα, τον πήχη ή τα δάχτυλα, ενώ µπορεί να συνοδεύεται από µουδιάσµατα, µυϊκή αδυναµία και πονοκέφαλο.
Γιατί συμβαίνει;
Ρευµατικές και εκφυλιστικές παθήσεις και τραυµατισµοί µπορούν να προκαλέσουν βλάβες στον αυχένα, όπως φλεγµονή των σπονδυλικών αρθρώσεων, µυϊκούς σπασµούς κ.ά.. Ρόλο, όµως, παίζει και η στάση του σώµατος. Γι’ αυτό πρέπει να κρατάµε το κεφάλι µας όσο µπορούµε όρθιο, σε ευθεία µε τη σπονδυλική µας στήλη.
Αντιμετωπίζεται µε…
– ανάπαυση και κολάρο: είναι απαραίτητα σε οξείες καταστάσεις πόνου, ώστε να αποσυµφορηθούν οι σπόνδυλοι, να µειωθούν τα συµπτώµατα και να γίνει θεραπεία – συνήθως, η χρήση κολάρου δεν υπερβαίνει τις δύο µέρες (αν και φοριέται ανάλογα µε την περίπτωση), ώστε ο αυχένας να µη συνηθίσει την υποστήριξη.
– φαρµακευτική αγωγή: αποτελείται συνήθως από παυσίπονα, αντιφλεγµονώδη και µυοχαλαρωτικά.
– φυσικοθεραπεία: στοχεύει στη µείωση του πόνου, την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αυχένα και την εκπαίδευση του ασθενούς µε σκοπό την πρόληψη.
Διατάσεις αυχένα
 Εκτελέστε διατάσεις αυχένα τακτικά µέσα στην ηµέρα και προλάβετε το αυχενικό.
A. Καθίστε άνετα, µε τους ώµους πίσω κοιτώντας µπροστά. Σκύψτε αργά το κεφάλι, µείνετε για 15’’ και επιστρέψτε πάλι αργά. Κάντε 3 επαναλήψεις.
Β. Καθίστε όπως προηγουμένως. Φέρτε αργά το κεφάλι προς τον έναν ώµο και µείνετε για 15’’. Επιστρέψτε και επαναλάβετε απ’ την άλλη. Κάντε 3 επαναλήψεις για κάθε πλευρά.
Γ. Πάρτε την ίδια αρχική θέση και στρίψτε αργά το κεφάλι προς τη µία πλευρά. Μείνετε για 15’’. Επιστρέψτε αργά και κάντε το ίδιο από την άλλη. Επαναλάβετε 3 φορές για κάθε πλευρά.
 Tip: αν ο πόνος δεν µειώνεται όταν κοιµάστε ή συνοδεύεται από πυρετό, ναυτία και διαταραχή της βάδισης ή της όρασης, συµβουλευτείτε αµέσως τον γιατρό σας.