Ζευγάρι

Πόνος στο σεξ: Τι πρέπει να κάνει ο άνδρας;

Ο ΡΟΛΟΣ  ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ  ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ  Η ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΦΗΣ, ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ  ΜΕ ΔΥΣΠΑΡΕΥΝΙΑ   ΔΗΛΑΔΗ  ΚΟΛΠΟΣΠΑΣΜΟ.
Γράφει ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Η επώδυνη  συνουσία  στις γυναίκες είναι της   τάξης του 21%  δηλαδή μια περίπου στις πέντε γυναίκες μπορεί να υποφέρει  από τον πόνο αυτό που καταστρέφει την ερωτική  της ζωή.
Σε όλες τις γυναίκες επηρεάζει όχι μόνο ερωτικά  αλλά ψυχολογικά   και κοινωνικά τη ζωή τους, σε πολλές μελέτες  αυτή η αρνητική πλευρά  των γυναικών με δυσπαρεύνια έχει αναδειχτεί  και σχολιαστεί.
Στους  συντρόφους όμως των γυναικών αυτών  δεν έγινε μέχρι σήμερα καμία μελέτη  που να δείχνει πόσο τους επηρεάζει   και πόσο αυτή η αρνητική επίδραση  τροφοδοτεί  η εντείνει  τον πόνο  στις γυναίκες τους.
Η  μελέτη αυτή  προσπάθησε να αναδείξει  δυο  παραμέτρους  που αφορούν τη ποιότητα του σεξ στις γυναίκες    η μια αφορούσε  την αποτυχία  λογω πόνου και η άλλη την ικανότητα της γυναίκας να ελέγχει  το φαινόμενο αυτό  σχετικά ούτως ώστε να διευκολύνει την συνουσία   ακόμα και πονώντας.
Οι γυναίκες  που μπόρεσαν να ελέγξουν τον πόνο της επαφής και να διευκολύνουν τον άνδρα να ολοκληρώσει   φάνηκε πως μείωσαν  την αρνητική ψυχολογία και επιθετικότητα του άνδρα,   με αποτέλεσμα να μειωθεί  η ένταση  του κολπόσπασμου στις γυναίκες  κάνοντας πιο αποδεκτή  την δύσκολη ούτως η άλλως υπόθεση  της επώδυνης συνουσίας.
Ο άνδρας που  νοιώθει ότι η γυναίκα πονάει κατά  την επαφή   είναι φυσικό να αποφεύγει τις επαφές  η να  χάνει την στύση του από φόβο μήπως πονέσει την σύντροφο του. Επίσης  δε γνωρίζει  αν ο πόνος αυτός  μπορεί να είναι μια φυσική κατάσταση  η μια απόρριψη του .
Το συμπέρασμα της εργασίας είναι πως  στο σεξ  τα δυο μέρη συμμετέχουν  ισότιμα και πρέπει να μοιράζονται  τις φοβίες, τις αποτυχίες  όπως  και τις ηδονές του έρωτα.

6 στρατηγικές για να ξεπεράσεις έναν χωρισμό

Τι πρέπει να κάνουμε μετά από έναν χωρισμό; Οι ειδικοί δίνουν μέσα από την εμπειρία τους 7 χρήσιμες συμβουλές.
1. Επέτρεψε στον εαυτό σου να «θρηνήσει» Μπορεί η σχέση σας να κράτησε 10 χρόνια. Μπορεί να διήρκησε ακόμα και 10 μήνες. Δεν έχει καμιά σημασία. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας και μην τα καταπιέζετε. Νιώθετε θλίψη. Αποδεχτείτε το, δεν είναι κακό. Όσο σημαντική και αν ήταν η σχέση αυτή, όσο καιρό και αν κράτησε όπως και αν κατέληξε. Αναγνωρίστε στον εαυτό σας το δικαίωμα και την ανάγκη να θρηνήσετε για την απώλεια αυτή στη ζωή σας. Ακόμα και αν όλοι γύρω σας ακόμα και εσείς οι ίδιοι πιστεύετε ότι έπρεπε να χωρίσετε για το καλό σας.  Σκεφτείτε τη θλίψη σαν τα κύματα της θάλασσας ή καλύτερα σαν το φαινόμενο της πλημμυρίδας και της άμπωτης. Έρχεται αλλά πολύ σύντομα θα ξαναφύγει.
2. Θυμηθείτε την ανθρώπινη φύση σας και πιστέψτε στη δύναμή της. Ναι, όλοι οι άνθρωποι έχουν περάσει χωρισμούς και έχουν καταφέρει να επιβιώσουν. Τα συναισθήματα που βιώνουμε μετά από έναν χωρισμό είναι συνήθως τόσο δυνατά ώστε να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, πως δεν θα τα ξεπεράσουμε ποτέ. Νομίζουμε ότι είμαστε οι μόνοι που βιώνουμε κάτι ανάλογο.  Θυμηθείτε. Είστε άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν μια σχέση και πονάνε όταν δεν την έχουν. Όλοι οι άνθρωποι είχαν άτυχες στιγμές και έζησαν χωρισμούς. Και όλοι επιβίωσαν μετά από έναν χωρισμό.
3. Μην αντιστέκεστε στις καλές αναμνήσεις ή σε ότι σας θυμίζει το παρελθόν. Μην πνίγετε τα συναισθήματά σας. Πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν αυτό το λάθος. Πίνουν πάρα πολύ για να ξεχαστούν, ή ακόμα χειρότερα μπλέκονται πολύ γρήγορα σε μια καινούργια σχέση προκειμένου να ξεπεράσουν τον πόνο. Η αντίσταση σε ό, τι νιώθετε μπορεί να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Όταν προσπαθούμε να πνίξουμε κάτι, εκείνο μεγαλώνει και γίνεται πιο δυνατό.  Μια καινούργια επιπόλαιη σχέση μπορεί να είναι ανακουφιστική αλλά μπορεί και να σας δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα.
4. Προσπαθήστε να μην απομονώνεστε και να είστε κοινωνικοί.  Ο χωρισμός δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθείτε. Η επαφή με τους φίλους σας θα σας κάνει όχι μόνο να αισθανθείτε καλύτερα αλλά θα σας δώσει και την ευκαιρία να επεξεργαστείτε τα πράγματα καλύτερα. Οι φίλοι σας μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα. Μην αγνοήσετε όμως και την ανάγκη να μείνετε μόνοι σας. Όπως είπαμε είναι καλό να φροντίζουμε να είμαστε κοινωνικοί ιδιαίτερα αν είμαστε εξωστρεφείς από τη φύση μας. Μην πιεστείτε όμως αν είστε πιο μοναχικός τύπος. Στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να αναζητήσετε είναι η χρυσή τομή όσον αφορά την αλληλεπίδραση με τον έξω κόσμο.
5. Οι καλές πράξεις μπορούν πραγματικά να σας βοηθήσουν. Οι έρευνες λένε ότι όταν είμαστε ευγενικοί με τους άλλους νιώθουμε πιο ισορροπημένοι ψυχικά και περισσότερο ικανοποιημένοι. Η προσφορά στους συνανθρώπους μας ωθεί να βγούμε από το μικρόκοσμό μας και τα προβλήματά μας και να ταξιδέψουμε στην πραγματική ζωή. Να γνωρίσουμε τις ομορφιές της, να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους.
6. Τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα σκεφτείτε εκείνα τα πράγματα που σας κάνουν να νιώθετε όμορφα. Το να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή για όλα εκείνα που έχουμε μπορεί πραγματικά να βοηθήσει την ώρα που θρηνούμε για την απώλεια ενός ερωτικού συντρόφου. Μπορεί να μας κάνει να σκεφτούμε ότι τελικά, η ζωή δεν είναι τόσο άσχημη.

Τεστ: Πόσο ερωτευμένοι είστε;

Οικειότητα, πάθος, αποφασιστικότητα/δέσμευση: αυτά είναι τα τρία στοιχεία που συνθέτουν την αγάπη, σύμφωνα με τη θεωρία του «Τριγώνου της Αγάπης» που

Η καλύτερη ώρα της ημέρας για να κάνεις σεξ;

Ο Γιάννης αναγνώστης μας αναρωτιέται:
"Ποιες ώρες είναι καλύτερες για έναν άνδρα για να κάνει σεξ ; Πότε είναι πιο πολλες οι ορμές και απολαμβάνει το σεξ καλύτερα; Για τη γυναίκα τι ισχύει;  Πότε αυξάνονται οι ορμόνες στον άνδρα και πότε στη γυναίκα; Σας ευχαριστώ. 
Αγαπητέ αναγνώστη. Στο ερώτημά σας απάντησε η επιστημονική ομάδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών. Οι ερωτήσεις σου Γιάννη θέλουν ένα τόμο για να απαντηθούν. Σύντομα όμως μπορούμε να σου δώσουμε μια απάντηση.
Ο άνδρας στις 6 το πρωί έχει τις καλύτερες ορμόνες και η γυναίκα τις μέρες της ωορηξίας περίπου 14 μέρες πριν την περίοδό της. Τώρα, ορμές δε σημαίνει πάντα ορμόνες. Γιατί αν στις 6 το πρωί εσύ έχεις τεστοστερόνη ψηλά αλλά την επιιθυμία σου χαμηλά γιατί σκέφτεσαι την εφορία που χρωστάς, δε θα έχεις σεξουαλική επιτυχία. Το σεξ στον άνθρωπο δεν συνδέεται πλέον μόνο με τις ορμόνες αλλά και με τη φαντασία και την κοινωνικότητα.

Τα 4 είδη αγάπης. Σε ποιο ανήκετε;

Τι σημαίνουν οι καβγάδες και η συγκρούσεις μέσα σε μια ερωτική σχέση; Πώς δημιουργείται η επιθετικότητα στη συμπεριφορά του ερωτικού συντρόφου; Ο ψυχοθεραπευτής Kernberg ασχολήθηκε με την πολυπλοκότητα των δεσμών αγάπης εστιάζοντας στον τρόπο που οι άνθρωποι σχηματίζουν δεσμούς. Ξεχώρισε 4 διαφορετικούς τύπους σχέσεων και αγάπης.
Την φυσιολογική, την παθολογική, τη διεστραμμένη και την ώριμη. Οι περιγραφές αυτές είναι πολύ χρήσιμες όταν ακολουθούμε μια θεραπεία ζεύγους. Εξέτασε την αποτυχία και την επιτυχία στην αγάπη, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο στοιχεία όπως ο ναρκισσισμός στο ζευγάρι, ο μαζοχισμός αλλά και η έκφραση επιθετικότητας μέσα στη σχέση. Συμπέρανε πώς ακόμα και αν τα ζευγάρια διαφωνούν, καβγαδίζουν ή υπάρχουν περίοδοι μίσους μεταξύ τους, αν επιθυμούν τα άτομα να διατηρήσουν τη σχέση τους τότε κάθε σχέση μπορεί να θεωρηθεί υγιής.
Aς δούμε λοιπόν, τι ισχύει για κάθε τύπο αγάπης.
Φυσιολογική αγάπη. 
Η επιθυμία για αγάπη είναι πιο σημαντική και επιβιώνει της σύγκρουσης. Οι σύζυγοι αντέχουν την πραγματικότητα και η σχέση με την πραγματικότητα και η σχέση με το οιδιποδειακό αντικείμενο δεν έχει στοιχεία κατοχής και ανταγωνισμού. Αν ένα τέτοιο ζευγάρι αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα συνήθως βοηθιέται αρκετά από τη βραχεία ψυχοθεραπεία.
Παθολογική αγάπη. 
Εδώ η σύγκρουση υπερισχύει της επιθυμίας για αγάπη και δημιουργίας της στενής σχέσης. Το τραύμα επαναλαμβάνεται συνεχώς. Η επιθετικότητα και οι εσωτερικές συγκρούσεις επικρατούν Η επιθετικότητα και οι εσωτερικές συγκρούσεις επικρατούν. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις συνίσταται μια πιο εντατική και μακρά ψυχοθεραπεία.
Διαστροφική αγάπη.   
Σε αυτή τη σχέση η διέγερση αντικαθιστά την αγάπη. Είναι σύνηθες τα άτομα να μην μπορούν να αντέξουν την οικειότητα στη σχέση. Η αγάπη είναι συχνά συνδεδεμένη με τον πόνο και στη συνέχεια αυτή η σύνδεση ερωτικοποιείται.
Ώριμη αγάπη.
Ίσως αποτελεί το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας. Επικρατεί συνεργασία μεταξύ των συντρόφων όσον αφορά τους σκοπούς τους, τις αξίες τους, τις δυνατότητές τους και μια επιθυμία να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της σχέσης τους από κοινού.
Καμιά ψυχαναλυτική συζήτηση για τις αλληλεπιδράσεις μέσα στο γάμο δεν μπορεί να αποφύγει το θέμα της αλληλεπίδρασης που αναπτύχθηκε κατά την παιδική ηλικία του κάθε ατόμου με τους γονείς του. Η συζυγική σχέση εξαρτάται από τη σχέση που είχαν οι σύζυγοι με τις οικογένειες από τις οποίες προήλθαν. Οι σχέσεις μεταξύ των γονιών αλλά και οι πίστεις όπως και οι συγκρούσεις κάθε οικογένειας εσωτερικοποιούνται από τα παιδιά. Όταν αυτά μεγαλώσουν και συνάψουν νέες σχέσεις τα αντικείμενα αυτά προβάλλονται στον σύντροφο.
Κατά συνέπεια ο βαθμός επιτυχίας ενός γάμου εξαρτάται από τον τρόπο ανάπτυξης καθενός από τους συζύγους. Το βρέφος ξεκινά τη ζωή του ευρισκόμενο σε κατάσταση συμβιωτικής ένωσης με τη μητέρα. Σταδιακά, μέσω αναπτυξιακών βημάτων ξεπερνάει αυτή την συμβιωτική εξάρτηση και εγκαθιστά μια ανεξαρτησία παράλληλα με μια ανεξαρτησία και ξεχωριστή ψυχική ύπαρξη.  Αυτό είναι απαραίτητο για την ικανότητά του να αναπτύσσει στενές σχέσεις.
Απαιτείται κανείς να έχει κατακτήσει την ανεξαρτησία του κατά την πορεία της εξατομίκευσής του προκειμένου να είναι ικανός για σχέσεις αγάπης μια και αυτές οι σχέσεις φέρνουν εκ νέου στο προσκήνιο ζητήματα εξάρτησης και συγχώνευσης. Η σχέση απαιτεί την εγκατάλειψη του εγώ και την αντικατάστασή του από το εμείς στο βαθμό βέβαια που είναι δυνατή η διατήρηση των υποκειμένων μέσα στη σχέση αυτή
Αποσπάσματα από το βιβλίο "ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΖΕΥΓΟΥΣ" εκδόσεις Καστανιώτη. Επιμέλεια του βιβλίου, καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βλάσση Τομαρά. 

Πόνος στο σεξ: Τι πρέπει να κάνει ο άνδρας;

Ο ΡΟΛΟΣ  ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ  ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ  Η ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΦΗΣ, ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ  ΜΕ ΔΥΣΠΑΡΕΥΝΙΑ   ΔΗΛΑΔΗ  ΚΟΛΠΟΣΠΑΣΜΟ.
Γράφει ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Η επώδυνη  συνουσία  στις γυναίκες είναι της   τάξης του 21%  δηλαδή μια περίπου στις πέντε γυναίκες μπορεί να υποφέρει  από τον πόνο αυτό που καταστρέφει την ερωτική  της ζωή.
Σε όλες τις γυναίκες επηρεάζει όχι μόνο ερωτικά  αλλά ψυχολογικά   και κοινωνικά τη ζωή τους, σε πολλές μελέτες  αυτή η αρνητική πλευρά  των γυναικών με δυσπαρεύνια έχει αναδειχτεί  και σχολιαστεί.
Στους  συντρόφους όμως των γυναικών αυτών  δεν έγινε μέχρι σήμερα καμία μελέτη  που να δείχνει πόσο τους επηρεάζει   και πόσο αυτή η αρνητική επίδραση  τροφοδοτεί  η εντείνει  τον πόνο  στις γυναίκες τους.
Η  μελέτη αυτή  προσπάθησε να αναδείξει  δυο  παραμέτρους  που αφορούν τη ποιότητα του σεξ στις γυναίκες    η μια αφορούσε  την αποτυχία  λογω πόνου και η άλλη την ικανότητα της γυναίκας να ελέγχει  το φαινόμενο αυτό  σχετικά ούτως ώστε να διευκολύνει την συνουσία   ακόμα και πονώντας.
Οι γυναίκες  που μπόρεσαν να ελέγξουν τον πόνο της επαφής και να διευκολύνουν τον άνδρα να ολοκληρώσει   φάνηκε πως μείωσαν  την αρνητική ψυχολογία και επιθετικότητα του άνδρα,   με αποτέλεσμα να μειωθεί  η ένταση  του κολπόσπασμου στις γυναίκες  κάνοντας πιο αποδεκτή  την δύσκολη ούτως η άλλως υπόθεση  της επώδυνης συνουσίας.
Ο άνδρας που  νοιώθει ότι η γυναίκα πονάει κατά  την επαφή   είναι φυσικό να αποφεύγει τις επαφές  η να  χάνει την στύση του από φόβο μήπως πονέσει την σύντροφο του. Επίσης  δε γνωρίζει  αν ο πόνος αυτός  μπορεί να είναι μια φυσική κατάσταση  η μια απόρριψη του .
Το συμπέρασμα της εργασίας είναι πως  στο σεξ  τα δυο μέρη συμμετέχουν  ισότιμα και πρέπει να μοιράζονται  τις φοβίες, τις αποτυχίες  όπως  και τις ηδονές του έρωτα.

6 στρατηγικές για να ξεπεράσεις έναν χωρισμό

Τι πρέπει να κάνουμε μετά από έναν χωρισμό; Οι ειδικοί δίνουν μέσα από την εμπειρία τους 7 χρήσιμες συμβουλές.
1. Επέτρεψε στον εαυτό σου να «θρηνήσει» Μπορεί η σχέση σας να κράτησε 10 χρόνια. Μπορεί να διήρκησε ακόμα και 10 μήνες. Δεν έχει καμιά σημασία. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας και μην τα καταπιέζετε. Νιώθετε θλίψη. Αποδεχτείτε το, δεν είναι κακό. Όσο σημαντική και αν ήταν η σχέση αυτή, όσο καιρό και αν κράτησε όπως και αν κατέληξε. Αναγνωρίστε στον εαυτό σας το δικαίωμα και την ανάγκη να θρηνήσετε για την απώλεια αυτή στη ζωή σας. Ακόμα και αν όλοι γύρω σας ακόμα και εσείς οι ίδιοι πιστεύετε ότι έπρεπε να χωρίσετε για το καλό σας.  Σκεφτείτε τη θλίψη σαν τα κύματα της θάλασσας ή καλύτερα σαν το φαινόμενο της πλημμυρίδας και της άμπωτης. Έρχεται αλλά πολύ σύντομα θα ξαναφύγει.
2. Θυμηθείτε την ανθρώπινη φύση σας και πιστέψτε στη δύναμή της. Ναι, όλοι οι άνθρωποι έχουν περάσει χωρισμούς και έχουν καταφέρει να επιβιώσουν. Τα συναισθήματα που βιώνουμε μετά από έναν χωρισμό είναι συνήθως τόσο δυνατά ώστε να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, πως δεν θα τα ξεπεράσουμε ποτέ. Νομίζουμε ότι είμαστε οι μόνοι που βιώνουμε κάτι ανάλογο.  Θυμηθείτε. Είστε άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν μια σχέση και πονάνε όταν δεν την έχουν. Όλοι οι άνθρωποι είχαν άτυχες στιγμές και έζησαν χωρισμούς. Και όλοι επιβίωσαν μετά από έναν χωρισμό.
3. Μην αντιστέκεστε στις καλές αναμνήσεις ή σε ότι σας θυμίζει το παρελθόν. Μην πνίγετε τα συναισθήματά σας. Πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν αυτό το λάθος. Πίνουν πάρα πολύ για να ξεχαστούν, ή ακόμα χειρότερα μπλέκονται πολύ γρήγορα σε μια καινούργια σχέση προκειμένου να ξεπεράσουν τον πόνο. Η αντίσταση σε ό, τι νιώθετε μπορεί να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Όταν προσπαθούμε να πνίξουμε κάτι, εκείνο μεγαλώνει και γίνεται πιο δυνατό.  Μια καινούργια επιπόλαιη σχέση μπορεί να είναι ανακουφιστική αλλά μπορεί και να σας δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα.
4. Προσπαθήστε να μην απομονώνεστε και να είστε κοινωνικοί.  Ο χωρισμός δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθείτε. Η επαφή με τους φίλους σας θα σας κάνει όχι μόνο να αισθανθείτε καλύτερα αλλά θα σας δώσει και την ευκαιρία να επεξεργαστείτε τα πράγματα καλύτερα. Οι φίλοι σας μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα. Μην αγνοήσετε όμως και την ανάγκη να μείνετε μόνοι σας. Όπως είπαμε είναι καλό να φροντίζουμε να είμαστε κοινωνικοί ιδιαίτερα αν είμαστε εξωστρεφείς από τη φύση μας. Μην πιεστείτε όμως αν είστε πιο μοναχικός τύπος. Στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να αναζητήσετε είναι η χρυσή τομή όσον αφορά την αλληλεπίδραση με τον έξω κόσμο.
5. Οι καλές πράξεις μπορούν πραγματικά να σας βοηθήσουν. Οι έρευνες λένε ότι όταν είμαστε ευγενικοί με τους άλλους νιώθουμε πιο ισορροπημένοι ψυχικά και περισσότερο ικανοποιημένοι. Η προσφορά στους συνανθρώπους μας ωθεί να βγούμε από το μικρόκοσμό μας και τα προβλήματά μας και να ταξιδέψουμε στην πραγματική ζωή. Να γνωρίσουμε τις ομορφιές της, να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους.
6. Τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα σκεφτείτε εκείνα τα πράγματα που σας κάνουν να νιώθετε όμορφα. Το να είμαστε ευγνώμονες στη ζωή για όλα εκείνα που έχουμε μπορεί πραγματικά να βοηθήσει την ώρα που θρηνούμε για την απώλεια ενός ερωτικού συντρόφου. Μπορεί να μας κάνει να σκεφτούμε ότι τελικά, η ζωή δεν είναι τόσο άσχημη.

Τεστ: Πόσο ερωτευμένοι είστε;

Οικειότητα, πάθος, αποφασιστικότητα/δέσμευση: αυτά είναι τα τρία στοιχεία που συνθέτουν την αγάπη, σύμφωνα με τη θεωρία του «Τριγώνου της Αγάπης» που

Η καλύτερη ώρα της ημέρας για να κάνεις σεξ;

Ο Γιάννης αναγνώστης μας αναρωτιέται:
"Ποιες ώρες είναι καλύτερες για έναν άνδρα για να κάνει σεξ ; Πότε είναι πιο πολλες οι ορμές και απολαμβάνει το σεξ καλύτερα; Για τη γυναίκα τι ισχύει;  Πότε αυξάνονται οι ορμόνες στον άνδρα και πότε στη γυναίκα; Σας ευχαριστώ. 
Αγαπητέ αναγνώστη. Στο ερώτημά σας απάντησε η επιστημονική ομάδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών. Οι ερωτήσεις σου Γιάννη θέλουν ένα τόμο για να απαντηθούν. Σύντομα όμως μπορούμε να σου δώσουμε μια απάντηση.
Ο άνδρας στις 6 το πρωί έχει τις καλύτερες ορμόνες και η γυναίκα τις μέρες της ωορηξίας περίπου 14 μέρες πριν την περίοδό της. Τώρα, ορμές δε σημαίνει πάντα ορμόνες. Γιατί αν στις 6 το πρωί εσύ έχεις τεστοστερόνη ψηλά αλλά την επιιθυμία σου χαμηλά γιατί σκέφτεσαι την εφορία που χρωστάς, δε θα έχεις σεξουαλική επιτυχία. Το σεξ στον άνθρωπο δεν συνδέεται πλέον μόνο με τις ορμόνες αλλά και με τη φαντασία και την κοινωνικότητα.

Τα 4 είδη αγάπης. Σε ποιο ανήκετε;

Τι σημαίνουν οι καβγάδες και η συγκρούσεις μέσα σε μια ερωτική σχέση; Πώς δημιουργείται η επιθετικότητα στη συμπεριφορά του ερωτικού συντρόφου; Ο ψυχοθεραπευτής Kernberg ασχολήθηκε με την πολυπλοκότητα των δεσμών αγάπης εστιάζοντας στον τρόπο που οι άνθρωποι σχηματίζουν δεσμούς. Ξεχώρισε 4 διαφορετικούς τύπους σχέσεων και αγάπης.
Την φυσιολογική, την παθολογική, τη διεστραμμένη και την ώριμη. Οι περιγραφές αυτές είναι πολύ χρήσιμες όταν ακολουθούμε μια θεραπεία ζεύγους. Εξέτασε την αποτυχία και την επιτυχία στην αγάπη, λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο στοιχεία όπως ο ναρκισσισμός στο ζευγάρι, ο μαζοχισμός αλλά και η έκφραση επιθετικότητας μέσα στη σχέση. Συμπέρανε πώς ακόμα και αν τα ζευγάρια διαφωνούν, καβγαδίζουν ή υπάρχουν περίοδοι μίσους μεταξύ τους, αν επιθυμούν τα άτομα να διατηρήσουν τη σχέση τους τότε κάθε σχέση μπορεί να θεωρηθεί υγιής.
Aς δούμε λοιπόν, τι ισχύει για κάθε τύπο αγάπης.
Φυσιολογική αγάπη. 
Η επιθυμία για αγάπη είναι πιο σημαντική και επιβιώνει της σύγκρουσης. Οι σύζυγοι αντέχουν την πραγματικότητα και η σχέση με την πραγματικότητα και η σχέση με το οιδιποδειακό αντικείμενο δεν έχει στοιχεία κατοχής και ανταγωνισμού. Αν ένα τέτοιο ζευγάρι αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα συνήθως βοηθιέται αρκετά από τη βραχεία ψυχοθεραπεία.
Παθολογική αγάπη. 
Εδώ η σύγκρουση υπερισχύει της επιθυμίας για αγάπη και δημιουργίας της στενής σχέσης. Το τραύμα επαναλαμβάνεται συνεχώς. Η επιθετικότητα και οι εσωτερικές συγκρούσεις επικρατούν Η επιθετικότητα και οι εσωτερικές συγκρούσεις επικρατούν. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις συνίσταται μια πιο εντατική και μακρά ψυχοθεραπεία.
Διαστροφική αγάπη.   
Σε αυτή τη σχέση η διέγερση αντικαθιστά την αγάπη. Είναι σύνηθες τα άτομα να μην μπορούν να αντέξουν την οικειότητα στη σχέση. Η αγάπη είναι συχνά συνδεδεμένη με τον πόνο και στη συνέχεια αυτή η σύνδεση ερωτικοποιείται.
Ώριμη αγάπη.
Ίσως αποτελεί το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας. Επικρατεί συνεργασία μεταξύ των συντρόφων όσον αφορά τους σκοπούς τους, τις αξίες τους, τις δυνατότητές τους και μια επιθυμία να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της σχέσης τους από κοινού.
Καμιά ψυχαναλυτική συζήτηση για τις αλληλεπιδράσεις μέσα στο γάμο δεν μπορεί να αποφύγει το θέμα της αλληλεπίδρασης που αναπτύχθηκε κατά την παιδική ηλικία του κάθε ατόμου με τους γονείς του. Η συζυγική σχέση εξαρτάται από τη σχέση που είχαν οι σύζυγοι με τις οικογένειες από τις οποίες προήλθαν. Οι σχέσεις μεταξύ των γονιών αλλά και οι πίστεις όπως και οι συγκρούσεις κάθε οικογένειας εσωτερικοποιούνται από τα παιδιά. Όταν αυτά μεγαλώσουν και συνάψουν νέες σχέσεις τα αντικείμενα αυτά προβάλλονται στον σύντροφο.
Κατά συνέπεια ο βαθμός επιτυχίας ενός γάμου εξαρτάται από τον τρόπο ανάπτυξης καθενός από τους συζύγους. Το βρέφος ξεκινά τη ζωή του ευρισκόμενο σε κατάσταση συμβιωτικής ένωσης με τη μητέρα. Σταδιακά, μέσω αναπτυξιακών βημάτων ξεπερνάει αυτή την συμβιωτική εξάρτηση και εγκαθιστά μια ανεξαρτησία παράλληλα με μια ανεξαρτησία και ξεχωριστή ψυχική ύπαρξη.  Αυτό είναι απαραίτητο για την ικανότητά του να αναπτύσσει στενές σχέσεις.
Απαιτείται κανείς να έχει κατακτήσει την ανεξαρτησία του κατά την πορεία της εξατομίκευσής του προκειμένου να είναι ικανός για σχέσεις αγάπης μια και αυτές οι σχέσεις φέρνουν εκ νέου στο προσκήνιο ζητήματα εξάρτησης και συγχώνευσης. Η σχέση απαιτεί την εγκατάλειψη του εγώ και την αντικατάστασή του από το εμείς στο βαθμό βέβαια που είναι δυνατή η διατήρηση των υποκειμένων μέσα στη σχέση αυτή
Αποσπάσματα από το βιβλίο "ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΖΕΥΓΟΥΣ" εκδόσεις Καστανιώτη. Επιμέλεια του βιβλίου, καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βλάσση Τομαρά.