Burn Out: Ποια είναι τα σημάδια της υπερκόπωσης;
<p><strong>Περίληψη</strong><br /><em>Η εργασιακή εξουθένωση (burnout syndrome), όρος που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε από τον Freudenberger (1974) (παρατηρώντας στη δεκαετία του
<p><strong>Περίληψη</strong><br /><em>Η εργασιακή εξουθένωση (burnout syndrome), όρος που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε από τον Freudenberger (1974) (παρατηρώντας στη δεκαετία του
Σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα αναδεικνύουν την αλληλεπίδραση που υπάρχει ανάμεσα στο χρόνιο στρες και την ασθένεια. Είναι ευρέως γνωστό ότι το ψυχολογικό στρες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής νόσου, κρυολογήματος, γρίπης, ακόμα και αλλεργιών. Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός που στηρίζει αυτήν την αλληλεπίδραση;
«…Όπως ακριβώς δεν πρέπει να επιχειρούμε να θεραπεύσουμε τα μάτια χωρίς το κεφάλι, ούτε το κεφάλι χωρίς το σώμα, έτσι ούτε το σώμα χωρίς την ψυχή», σύμφωνα με το Σωκράτη.
Η ευτυχία αν και είναι εύκολο να αναγνωριστεί, είναι αρκετά δύσκολο να οριστεί. Το σίγουρο είναι ότι όλοι την αποζητούν, ακριβώς επειδή δεν μπορούν να έχουν τον πλήρη έλεγχο της. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η γενετική παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του φυσιολογικού επιπέδου της υποκειμενικής ευεξίας, με αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι να ξεκινούν με ένα βιολογικά προγραμματισμένο μειονέκτημα. Παράλληλα, οι καθημερινοί ψυχοπιεστικοί παράγοντες, αλλά και τα μεγάλα και ενίοτε τραγικά στρεσσογόνα γεγονότα ζωής, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη διάθεση ενός ατόμου.
Η αισιόδοξη αντιμετώπιση της ζωής μπορεί να ενισχύσει την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις, σύμφωνα με μία νέα μελέτη, η οποία προστίθεται στον μακρύ κατάλογο όσων υποδηλώνουν πως έχουμε πολλά να κερδίσουμε αν βλέπουμε το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο.
<p style="text-align: justify;"><span>Τα προβλήματα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, όπως αυτά τα οποία οι γιατροί διέγνωσαν στον Βρετανό πρωθυπουργό Γκόρντον
Κάποιες κλασσικές θεωρίες μη λεκτικής επικοινωνίας, προτείνουν ότι το «καθρέπτισμα» και το «ταίριασμα» της γλώσσας του σώματος του συνομιλητή, δημιουργούν την αίσθηση της οικειότητας και της συμπάθειας για το πρόσωπο με το οποίο επικοινωνούν. «Καθρέπτισμα» είναι η διαδικασία κατά την οποία εάν π.χ ο ένας συνομιλητής αγγίξει το κεφάλι του με το δεξί χέρι, τότε ο δεύτερος «καθρεπτίζει»την κίνηση αυτή, αγγίζοντας το κεφάλι του με το αριστερο χέρι. Στο «ταίριασμα», το ένα μέλος απλώς μιμείται την συμπεριφορά του άλλου, για παράδειγμα, σταυρώνει τα πόδια του έαν το άλλο έχει κι αυτό σταυρωμένα πόδια.
Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν έναν άμεσο βιολογικό μηχανισμό, που εξηγεί γιατί το χρόνιο στρες είναι καταστροφικό για το καρδιαγγειακό σύστημα.
Ο συναισθηματικός πόνος από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου αποτελεί πλήγμα για την καρδιά, τουλάχιστον μεταφορικά. Μια νέα, μεγάλη μελέτη όμως αποδεικνύει αυτό που επί καιρό υποψιαζόταν ο ιατρικός κόσμος: ότι το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς είναι αληθινό, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Βρετανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιους πόνους στη μέση έχουν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να αναρρώσουν ακολουθώντας τη συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική μέθοδο σε σχέση με τους ασθενείς που καταφεύγουν στις συμβατικές λύσεις, όπως είναι η σωματική άσκηση και τα παυσίπονα.
<p><strong>Περίληψη</strong><br /><em>Η εργασιακή εξουθένωση (burnout syndrome), όρος που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε από τον Freudenberger (1974) (παρατηρώντας στη δεκαετία του
Σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα αναδεικνύουν την αλληλεπίδραση που υπάρχει ανάμεσα στο χρόνιο στρες και την ασθένεια. Είναι ευρέως γνωστό ότι το ψυχολογικό στρες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής νόσου, κρυολογήματος, γρίπης, ακόμα και αλλεργιών. Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός που στηρίζει αυτήν την αλληλεπίδραση;
«…Όπως ακριβώς δεν πρέπει να επιχειρούμε να θεραπεύσουμε τα μάτια χωρίς το κεφάλι, ούτε το κεφάλι χωρίς το σώμα, έτσι ούτε το σώμα χωρίς την ψυχή», σύμφωνα με το Σωκράτη.
Η ευτυχία αν και είναι εύκολο να αναγνωριστεί, είναι αρκετά δύσκολο να οριστεί. Το σίγουρο είναι ότι όλοι την αποζητούν, ακριβώς επειδή δεν μπορούν να έχουν τον πλήρη έλεγχο της. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η γενετική παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του φυσιολογικού επιπέδου της υποκειμενικής ευεξίας, με αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι να ξεκινούν με ένα βιολογικά προγραμματισμένο μειονέκτημα. Παράλληλα, οι καθημερινοί ψυχοπιεστικοί παράγοντες, αλλά και τα μεγάλα και ενίοτε τραγικά στρεσσογόνα γεγονότα ζωής, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη διάθεση ενός ατόμου.
Η αισιόδοξη αντιμετώπιση της ζωής μπορεί να ενισχύσει την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις, σύμφωνα με μία νέα μελέτη, η οποία προστίθεται στον μακρύ κατάλογο όσων υποδηλώνουν πως έχουμε πολλά να κερδίσουμε αν βλέπουμε το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο.
<p style="text-align: justify;"><span>Τα προβλήματα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, όπως αυτά τα οποία οι γιατροί διέγνωσαν στον Βρετανό πρωθυπουργό Γκόρντον
Κάποιες κλασσικές θεωρίες μη λεκτικής επικοινωνίας, προτείνουν ότι το «καθρέπτισμα» και το «ταίριασμα» της γλώσσας του σώματος του συνομιλητή, δημιουργούν την αίσθηση της οικειότητας και της συμπάθειας για το πρόσωπο με το οποίο επικοινωνούν. «Καθρέπτισμα» είναι η διαδικασία κατά την οποία εάν π.χ ο ένας συνομιλητής αγγίξει το κεφάλι του με το δεξί χέρι, τότε ο δεύτερος «καθρεπτίζει»την κίνηση αυτή, αγγίζοντας το κεφάλι του με το αριστερο χέρι. Στο «ταίριασμα», το ένα μέλος απλώς μιμείται την συμπεριφορά του άλλου, για παράδειγμα, σταυρώνει τα πόδια του έαν το άλλο έχει κι αυτό σταυρωμένα πόδια.
Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν έναν άμεσο βιολογικό μηχανισμό, που εξηγεί γιατί το χρόνιο στρες είναι καταστροφικό για το καρδιαγγειακό σύστημα.
Ο συναισθηματικός πόνος από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου αποτελεί πλήγμα για την καρδιά, τουλάχιστον μεταφορικά. Μια νέα, μεγάλη μελέτη όμως αποδεικνύει αυτό που επί καιρό υποψιαζόταν ο ιατρικός κόσμος: ότι το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς είναι αληθινό, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».
Βρετανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιους πόνους στη μέση έχουν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να αναρρώσουν ακολουθώντας τη συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική μέθοδο σε σχέση με τους ασθενείς που καταφεύγουν στις συμβατικές λύσεις, όπως είναι η σωματική άσκηση και τα παυσίπονα.