Μια μέρα το μοναδικό άλογο ενός φτωχού αγρότη δραπέτευσε από το λιβάδι και έφυγε μακρυά. Όταν το άκουσαν οι υπόλοιποι χωρικοί συνειδητοποίησαν τη σοβαρότητα της κατάστασης και σκέφτηκαν πόσο δύσκολο θα ήταν τώρα για τον φτωχό χωρικό να καλλιεργήσει τη γή του. Φυσικά αν δε μπορούσε να καλλιεργήσει τη γή του, δε θα μπορούσε να θρέψει τη οικογένεια του. Τον βοήθησαν να ψάξει για το άλογο κι όταν τελικά δε μπόρεσαν να το βρούν πουθενά, απλά εξέφρασαν τη λύπη τους για αυτό που είχε συμβεί. «Τι κακοτυχία!», είπαν στον αγρότη.

Νιώθεις ποτέ ότι βρίσκεσαι μέσα σε μία κατάσταση τόσο ανέλπιδη που δεν έχει καν νόημα να προσπαθήσεις να την αλλάξεις; Ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις είναι τόσο μεγάλο που δεν ξέρεις από που ν’αρχίσεις; Η ιστορία αυτή μας διδάσκει ότι η επιμονή που περιφρονεί τις πιθανότητες και τις απαισιόδοξες γνώμες των άλλων, είναι μία δύναμη που μπορεί να επιφέρει σταδιακή αλλαγή. Αν κατανοήσουμε ότι κρατάμε στα χέρια μας τη δύναμη ν’αλλάξουμε τις καταστάσεις στη ζωή μας, θα νιώσουμε κινητοποιημένοι ν’αρχίσουμε με μικρά αλλά σημαντικά βήματα.