<p style="text-align: justify;"><strong>Πολλοί άνθρωποι όταν βιώνουν καταστάσεις έντονου στρες κατορθώνουν να λειτουργούν ομαλά σε πολλούς τομείς εκτός του ερωτικού.</strong><span> Το στρες
<p style="text-align: justify;">Οι οθόνες αφής των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων (smartphones) και των υπολογιστών-ταμπλετών (tablets) βρίσκονται όλο και συχνότερα στα χέρια
<p style="text-align: justify;">Οι θίασοι βρίσκονται σε φουλ δράση και οι πρεμιέρες των παραστάσεων συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό.</p> <h3 style="text-align: justify;">«Colossus»</h3>
<p style="text-align: justify;"><span>Η φιλία ορίζεται ως μια σταθερή σχέση που χαρακτηρίζεται από οικειότητα, αμοιβαιότητα και ισοτιμία. Η δέσμευση σε άλλα
Γνωρίζω συχνά νέους ανθρώπους 20 με 25 ετών που έρχονται στο γραφείο με ψυχική ταλαιπωρία και ανεκπλήρωτες ανάγκες που συνήθως οδηγούν σε μελαγχολία αλλά και σε θλίψη. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η ωριμότητα στην σκέψη τους και ταυτόχρονα ο φόβος του να δουν την ψυχή τους. Είναι περίεργο για τα αυτιά μου να ακούω τόσο νέους ανθρώπους να μπορούν να δουν τον «πυρήνα» των δυσκολιών τους, να δίνουν την ερμηνεία τους αλλά να μην μπορούν να αναγνωρίσουν και να βιώσουν το “χρώμα” του συναισθήματος τους. Είναι λιγότερο επώδυνος ο δρόμος των αμυντικών μηχανισμών της εκλογίκευσης, της απώθησης και της μετάθεσης αλλά δυστυχώς δεν αφήνει την ψυχή να υπάρχει. Απλά να υπάρχει.
Η μετάδoση τoυ ιoύ επιτελείται κατά κύριo λόγo, αλλά όχι απoκλειστικά, με την σεξoυαλική επαφή. O ιός πρoσβάλλει τα επιθήλια
<p style="text-align: justify;" dir="ltr"><img src="https://lh4.googleusercontent.com/kPlaivmsAx96zjmq-gIBH3FIx-a-88ilRRWuMbk9yxF6ogN7brZrpUh0YJ7_QOBbPxXRgUAnoCxOKcMCugXwMfLnqjpbMjt0nZww9X_XRrKGSiqJrrPzx4hzk3Pe-7MYVsa6dJ4" alt="Kaminski.jpg" width="140px;" height="187px;" /></p> <p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></p> <p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span><span><span><span>1972 στο τοτε
<p lang="el-GR" align="CENTER"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><strong>Πώς να γίνετε περισσότερο διεκδικητικοί</strong></span></span></p> <p lang="el-GR" align="CENTER"><strong>Γράφει ο ψυχολόγος Μιχάλης Επταήμερος </strong> </p> <p
Η ενσυναίσθηση (empathy) αποτελεί σημαντική παράμετρο της συναισθηματικής νοημοσύνης. Χωρίς ενσυναίσθηση δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν παραγωγικές διαπροσωπικές σχέσεις, οι οποίες να θεωρούνται συναισθηματικά νοήμονες. Απαραίτητη προϋπόθεση της ανάπτυξης της ενσυναίσθησης είναι η ανάπτυξη της αντίληψης των συναισθημάτων και ακολούθως της κατανόησής τους (Παππά, 2013).
<p style="text-align: justify;"><strong>Πολλοί άνθρωποι όταν βιώνουν καταστάσεις έντονου στρες κατορθώνουν να λειτουργούν ομαλά σε πολλούς τομείς εκτός του ερωτικού.</strong><span> Το στρες
<p style="text-align: justify;">Οι οθόνες αφής των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων (smartphones) και των υπολογιστών-ταμπλετών (tablets) βρίσκονται όλο και συχνότερα στα χέρια
<p style="text-align: justify;">Οι θίασοι βρίσκονται σε φουλ δράση και οι πρεμιέρες των παραστάσεων συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό.</p> <h3 style="text-align: justify;">«Colossus»</h3>
<p style="text-align: justify;"><span>Η φιλία ορίζεται ως μια σταθερή σχέση που χαρακτηρίζεται από οικειότητα, αμοιβαιότητα και ισοτιμία. Η δέσμευση σε άλλα
Γνωρίζω συχνά νέους ανθρώπους 20 με 25 ετών που έρχονται στο γραφείο με ψυχική ταλαιπωρία και ανεκπλήρωτες ανάγκες που συνήθως οδηγούν σε μελαγχολία αλλά και σε θλίψη. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η ωριμότητα στην σκέψη τους και ταυτόχρονα ο φόβος του να δουν την ψυχή τους. Είναι περίεργο για τα αυτιά μου να ακούω τόσο νέους ανθρώπους να μπορούν να δουν τον «πυρήνα» των δυσκολιών τους, να δίνουν την ερμηνεία τους αλλά να μην μπορούν να αναγνωρίσουν και να βιώσουν το “χρώμα” του συναισθήματος τους. Είναι λιγότερο επώδυνος ο δρόμος των αμυντικών μηχανισμών της εκλογίκευσης, της απώθησης και της μετάθεσης αλλά δυστυχώς δεν αφήνει την ψυχή να υπάρχει. Απλά να υπάρχει.
Η μετάδoση τoυ ιoύ επιτελείται κατά κύριo λόγo, αλλά όχι απoκλειστικά, με την σεξoυαλική επαφή. O ιός πρoσβάλλει τα επιθήλια
<p style="text-align: justify;" dir="ltr"><img src="https://lh4.googleusercontent.com/kPlaivmsAx96zjmq-gIBH3FIx-a-88ilRRWuMbk9yxF6ogN7brZrpUh0YJ7_QOBbPxXRgUAnoCxOKcMCugXwMfLnqjpbMjt0nZww9X_XRrKGSiqJrrPzx4hzk3Pe-7MYVsa6dJ4" alt="Kaminski.jpg" width="140px;" height="187px;" /></p> <p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></p> <p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span><span><span><span>1972 στο τοτε
<p lang="el-GR" align="CENTER"><span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><strong>Πώς να γίνετε περισσότερο διεκδικητικοί</strong></span></span></p> <p lang="el-GR" align="CENTER"><strong>Γράφει ο ψυχολόγος Μιχάλης Επταήμερος </strong> </p> <p
Η ενσυναίσθηση (empathy) αποτελεί σημαντική παράμετρο της συναισθηματικής νοημοσύνης. Χωρίς ενσυναίσθηση δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν παραγωγικές διαπροσωπικές σχέσεις, οι οποίες να θεωρούνται συναισθηματικά νοήμονες. Απαραίτητη προϋπόθεση της ανάπτυξης της ενσυναίσθησης είναι η ανάπτυξη της αντίληψης των συναισθημάτων και ακολούθως της κατανόησής τους (Παππά, 2013).